8 พฤศจิกายน 2549 12:58 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
กอบเก็บหัวใจดวงนี้...
ในวันที่คนดีมองไม่เห็นค่า
กล้ำกลืนเก็บไว้ทุกหยาดหยดของน้ำตา..
ให้คนอย่างเธอได้รู้ว่า ฉันไม่เป็นไร
ยิ้มให้เธอก่อนจะจากลา
ทั้งๆที่ในแววตามีเพียงความหวั่นไหว
อวยพรให้เธอโชคดีในทางเดินที่จะไป..
และจากนี้ลงลืมฉันไว้กับความทรงจำ..
12 ตุลาคม 2549 19:37 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
ยอมรับความพ่ายแพ้..
เพราะฉันมันคนอ่อนแอ รับความจริงไม่ได้
ทนอยู่ไม่ไหวเมื่อไม่มีเธอข้างกาย
โดนความเดียวดายทำร้ายหัวใจจนชา..
แล้วสุดท้ายก็กลับไปอ้อนวอนเธอ..
แม้สิ่งที่พบเจอ จะทำให้ฉันต้องอ่อนล้า
เลือกแล้วที่จะ กลับไปเป็นคนไร้ค่าอย่างที่ผ่านมา
แม้มีนับล้านหยดน้ำตา..แต่ก็คงดีกว่า
ต้องรับความจริงที่ว่า "ไม่มีเธอ"
10 ตุลาคม 2549 19:52 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
ค่าของฉันคงน้อยเกินไป..
เธอถึงมองข้ามฉันไป แล้วนึกถึงแต่เค้าคนนั้น
ฉัน.. คงไม่มีค่าให้ทวงถามหาความสำคัญ
.. เธอถึงได้ทำร้ายกันด้วยการมีใครต่อใคร
ฉันคงไม่มีความหมายในสายตา...
ทุกๆ ความเหว่ว้า จึงมีแต่เธอที่มอบให้
ทรมานเหลือเกินตรงนี้ ที่หัวใจ...
อยากจะขอจากไป.. แต่ก็ไม่เคยตัดใจได้ซักที
21 กันยายน 2549 14:52 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
เธอจะเชื่อไหม..ว่าฉันรอคอย
นับวันเวลาไม่ใช่น้อย...ที่ยังเฝ้าคอยอยู่อย่างนี้
หวังเพียงว่าสักวัน..เธอจะเห็นค่าความรักของฉันที่มี
คนที่ถนอมความรักของเราด้วยดี...และไม่เคยสักที..ที่จะทำให้เธอเสียใจ
ฉันใช้เวลาทั้งหมด..เพื่อทบทวน
หรือเป็นเพราะฉันไม่คู่ควร...กับรักที่เธอให้
ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า...จึงทำให้รักเราไม่ยาวไกล
จุดจบสุดท้ายรักที่ฝันว่ายิ่งใหญ่..จึงเป็นได้แค่คำเอ่ยลา
แต่ก็ไม่เลย
ฉันทำทุกอย่าง..พื่อให้เรารักกันเหมือนเคย..จนล้า
แต่ไม่มีความอุ่นใจใด ๆ..ตอบกลับมา
เธอกลับมองความรักของฉันไร้ค่า...ลงไปทุกที
วันนี้เธอกลับมา..ยืนอยู่ตรงหน้า
เพราะเพิ่งรู้ตัวว่า...รักที่มีค่าอยู่กับฉันคนนี้
อยากให้กลับไปรักกัน...เหมือนวันคืนเก่าเหล่านั้นที่มี
ที่ยิ้มให้เธอวันนี้..เป็นเพราะฉันยินดีที่เธอเข้าใจ
แต่ฉันเลือกที่จะลา
แม้ว่าความรู้สึกจะไม่เคยเลือนค่า..ยังคงเดิมตลอดมากับรักที่ให้
ที่รอคอยวันนี้..ก็เพื่อบอกเธอว่ารักดี ๆ มันมีค่าอยู่ตรงนี้..ที่หัวใจ
และที่ฉันไม่อาจกลับไป..เป็นเพราะเธอไม่คู่ควรกับความรักยิ่งใหญ่..จากใครสักคน
+++++++++++++++
วันนี้ใครบางคนบอกรัก.. แต่ฉันกลับรู้สึก ไม่อยากได้ยินเลยคำนี้...
17 กันยายน 2549 11:52 น.
ผู้หญิงเจ้าชู้
หลายร้อยล้านนาทีที่ผ่าน
ทิ้งไว้เพียงความร้าวรานให้โหยไห้
เฝ้ารอเพียงใครบางคนที่ไร้หัวใจ
กลับมาตอบคำถามว่าทำไมถึงทิ้งกัน
..เฝ้ารอการกลับมา...
ภายใต้คืนวันเหว่ว้า.. กับภาพความฝัน
หนึ่งความรู้สึกกำลังจะแหลก.. ก่อนที่เธอจะกลับมาหากัน
ยิ่งรอ ยิ่งอยากให้เวลามันสั้น ก่อนจะหลับตา..
แต่หนึ่งนาที..ที่พ้นผ่าน
กลับยาวนาน เกินกว่าใครจะมาหา
เก็บตัวไว้ลำพังในห้องแคบๆ ที่มีเพียงน้ำตา
จมอยู่ กับความเหว่ว้า... รู้สึกไร้ค่า.. และเดียวดาย
หน้าส่วนตัว
2285
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงเจ้าชู้
