19 ธันวาคม 2548 22:26 น.
ผู้หญิงสีม่วง
วันเสาร์ที่ 26 พฤศจิกายน 2548 เวลาประมาณเกือบ ๆ ตี 5
ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมา .. ทันใดที่สมองเริ่มประติดประต่อเรื่องราวได้ ..
ฉันดีดตัวขึ้นจากที่นอน .. วิ่งพล่านเหมือนหมูติดจั่น .. ( เปล่าเขียนผิดนา )
โอย ๆๆ .. เมื่อคืนเผลอหลับไป .. ลืมจัดกระเป๋าจนได้ ..
ถ้าไปเกินเวลานัด .. โดนน้าจับแ_กแทนปลาแน่ ๆ เลย .. โหย ๆๆ
ว่าแล้วก็จับเสื้อผ้า .. ของกิน .. ของใช้ .. ของฝาก ..
ยัด ๆ ใส่ประเป๋าเป้สีแดงคู่กาย .. อาบน้ำ .. แต่งตัว ..
สะพายเป้ .. ก้าวเท้าออกจากบ้าน ..
และมันคือก้าวแรกแห่งการเดินทางไปล่องแพของฉัน .. สู่เขื่อนศรีนครินทร์ ..
...
8 โมงเช้า .. หน้าวัดดอนเมือง .. เป็นเวลาและสถานที่นัด ..
เลยเวลานัดไปนิดหน่อย .. ( กัดฟันพูดอ่ะ )
ราชรถก็มาเสยผู้หญิงสีม่วงถึงปลายเท้า ..
ฉันยกมือสวัสดีคนบนรถ ( ก็คนไทยอ่ะ )
กล่าวคำทักทาย .. แล้วไม่รอช้า .. รีบโดดขึ้นรถ ..
โดยไม่ลืมมองหน้าโชเฟอร์ ( น้าเรรวน ) ด้วยสายตาเต็มเปี่ยมด้วยความหวัง ..
ว่าจะได้กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ .. น้ำหนักตัวครบถ้วน ..
อวัยวะไม่หายไปแม้เศษเสี้ยว .. ( ห่วงขาเป็นที่สุดง่ะ )
หลังจากนั่งเข้าที่เข้าทาง .. ฉันเพ่งมองน้าเรรวนจากด้านหลังด้วยความรู้สึกแปลก ๆ
เสียวสันหลังบอกไม่ถูกเลย .. เอ ...