9 มีนาคม 2547 14:47 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ความรู้สึกของหัวใจที่ไหวอ่อน..
เคยห่วงหาเคยอาทร..ทุกเช้าค่ำ
เคยคิด..เคยคำนึงถึงการกระทำ
ที่ตอกย้ำพร่ำรัก..ปักดวงใจ
ความรู้สึกเปรมปรีดิ์..ที่เคยผ่าน
กับคำหวาน..ที่เธอเคยมอบให้
ทั้งคำรัก..คำหวงห่วงเกินใคร
อีกทั้งกายอบอุ่นไอ..ยามใกล้กัน
มาตอนนี้ที่เคยผ่าน..พลันเลือนหมด
พร้อมหยาดหยดน้ำตา..ด้วยโศกศัลย์
เพราะคำลวง..ว่าห่วงหวงดวงชีวัน
ไม่ใช่ฉัน..ที่เธอนั้นเคยพูดมา
คำพูดหวานที่ผ่านหูฟังดูขม..
เจ็บแสบสม..ซมใจเกินใคร่หา
ยามเธอใกล้..ไหวสะท้านสั่นกายา
ดั่งไอเธอแผ่ซ่านมาว่า..เลือดเย็น..
ความรู้สึกของหัวใจไม่มีแล้ว...
ดั่งดวงแก้ว..ไร้แววใสให้ใครเห็น
ความอ่อนไหว..ตายไปจากใจคนเป็น
เพราะอาวุธที่ฆ่าเข่น..เป็นรักลวง
........................................
8 มีนาคม 2547 00:51 น.
ผู้หญิงสีม่วง
กลับมาหาฉันทำไม...
ทั้งที่เธอเป็นฝ่ายเดินจากไป..ในวันนั้น
และยังเคยบอกว่าฉัน...ไม่มีความสำคัญ
แต่กลับจะทวงคืน..ความสัมพันธ์..ในวันวาน
ขอบอกเธอไว้เลย...ตรงนี้
ที่ว่างไม่มีให้คนที่เคย..มองเลยผ่าน
และตัวฉันเองก็ไม่เคยที่จะ...ต้องการ
รับคนที่เจ็บจากคนอื่นแล้วซมซาน...กลับมา
ไม่ต้องมาทำเป็น...อ้อนวอน
เพราะฉันก็เคยทำเมื่อวันก่อน..แต่เธอไม่เห็นค่า
ฉันต้องทนเจ็บและเสียน้ำตา...
จากถ้อยคำเย็นชา..ที่ทำให้ฉันเป็นคนไร้ค่าตรงหน้าเธอ
กลับไปซะ..จะดีกว่า
อย่าเสียเวลา..จะถือว่าที่เธอกลับมาคือพลั้งเผลอ
จะแกล้งทำมองไม่เห็นคนสูงค่า..มาพูดจาพร่ำละเมอ
ไม่อยากให้คนวิเศษเลิศเลออย่างเธอ..ต้องลดตัว..
....................................................
5 มีนาคม 2547 14:47 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฉันดูเป็นอย่างไร..เธอจึงเข้าใจผิด
อกหักก็ไม่ได้แปลว่าคิด..อะไรไม่ออก
สมองยังสั่งการได้..แม้หัวใจจะช้ำชอก
ควรทำไง..ไม่ต้องรอให้เธอบอก..คิดเป็น
ฉันไม่มีเครื่องหมายคำถาม..บนใบหน้า
ความสงสัยในแววตา..คงไม่มีให้เห็น
ตัดใจจากเธอ..ฉันทำได้..ถึงแม้ยากเย็น
ไม่ต้องคอยมาเคี่ยวเข็น..เน้นทางไป
ฉันคงไม่ไร้หนทางขนาดนั้น...
อย่าพยายามยัดเยียดฉัน..ให้ใครหน้าไหน
ถึงขาดเธอ..ใช่ว่าจะต้องรีบคว้าเอาใคร
อย่าทำเหมือนฉันสิ้นไร้..มันกล้ำกลืน
ฉันถามความเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่...
จะมายุ่งอะไรกับเรื่องของคนอื่น..
เรื่องหัวใจ..บังคับไม่ได้..ไม่อาจฝืน
คนเราต่างก็มีจุดยืน..ของใครของมัน
ฉันไปขอคำแนะนำเธอตอนไหน...
จะรักใครชอบใคร..เป็นเรื่องของฉัน
โตแล้วคิดเองได้..อย่าลำบากคิดแทนกัน
เรื่องความชอบ..ความฝัน..เปลี่ยนกัน..ไม่ได้
ฉันดูเหมือนคนหัวอ่อน..หรือเปล่า..
ปัญญาทึบ..หูเบา...อย่างนั้นใช่ไหม
ถึงต้องให้เธอคอยสอนพร่ำ..ชี้นำไป..
ให้เดินหน้า..ถอยหลังได้..ตามใจเธอ...
ฉันไม่ใช่ตัวอะไร..ที่เทียมเกวียน
ไม่อยากให้ใครกุมบังเหียน..อยู่เสมอ
ถึงแม้จะพันธนาการหัวใจไว้ที่เธอ..
ไม่ได้หมายความว่าสมองจะเพี้ยนเบลอ..ให้เธอจูง
......................................................
ฟังเพลง..ไม่เคยถาม..ของ PeaceMaker แล้วรู้สึกไม่พอใจตงิด ๆ ง่ะ...
เลยแต่งกลอนนี้ออกมา..ไม่รู้แรงไปป่าว..โมโห ( หิว ) อ่ะ เหอ ๆๆ
ชื่อเพลง/Title : ไม่เคยถาม
อัลบัม/Album : Peacemaker
ศิลปิน/Artist : Peacemaker
----------------------------------------------
เนื้อร้อง..
อาจเพราะว่าเธอไม่เคยถาม อาจเพราะว่าฉันไม่เคยรู้
เราสองคนที่เป็นอยู่ ก็เพียงแค่เพื่อนกัน
อาจเพราะว่าเธอไม่เรียกร้อง ไม่เคยต้องการไม่เคยใส่ใจ
ฉันจึงคิดไป ว่าเธอไม่มีใจให้กัน
* จนผ่านเวลามาเนิ่นนาน
เธอกลับมาทำให้ไหวหวั่น
บอกกัน ว่ารักฉันหมดหัวใจ
** ฉันเปลี่ยนไปแล้ว สายไป เธอควรเก็บใจไว้
ให้กับคนที่เขารอเธออยู่เสมอ
มันไม่ทันแล้ว ขอเธอ อย่าเสียเวลา
กลับไป กลับไปหา(รัก)คนที่เขารอ
เมื่อเขารอเธออยุ่ตรงนั้น และรักเพียงเธอตลอดมา
เลือกเขาจะดีกว่า อย่าเปลืองเวลากับฉันเลย
ให้เขาเป็นคนที่ได้รัก และเธอกับฉันก็เป็นอย่างเคย
ให้เราสองคน เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเรื่อยไป
(*,**)
(*,**)
4 มีนาคม 2547 19:44 น.
ผู้หญิงสีม่วง
หนึ่ง...หัวใจรัก
ได้รู้จัก..กับรักหวาน
คู่เคียง..เพียงไม่นาน
รักก็ราน..ให้ระกำ
หนึ่งคน..ร้าวไหว
มีเพียงน้ำตาใส..กับใจช้ำ
ที่เหลือไว้..ไม่น่าจดจำ
จากคนใจดำ..เพียงหนึ่งคน
.........................