30 มิถุนายน 2549 15:40 น.
ผู้หญิงสีม่วง
อยากให้เธอนอนไม่หลับกระสับกระส่าย
เพราะฝันร้ายจนอกสั่นขวัญผวา
เจอเจ้าหนี้มาทวงถามยามหลับตา
เงินที่ขอยืมมารวมห้าพัน
อยากให้เธอนอนไม่หลับต้องนับแกะ
เพราะเห็นผีมาเวียนแวะในความฝัน
ตามอาฆาตจองเวรไม่เว้นวัน
(ผี)ยุงตัวนั้นที่เคยตบจบชีวา
อยากให้เธอนอนไม่หลับแทบจับไข้
หลากวิธีลองใช้ก็ไร้ค่า
อ่านหนังสือหรือฟังเพลงกล่อมนิทรา
หลับแค่ตาแต่ใจหลับไม่ลง
อยากให้เธอนอนไม่หลับถึงกับเพ้อ
ค่ำคืนใดที่เธอเผลอลืมหลง
ล้มตัวนอนตอนไหนใจพะวง
หากลืมส่งให้ฉันนอนฝันดี
..................................
2 มิถุนายน 2549 19:08 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ได้แฟนสวยหุ่นดีแสนปรีดา
ช่างเป็นที่อิจฉาของเพื่อนฝูง
โชว์ตัวได้ไม่ขัดเขินเรื่องเดินจูง
บันไดสูงประคองไหวไม่ลำเค็ญ
มีแฟนสวยเอวบางเหมือนนางแบบ
ไม่ต้องแอบซ่อนตัวกลัวใครเห็น
อยากจะเที่ยวก็ตามใจไม่เคยเว้น
แม้เนื้อเย็นอยากรับลมชมทะเล
มีแฟนสวยรวยฉลาดดูมาดมั่น
อยู่ห่างกันเพียงไหนไม่หันเห
จะเอาใจมิให้กลุ้มคอยทุ่มเท
ไม่ปล่อยทิ้งจนว้าเหว่เลยสักวัน
ได้แฟนสวยหุ่นดีแสนปรีดา
เรื่องจะพาไปไหนไม่เคยหวั่น
พบปะเพื่อนเยี่ยมเยือนแม่ได้ทั้งนั้น
โอ้แฟนฉัน..ควงเมื่อไหร่ไม่อายคน
.........................................
25 พฤษภาคม 2549 14:16 น.
ผู้หญิงสีม่วง
อ้างว้าง ..
ใคร่ครวญอย่างถี่ถ้วนชวนขื่นขม
ฉันทำผิดหรือไรใจจึงตรม
เคยชิดชมกลับเปล่าไร้ไม่เหมือนเคย
ดายเดียว ..
สิ่งที่เคยยึดเหนี่ยวไยเมินเฉย
เวลาเปลี่ยนใจคนเปลี่ยนดังคำเปรย
โปรดเฉลยเหตุใดกันลืมฉันลง
สายลม..แสงดาว ..
ฝากลมหนาวหอบใจเอาไปส่ง
วอนดาวน้อยช่วยสื่อความซื่อตรง
ยังมั่นคงอย่างนั้นไม่ผันแปร
เหินห่าง ..
เว้นช่องว่างกว้างไปคงใช่แน่
จากคิดถึงกลับกลายเป็นไม่แล
จึงเจ็บช้ำย่ำแย่แพ้ความไกล
...........................
ปล. ลองเปลี่ยนเขียนแนวคุณหมอกจางดูบ้าง ..
24 พฤษภาคม 2549 15:35 น.
ผู้หญิงสีม่วง
เธอบอกว่ารักยังหนักแน่น
เปล่าหาใครแทนหรือเป็นอื่น
ยังคงส่งนอนตอนค่ำคืน
ฝันดีเพื่อตื่นแช่มชื่นทรวง
เธอบอกว่าเธอนั้นคิดถึง
ในห้วงคำนึงยังนึกห่วง
ไม่เคยสักนิดคิดหลอกลวง
กาลล่วงเลยไปใจมั่นคง
เธอยังอาทรเหมือนก่อนเก่า
เรื่องระหว่างเราไม่ลืมหลง
อย่าคิดมากให้ใจพะวง
ขอจงเชื่อมั่นอันตัวเธอ
ฉันเองก็รักเธอนักหนา
แต่ว่ายังติดคิดเพ้อเจ้อ
ทบทวนขึ้นมาน้ำตาเอ่อ
จนเผลอขุ่นข้องหมองหัวใจ
ฉันกลัวเธอยังรักคนเก่า
ตัวเขาฉันเปรียบเทียบไม่ได้
หวั่นลมพัดหวนทวนสายใย
กัดกร่อนภายในให้ทุกข์ตรม
ฉันเกรงฉันกลัวมัวแต่หวั่น
จึงกินตะบันไม่เคยข่ม
นับวันยิ่งอวบยิ่งอ้วนกลม
หากล้มคงกลิ้งแทนวิ่งเดิน
โปรดย้ำอีกครั้งยังรักฉัน
และจะคงมั่นแม้นานเนิ่น
หากเขากลับมาเธอจะเมิน
พาใจห่างเหินเกินคืนดี
ฉันจะเลิกกินเมื่อเลิกกลุ้ม
จะไม่เป็นตุ่มเดินเคลื่อนที่
แค่เธอบอกรักอีกสัก(วันละ)ที
พอครบหนึ่งปีผอมแน่นอน !!
...............................
ปล. คิดมาก..เครียด..คือเหตุผลที่กินเก่งขึ้นไง .. เหะๆๆ
1 มีนาคม 2549 14:34 น.
ผู้หญิงสีม่วง
เพียงย่างเท้าเข้าห้องต้องเจ็บช้ำ
ยังจดจำภาพเก่าของเราสอง
ใจมันแปลบปวดปร่าน้ำตานอง
ทุกสิ่งของบาดตาอย่างทารุณ
กลางคืนนอนเหว่ว้าน้ำตาไหล
จะห่มผ้าอย่างไรก็ไม่อุ่น
หมอนอีกใบยังไม่สิ้นกลิ่นอายคุณ
ใครจะหนุนกล่อมฉันหลับฝันดี
ก่อนเคยอยู่ร่วมเรียงนอนเคียงข้าง
ไยมาร้างจนลับคล้ายกับหนี
สัญญารักซึ่งเคยเอ่ยวจี
ไม่พ้นปีก็เลือนเหมือนลืมคำ
ห้องที่เคยกรุ่นไปด้วยไอรัก
สร้างทุกข์หนักเกินฝืนทนกลืนกล้ำ
เพียงย่างเท้าเข้าห้องต้องระกำ
เหมือนเท้าย่ำเหยียบขยี้ลงที่ใจ
...................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงสีม่วง
หน้าส่วนตัว
2660
