16 มีนาคม 2548 00:11 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ขอแค่ได้รัก
มนต์กวี
ขอแค่ฝันมีสักวันได้ชิดใกล้
ขอแค่ฝันยังมีใครคอยห่วงหา
ขอแค่ฝัน.เรามีกันมั่นทุกครา
ขอแค่ฝัน.ทุกเวลาห่วงหาเธอ
แม้เธอนั้นต้องการรักปักใจ
แม้เธอนั้นต้องการอะไรให้เสมอ
แม้เธอนั้นตัดเยื่อใยไม่อยากเจอ
แม้เธอนั้นให้รอเก้อไม่เป็นไร
ก็พอแล้ว.ไม้ท้อต่อชีวิต
ก็พอแล้ว.ยังมีสิทธิได้ฝันใฝ่
ก็พอแล้ว.เพียงเธอนั้นเข้าใจ
ก็พอแล้ว.แค่หัวใจยังรักเป็น
มั่นนักรักเรา
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่ต้องฝันหรอกคนดีมีห่วงหา
ไม่ต้องฝันเพราะทุกคราพาสดใส
ไม่ต้องฝันเพราะว่าฉันนั้นห่วงใย
ไม่ต้องฝันเพราะว่าใจฉันให้เธอ
แถมยังรู้ว่ารักปักใจมั่น
แถมยังรู้ว่าผูกพันมั่นเสมอ
แถมยังรู้ว่ารักปักใจเจอ
แถมยังรู้ว่ามีเธอเสมอมา
ซึ่งแค่นี้ก็คงพอต่อความรัก
ซึ่งแค่นี้ก็ตระหนักรักห่วงหา
ซึ่งแค่นี้ก็เพียงพอต่อชีวา
เมื่อรู้ว่ารักเราเฝ้าผูกพัน
15 มีนาคม 2548 00:14 น.
ผู้หญิงไร้เงา
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
แม้ว่าฉันจะเหงาหรือเศร้าสร้อย
แม้จะน้อยใจแค่ไหนจะไม่สน
แม้ว่าเธอจะมีเขาเฝ้าทั้งคน
แม้ต้องทนกับความเปลี่ยวอย่างเดียวดาย
จะยอมอยู่ตรงนี้ไม่หนีห่าง
จะอ้างว้างจากเดือนลับกลับเป็นหงาย
จะต้องนั่งกอดเข่าจนเฉาตาย
จะต้องกลายเป็นคนบ้าก็จะทน
เป็นแค่คนได้แค่ฝันเท่านั้นขอ
เป็นแค่คนที่ได้รอแม้ท้อหม่น
เป็นได้เพียงแค่ฝันทุกวันจน
เป็นแค่คนเดียวดายใต้แสงดาว
แค่เพียงเธอเท่านั้นที่ฝันถึง
แค่ครั้งหนึ่งได้พบหน้าพาใจหนาว
แค่เพียงได้เห็นหน้าฟ้าก็พราว
แค่เธอกล่าวทักกันฉันดีใจ
ฝันถึงภาพสองเรามองดาวคู่
ฝันจนกู่ไม่กลับรับไม่ไหว
ฝันลมๆแล้งๆก็แกล้งไป
ฝันเธอไซร้ใกล้กันรักมั่นคง
แม้จะเป็นแค่ฝันฉันก็รู้
ไร้เธอคู่เดินเคียงข้างกลางทางหลง
แม้จะเป็นแค่ฝันไม่มั่นคง
รู้ว่าตรงปลายทางไร้ร่างเธอ
ผู้หญิงไร้เงา
แม้ความฝันที่ฉันมีในชีวิต
ไม่มีสิทธิ์ชิดใกล้ใจเพียงเพ้อ
แม้ความฝันฉันคล้ายได้พบเจอ
แต่ความจริงนะเออมิมีทาง
ปลายทางฝันของฉันแสนสวยหรู
มีเธอคู่เคียงใจไม่ไกลห่าง
แต่ความจริงนั้นหนาพาเลือนลาง
เหมือนอับปางไม่แตกต่างจากเคราะห์กรรม
แต่อย่างไรช่างเถิดบังเกิดสุข
เมื่อได้ปลุกรักเราเฝ้ากระหนำ
แม้เป็นเพียงความฝันฉันจดจำ
กับน้ำคำรักเราเฝ้าห่วงใย
และคิดว่าต่อไปในชีวิต
จะมีสิทธิ์ได้ชิดใกล้ใจฝันใฝ่
จะรอวันฝันเป็นจริงทุกสิ่งไป
รอวันที่เธอคนไกลใจมีกัน
เหมือนดั่งฝันวันนี้ที่เป็นอยู่
แม้สุดกู่อย่างไรไม่ไหวหวั่น
ยิ่งกว่านั้นอย่างไรใจผูกพัน
คนในฝันคนดีที่สุดเลย
12 มีนาคม 2548 21:03 น.
ผู้หญิงไร้เงา
moonlight
เจ็บนะ แต่ไม่จำ
ยังคงพร่ำ แต่เรื่องเธอ
เจ็บนะ แต่ยังเพ้อ
ยังคอยเหม่อ รอเรื่อยไป
เจ็บนะ ที่ถูกทิ้ง
ใจมันดิ่ง ลงเหวหาย
เจ็บนะ ปวดหัวใจ
เธอผลักใส ไม่ใยดี
เจ็บนะ เธอไม่มา
ปล่อยให้บ้า อยู่ที่นี่
เจ็บนะ ใยคนดี
ต้องมาหนี จากกันไกล
เจ็บนะ ที่บอกรัก
แล้วมาหัก ใจสลาย
เจ็บนะ เจ็บเจียนตาย
แต่ไม่วาย ยังรักเธอ
เจ็บนะ เหมือนถูกแทง
ใจถูกแบ่ง จนเลอะเทอะ
เจ็บนะ ที่รักเธอ
แต่ตัวเธอ ไม่สนใจ
เจ็บนะ มันจุกอก
เหมือนถูกชก ถาโถมใส่
เจ็บนะ เจ็บเกินไป
ขอจากไกล จากตัวเธอ
ผู้หญิงไร้เงา
เจ็บนะเมื่อเธอบอก
ว่าฉันหลอกให้หวั่นไหว
เจ็บนะเจ็บที่ใจ
เพราะรักใคร่มีใยดี
เจ็บนะกับน้ำคำ
ที่เธอย้ำเอ่ยวจี
เจ็บนะรักที่มี
เมื่อเธอนี้คิดเปลี่ยนไป
เจ็บนะเจ็บเหลือกล่าว
ฉันแสนเศร้าและหวั่นไหว
เจ็บนะเจ็บดวงใจ
เมื่อเธอไกลใจผันแปร
เจ็บนะเจ็บจริงจริง
เมื่อถูกทิ้งไม่แยแส
เจ็บนะในดวงแด
เพราะรักแท้มีให้เธอ
เจ็บนะเหลือคณา
เมื่อรักลาให้มาเก้อ
เจ็บนะยามต้องเจอ
ด้วยรักเธอเหนือผู้ใด
เจ็บนะเจ็บอย่างยิ่ง
ในทุกสิ่งที่หญิงให้
เจ็บนะเจ็บเหลือใจ
แต่ยังไงก็รักเธอ
12 มีนาคม 2548 20:08 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ขอแค่ฝันว่ามีเธอมาชิดใกล้
ขอแค่ฝันว่ามีใครให้ห่วงหา
ขอแค่ฝันว่ามีกันมั่นทุกครา
ขอแค่ฝันทุกเวลาก็พอใจ
แม้เธอนั้นไม่รักปักใจฉัน
แม้เธอนั้นไม่ห่วงกันไม่หวั่นไหว
แม้เธอนั้นขาดเยื่อไม่เหลือใย
แม้เธอนั้นสิ้นไร้ใจเมตตา
ก็เพียงพอแล้วหนอต่อชีวิต
ก็เพียงพอแล้วมีสิทธิ์ได้ห่วงหา
ก็เพียงพอแล้วหนอต่อชะตา
เมื่อรู้ว่าหัวใจรักใครเป็น
10 มีนาคม 2548 21:31 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เจ็บนะ...เหลือคณา
เมื่อเธอลา..ไม่มาใกล้
เจ็บนะ...เจ็บดวงใจ
เมื่อเธอให้..รักไม่จริง
เจ็บนะ..เจ็บเหลือเกิน
เมื่อเธอเมิน..ไม่มองหญิง
เจ็บนะ..รักถูกทิ้ง
แถมได้สิ่ง..ไม่จริงใจ
เจ็บนะ..เจ็บเหลือหลาย
ไม่สบาย..แล้วรู้ไหม
เจ็บนะ..เจ็บหทัย
ที่เธอไกล..ไม่มาเจอ
เจ็บนะ..เจ็บยิ่งนัก
เมื่อมีรัก..แล้วต้องเก้อ
เจ็บนะ..คำรักเธอ
ที่แค่เผลอ...เอ่ยออกมา
เจ็บนะ..กับรักลวง
ฉันช้ำทรวง...ยามห่วงหา
เจ็บนะ..เมื่อเธอลา
แถมน้ำตา..เต็มบ่าใจ
เจ็บนะ..จนขื่นขม
ร้าวระทม..และหวั่นไหว
เจ็บนะ..เจ็บข้างใน
แต่ทำไม...ไม่ลืมเธอ
หน้าส่วนตัว
783
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
