...ไม่เคยเปลี่ยนแปลงสักที...

ผู้หญิงสีม่วง

ไม่เคยเปลี่ยนแปลง...สักที
ความห่วงใยความหวังดี...จากฉัน
อาจดูคล้ายระยะทาง...ห่างไกลกัน
แต่ความรู้สึกผูกพัน...ไม่เคยสักวัน...จะห่างใจ

อย่ากังวลเลย...คนดี
ไม่ว่าจะเป็นวันนี้...หรือวันไหน
เธอจะยังคงมีฉัน...คอยดูแล...ใส่ใจ
ทุกทุกความเป็นไป...ยังคงเข้าใจในกัน

หากบางช่วงของเวลา...
หากความทรงจำที่ผ่านมา...ไม่เป็นดังฝัน
หากแม้ไม่มีใคร...ข้างกาย...สักวัน
เธอจะยังคงมีฉัน...ที่ยังคงคิดถึงกัน...เรื่อยไป

แค่เพียงเธอลอง...หลับตา
นึกถึงวันเวลา...ที่ผ่านมา...ได้ไหม ??
แล้วเธอจะรู้ว่าฉันยังคงยืนอยู่...ไม่ไกล
แม้ในวันนี้เธอจะเป็นเช่นไร....
....สำหรับฉันไม่ว่าวันไหน....

เ ธ อ คื อ ค น ที่ ฉั น ห่ ว ง ใย...อ ย่ า ง เ ดิ ม...

                           by...พี่โทโมะ  เมื่อ..7 มิ.ย. 2545 

ขอประเดิมหน้าแรกด้วยบทกลอน...ที่รักมาก...

บทกลอนที่อ่านแล้ว..รู้สึกอบอุ่น...หัวใจ
บทกลอนที่อ่านแล้ว...น้ำตาซึม...แต่ไม่ไหล
บทกลอนที่มีค่ากว่าถ้อยคำ...ใด ๆ
บทกลอนที่...พี่ชาย...แสนดีแต่งให้
บทกลอนที่มาจากดินแดน...แสนไกล

อยากบอกเจ้าของบทกลอนเหลือเกินว่า..ขอบคุณ...
ขอบคุณค่ะ...พี่โทโมะ  ^_^

....................................