24 พฤษภาคม 2551 18:40 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันรู้...เธอกำลังสับสน
กับเรื่องราวที่ราวน..ทำให้กมลของเธอท้อ
ด้วยปัญหามากมาย...ที่ก่อตัวอย่างมิได้รั้งรอ
จนทำให้เธอนั้นใจฝ่อ...และแสนจะทรมาน
แต่อย่างไรซะ...เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
ไม่เอาน่าคนไกล...อย่าคิดอะไรให้ใจต้องร้าวฉาน
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว...เดี๋ยวก็คลาดแคล้วเดี๋ยวก็ชื่นบาน
เชื่อซิอีกไม่นาน...เรื่องร้ายร้ายจะผ่านพ้นเราไป
ฉะนั้นยิ้มนะ..ยิ้มสักนิด
เพราะรอยยิ้มจะพิชิตความสดใส
ทำให้เรามีกำลังจิต...ทำให้เรามีความคิดที่กว้างไกล
และสามารถแก้ไขอะไรอะไร...ที่ใจเรากำลังประสบพบเจอ
เห็นไหม...ทุกปัญหาไม่ยากเย็น
เงื่อนทุกเงื่อนไม่ใช่เป็นเงื่อนตายอยู่เสมอ
เมื่อมีปัญหา...ก็มีทางแก้ไขเสมอมานะจ๊ะเธอ
เพียงแต่อาจจะช้าจนเธอน้ำตาเอ่อ..ในบางที
แต่ไม่เป็นไร...หากว่าใจเธอไม่ท้อ
สู้และเดินต่อ...ไม่หลีกหนี
สุดท้ายเธอต้องทำได้...กับปัญหามากมายที่ราวี
สู้เค้านะตัวเอง...สู้เค้านะคนดี...ฉันนี้พร้อมเป็นกำลังใจ
11 พฤษภาคม 2551 21:42 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ก (ญ) เกิดระอายิ่งหนัก อิหลักอิเหลือ
ข (ช) ขออย่าเบื่อเชื่อใจ ยังใฝ่ยังฝัน
ค (ญ) ความจริงใจไม่ซึ้ง รำพึงรำพัน
ง (ช) งวยงงงันเธอคิด ระอิดระอา
จ (ญ) จงเลิกตามคลอเคล้า พะเน้าพะนอ
ฉ (ช) ฉันอยากขอคืนดี อยากจี่อยากจ๋า
ช (ญ) ชาตินี้พอกันที ขอหนีขอลา
ซ (ช) ซมซานพาทุกข์ท้น ทุรนทุราย
ญ (ญ) หญิงจำใจขอจบ กระทบกระทั่ง
ด (ช) ดวงฤทัยสิ้นหวัง ระส่ำระสาย
ต (ญ) ตัวอย่างมีข้องแวะ ระแคะระคาย
ถ (ช) ถ้อยบรรยายได้ช้ำ สม่ำเสมอ
ท (ญ) ทบทวนทุกข์แทบม้วย ระทวยระทม
ธ (ช) เธอจ่อจมเรื่องเก่า เฝ้าพร่ำเฝ้าเพ้อ
น (ญ) นอกใจฉันหวังรุ่ง บำรุงบำเรอ
บ (ช) บอกแล้วเผลอไออุ่น ละมุนละไม
ป (ญ) ไปให้ไกลเถิดนะ ขอหละขอร้อง
ผ (ช) ผ่อนปรนหน่อยเถิดน้อง ขอร้องขอให้
ฝ (ญ) ฝั่งใจจำทุกที่ พิรี้พิไร
พ (ช) พี่จริงใจรักเรา พะเน้าพะนอ
ร (ญ) รักมีอยู่ครู่เดียว ประเดี๋ยวประด๋าว
ล (ช) ลดลาหน่อยเถิดสาว เฝ้าร้องเฝ้าขอ
ว (ญ) วันเวลาเก่าก่อน เฝ้าย้อนเฝ้ารอ
ศ (ช) ศิโรราบเกิดก่อ เฝ้าท้อเฝ้าทน
ส (ญ) สงสารเธอที่รัก สมัครสมาน
ห (ช) ห่วงดวงมาลย์คนดี ทุกทีทุกหน
อ (ญ) อภัยให้พี่ยา สักคราสักคน
ฮ (ช) เฮฮาล้นเธอรับรัก ประคับประครอง
10 พฤษภาคม 2551 00:04 น.
ผู้หญิงไร้เงา
หากฉันเป็นผู้มีอิทธิฤทธิ์
จะเนรมิตให้ชีวิตเธอได้สุขสันต์
อยู่ท่ามกลางความสบาย...ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นไม่เว้นวัน
ทำให้ชีวิตที่เธอคิดเธอฝัน...ได้สมใจเธอนั้นดั่งต้องการ
ยิ่งกว่านั้น...ฉันเสกก้อนเมฆบนท้องฟ้า
ให้เป็นสาวงามจับตา...เป็นคู่ชีวา...ร่วมประสาน
คอยดูแลรักใคร่...ห่วงใย...จริงใจตลอดกาล
เป็นเหมือนนางพยาบาล..ให้เธอลืมเรื่องร้าวรานที่ผ่านมา
พร้อมทั้งเสกทรายให้กลายเป็นทรัพย์สิน
ให้เธอได้ใช้ชีวิน....ในแดนดินของความหรรษา
เสกสายลมให้พัดผ่าน...ยามเธอร้าวรานในอุรา
เพื่อให้เธอได้สร่างซ่าและกลับมามีสุขใจ
แต่เพราะฉันไม่ใช่ผู้มีอิทธิฤทธิ์
จึงไม่สามารถเนรมิต...สิ่งต่างต่างดั่งฝันใฝ่
ทำได้เพียงแค่อวยพร...ให้เธอมีแน่นอนตลอดไป
คือความรุ่งเรืองและสดใส...ดั่งที่ใจเธอต้องการ
22 มีนาคม 2551 22:27 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เพียงเท่านี้ที่รู้สึก
ใจเต้นตึกตึก...ยามชิดใกล้
ห่วงหา...ห่วงหวง...แถมยังคงห่วงใย
อยากดูแล..หัวใจ...ในสี่ห้องใน...หัวใจเธอ
เพียงเท่านี้ที่รู้สึก
แม้ว่าจะพยายามปิดผนึก..ไม่พร่ำเพ้อ
แต่ใจยังคงบอก...ว่าคนที่ฉันชอบ...นั้นคือเธอ
ที่ทุกวันอยากเจอะเจอ...และเฝ้าเสนอ..คำว่าเรา
เพียงเท่านี้ที่รู้สึก
ต่อให้นานอย่างไรใจยังนึก...ยังคอยเฝ้า
ให้หัวใจไปทักทาย..เกินบรรยาย..เกินคาดเดา
แม้ว่าจะนานเนา...หัวใจยังเฝ้า..คอยอาทร
เพียงเท่านี้ที่รู้สึก
ในส่วนลึก...ในใจไม่ถ่ายถอน
จริงจัง...จริงใจ...หวังเป็นคนชิดใกล้...นิรันดร
และไม่มีวันจากจร...เพราะแน่นอน...ฉันรักเธอ
18 มีนาคม 2551 20:49 น.
ผู้หญิงไร้เงา
กลับมาที่เดิม...ที่เก่า
ที่ที่เคยมีเรา...เคียงคู่...ชิดใกล้
แต่วันนี้มีเพียงฉัน...กับความผูกพันที่ผูกใจ
ส่วนใครบางใคร...คงอยู่กับใครบางคน
บรรยากาศรอบตัว...ช่างคุ้นเคย
แต่ใจเจ้าเอย...กลับหมองหม่น
เพราะภาพเก่าเก่า...ยังคอยเฝ้าราวน
ไม่อาจลืมได้สักหน...กับใครบางคน...ที่เคยผูกพัน
จึงได้กลับมาที่เดิม
ที่ที่เป็นจุดแรกเริ่ม...ของเธอและฉัน
เพื่อเก็บสิ่งดีดี...ที่เราเคยมีให้แก่กัน
เพราะรู้ตัวว่าไม่มีวัน..ลืมรัก..ลืมความผูกพันที่ผ่านมา
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
หน้าส่วนตัว
1435
