6 กรกฎาคม 2553 01:05 น.
ผู้หญิงอิงนิยาย
ปล่อยทุกอย่างเป็นอยู่ทั้งรู้ผิด
พาชีวิตตกเหวแห่งเปลวไฟ
เมื่อพ่ายแพ้อ่อนแอเกินแก้ไข
จมดิ่งในกงเกวียนสุดเปลี่ยนทาง
ใจก็รู้เป็นไปอย่างไร้สิทธิ์
ยังทำผิดไม่ถอยคิดปล่อยวาง
เมื่อรักแล้วยากเกินใจเหินห่าง
ยอมอยู่อย่างทุกข์ทน "คนไม่ดี"
ผิดที่ฉันและเธอที่เผลอใจ
ก้าวหลงไประเริงเพลิงโลกีย์
เป็นหญิงชั่วชายเลวไร้ศักดิ์ศรี
ไม่เหลือมีคุณธรรมคอยค้ำชู
เก็บรักซ่อนซุกไว้ใครอย่าเห็น
เปรียบรักเป็นเรื่องผิดใคร่คิดดู
สถานะเราที่เห็นและเป็นอยู่
ก็คือ "ชู้" ไร้เกียรติน่าเดียดฉันท์
30 พฤษภาคม 2553 20:54 น.
ผู้หญิงอิงนิยาย
ปล่อยถวิลบินท่องล่องลอยไป
สู่แห่งใด...ไร้กฏกำหนดหมาย
ให้ร่องรอยปั่นทอนที่คลอนคลาย
จงเลือนหายท่ามกลางหว่างสายลม...
รักไม่ได้...ก็รู้อยู่ในจิต
ไร้แม้สิทธิ...คิดปองได้ครองสม
วันนี้จึงระบายคำอย่างช้ำตรม
ทุกข์ทับถมดวงจินต์จวนสิ้นใจ
ยิ่งคอยปราม...ห้ามใจไม่ให้รัก
คล้ายยิ่งผลักใจตนพบหม่นไหม้
ดิ่งจมลง...ห้วงเหวแห่งเปลวไฟ
เผาผลาญให้ร้อนรุ่ม...รักสุ่มทรวง...
เปรียบรักเร้นเป็นไปอย่างไร้สิทธิ
เลือกทางผิดครรลองเจ้าของหวง
วันคือผ่านชีพสลายคล้ายติดบ่วง
ชายหนึ่งลวง...ด้วยเล่ห์เสน่หา...
21 เมษายน 2552 11:07 น.
ผู้หญิงอิงนิยาย
ภาพพจน์หญิงล่องเคว้ง .....................วังวน
คราวเมื่อรักอับจน.................................เว่ว้า
มันเปล่าว่างสับสน.................................เกินกล่าว
เพียงแค่คิดอยากคว้า.............................ผ่อนร้อนราคะ
คาวสวาทหว่านสร้าง............................ภาพลวง
ยอมอ่อยหมายไว้ควง.............................ค่ำเช้า
พบ-พรากอย่าได้หวง.............................ทำกร่าง นะพ่อ
คบเพื่ออยากลืมเศร้า...............................ชั่วครั้งบางคราว
เริงสวาทเร่าร้อน.....................................โลกีย์
เทียบเท่าโสเภณี.......................................หนึ่งนั้น
เหมือนสิ้นหมดศักดิ์ศรี...........................คุณค่า
พลาดผิดยังดื้อรั้น.....................................ยิ่งก้าวไปต่อ
แลกสัมพันธ์ร่างนี้....................................ทนข่ม
หวังแค่ได้ภิรมย์........................................หยุดช้ำ
ปรนเปรอกายสุขสม................................ลืมแน่ จริงนา
ปลดปล่อยเจ็บกลืนกล้ำ..........................ผ่านห้วงเกมกาม
อยากเลือนความคลั่งแค้น......................ภายใน
ขอผ่านห้วงของใจ..................................เจ็บช้ำ
ยามคืนค่ำเพียงใคร..................................เคียงคู่
มาอยู่ซ้อนหนุนค้ำ...................................รุ่งเช้าจากลาฯ
28 สิงหาคม 2551 07:36 น.
ผู้หญิงอิงนิยาย
"เหลือเพียงแค่เศษหัวใจในวันนี้
บนวิถีไม่ปรากฏความสดใส
มีทุกข์เศร้าเคียงข้างร่วมทางไป
เลือกมีไว้ยึดเหนี่ยวคือเดียวดาย"
มีเบื้องหลังครั้งอดีตมากรีดเฉือน
เป็นรอยเปื้อนเตือนใจไม่เคยหาย
บทละคอนบางตอนย้อนดูคล้าย
ภาพผู้หญิงอิงนิยายความหมายมี
เล่นทุกบท ทุกตอน ละคอนเน่า
เหม็นคลุ้งเคล้าเรื่องร้ายมาป้ายสี
บทเมียน้อย เมียหลวง ทวงสามี
อาจบางที เป็นนางเอก ทุเรศจริง
ครบทุกรสบทละคอนทุกตอนเน่า
แอบซ่อนเงาร้าวเรียบอยู่เงียบนิ่ง
เปรียบชีวิตนางร้ายหมายอ้างอิง
คือชีวิตของ "ผู้หญิงอิงนิยาย"
หน้าส่วนตัว
762
