11 กันยายน 2547 15:33 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
อารมณ์ไหนเอาให้แน่
จะร้ายดีเอาสักทาง
อย่ามาทำครึ่งๆกลางๆ
เห็นแล้วรำคาญลูกกะตา
จะดีก็ดีไปให้ตลอด
จะร้ายก็ร้ายให้มันร้ายไป
ไม่ใช่มาดีๆแล้วร้ายๆๆ
ใครเขาจะรับได้ยังไงไหว
จะรักก็รักไปอย่าวางท่า
ทำลีลายี๋ยัวกวนประสาท
เห็นแล้วมันจะบ้าไม่เข้าท่า
เอาให้มันแน่ถ้าไม่แน่น่ารำคาญ
10 กันยายน 2547 14:39 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
ยามเช้าๆหนาวเหน็บใจ
อยากมีใครอยู่เคียงข้าง
อยากจะหาคนเดินร่วมทาง
มีไหมนั่นคนคนนั้น
คงไม่เหลือใครแล้วหรือไง
ที่เหลือตรงนี้มีเพียงตัวฉัน
และหมอกจางๆที่เริ่มลอยหาย
พร้อมรับดวงตะวันมาทอแสงวันใหม่
เมื่อดวงตะวันเริ่มทำหน้าที่
สายหมอกหนาๆก็ค่อยๆจางหาย
จางไปพร้อมกับหัวใจคนเหงาๆ
ที่มีแต่เรื่องราวบางคน
วันนี้ไม่รู้จะสู้ทนไหวไหม
กับกันรับแสงแดดอุ่นไอ
ที่หัวใจไม่มีไออุ่นดวงนี้
ไม่รู้จะทนรับได้สักกีนาที
อยากให้วันๆผ่านไปรวดเร็วดังใจนึก
อยากเห็นสายหมอกยามเช้าๆอีกไวๆ
จะได้นั่งดูคิดถึงใครอีกสักที
ก่อนที่ความรู้สึกดีจะจางหายไป
10 กันยายน 2547 04:39 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
ทะเลหนอทะเล ใยเจ้าชอบพัดชอบเคลื่อนไหว
ใยเจ้าไม่ยอมหยุดนิ่งแล้วหลับไหล
รู้ไหมเจ้าเอาคลื่นซัดมาคราได้
เหมือนชีวิตนี้หยุดเคลื่อนไหว
เหมือนชีวิตมีมรสุมมากมาย
เหมือนอะไรที่ลึกไม่หยังรู้ได้
เหมือนคนไร้สิ้นชีวาวาย
เหมือนหัวใจฉีนสลาย
เมื่อคลื่นกระทบริมหาดทราย
แล้วกลับไปสู่ท้องทะเล
หัวใจดวงนี้ของฉัน
เหมือนดังทรายที่แห้งแล้ง
เมื่อยามไม่มีน้ำทะเลอย่างเธอนี้
ค่อยมาซัดให้ชุ่มฉ่ำ
เหมือนคนไร้ไม่มีแรงกำลัง
เหมือนกำลังใกล้จะวายชีวา
10 กันยายน 2547 03:43 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
คืนนี้ฉันเหงา
ไม่มีใครเลยเป็นเพื่อน
มีเธอ เธอก็ทำตัวห่างเหิน
โทรหาก็ทำเมินเฉยไม่แยแส
ไม่รู้เราเป็นอะไรกัน
คนรักหรือเพื่อน
หรือแค่คนรู้จักทายทัก
หรือไม่ได้เป็นอะไรเลย..ในใจคนดี
เธอถึงปล่อยให้คืนนี้..ของฉันเหงา
เธอถึงทิ้งคำว่าเรา
เปลี่ยเป็นเขาและเธอแทน
10 กันยายน 2547 03:38 น.
ผู้หญิงอ่อนหวานอ่อนไหว
เจ็บนะใช่ว่าไม่เจ็บ
ที่เธอคอยเก็บใครเอาไว้
ไม่พูดพร่ำทำไปใช่ว่าไม่เจ็บ
แต่รู้ถ้าพูดออกไปต้องเสียเธอ
เลยขอเก็บทุกอย่างไว้
อย่างน้อยเธอก็ไม่จากไป
อย่างน้อยๆเธอก็อยู่ใกล้ๆกัน
แต่ส่งสารตัวเองเหลือเกิน
ที่ต้องทนฝืนกำกลืนอย่างนี้
อยากบอกเจ็บปวดสิ้นดี
แต่ก็ได้แต่บอกปลอบตัวเองเท่านั้น
ไปบอกพูดให้ใครฟัง ็อายเขา
ก็ใช่เขาน่ะเคยเตือนเรา
เรื่องเธอไปมีใหม่
แต่เรามันโง่เขลา
รักเธอมากจนเกินไป
เลยไม่สนใจคำใครเตือน
เจ็บวันนี้จะบอกใครได้เล่า
ได้แต่เก็บความช้ำๆ
ไว้กับตัวเราเท่านั้นเอง
หน้าส่วนตัว
706
