22 กุมภาพันธ์ 2548 01:29 น.

...น้ำตานางรอง...

ผู้หญิงสีม่วง

แสนคับข้องหมองใจกระไรนี่
รักคนที่ตัวเขามีเจ้าของ
รู้ทั้งรู้ยังไพล่คิดใฝ่ปอง
หวังยึดครองมาชิดเป็นสิทธิ์เรา

สุขไม่จริงสิ่งแท้แน่คือช้ำ
ต้องกลืนกล้ำน้ำตาแทนค่าเขลา
ทุ่มเทให้ทั้งตัวเหมือนมัวเมา
รักไยเล่าร้อนรนดั่งมนตร์ดำ

จะร่ำร้องฟ้องใครให้อายเปล่า
เพราะตัวเจ้าหลงผิดคิดทางต่ำ
ลูกเมียเขามีพร้อมก็ยอมทำ
ยังถลำเกลือกกลั้วเอาตัวปน

ศีลข้อสามท่องไปไม่ซึมซาบ
มัวเริงบาปลืมบุญหนุนกุศล
กว่าตรองตรึกสำนึกได้ใจอับจน
ต้องทุกข์ทนหม่นร้าวหนาวทั้งทรวง

ตกที่นั่ง .. นางรอง .. นางร้องไห้
เหตุเพราะไปเกี่ยวข้องกับของหวง
คงไม่นานหรอกหนาเขามาทวง
หากแม้นควงเคียงได้ก็ไม่นาน

........................................

นางรอง .. เป็นชื่อน้ำตกใน จ.นครนายก .. เพี้ยนมาจาก .. นางร้อง ( ไห้ ) ..
มีตำนานเขียนเล่าเรื่องราวเอาไว้ ... เคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว ..
ไม่แปลกถ้าจะจำได้ลางเลือน .. ลืมไปแล้วก็ว่าได้ .. ( ซะงั้น ) .. 555
ใครพอจะรู้มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ ..

เอ .. สงสัยต้องเรียกหาคุณฤกษ์ ฯ เจ้าพ่อเรื่องเล่า .. เล่าเก่งนักละคนนี้น่ะ .. อิอิ

2409

love

comment

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:45 น.

...ไม่คู่ควร...

ผู้หญิงสีม่วง



เชิญอยู่ข้างบนอย่างคนสูงส่ง ..
อย่ายื่นเท้าเหยียบลง .. บนพื้นที่ฉันยืนอยู่
คนข้างล่างมันค่าน้อย .. อย่าชม้อยตาลงมาดู
ความหมายของคำ .. ไม่ควรคู่ .. ฉันรู้และเข้าใจ

เท้าเธอคงแดง .. อย่ามาตะแคงให้ระคาย
คนอย่างฉันไร้ความหมาย .. จะอับอายหากเข้าใกล้
มีหญิงอื่นที่เทียมเท่า .. ฉันกับเขาต่างกันเกินไป
เธอรู้ดีว่าคนไหน .. มีสิทธิ์ได้ครองใจเธอ

เชิญอยู่ข้างบนอย่างคนสูงค่า ..
มิบังอาจคิดไขว่คว้า .. อย่ายื่นมือส่งมาเสียให้เก้อ
คนข้างบนกับคนข้างล่าง .. ระยะมันห่างเกินได้พบเจอ
ไม่คิดปีนป่ายไปหาเธอ .. เอาหน้าไปเสนอให้อายดิน

.............................................

1334

love

comment

4 กุมภาพันธ์ 2548 11:50 น.