8 มกราคม 2548 15:48 น.
ผู้หญิงสีม่วง
จากวันพบ สบหน้า ถึงครานี้
คุณคนดี รู้ไหม ใจห่วงหา
ไม่มีแม้ นาที ที่เลือนรา
ถึงไกลตา ยังมั่น ฝันทุกคืน
รัตติกาล คราใด ให้โหยหา
ฝันไปว่า หัวใจ ไม่ขัดขืน
รู้จักกัน มิทำ ให้กล้ำกลืน
ถึงยามตื่น ตามชิด ติดความจำ
สีท้องฟ้า หม่นหมอง ยังมองหวาน
ภาพวันวาน พาให้ ใจดื่มด่ำ
แค่ทบทวน หวนคนึง ถึงถ้อยคำ
ที่คุณพร่ำ พรอดรัก ปักแน่นทรวง
ความอาทร ห่วงใย ให้เสมอ
คอยปรนเปรอ สุขใจ ไม่แหนหวง
ปรารถนา หทัย ให้ทั้งดวง
อยากเดินควง เกี่ยวก้อย ร้อยหัวใจ
จะรอวัน อิงแอบ แนบอกอุ่น
อ้อมกอดคุณ กระหวัด รัดเราใกล้
แทนสัญญา จะไม่พราก จากกันไกล
สานสายใย ในรัก ที่ถักทอ
ให้กุศล ผลบุญ หนุนนำไว้
อย่าพรากไป หนีห่าง อย่างที่ขอ
จะเคียงกัน ใฝ่ฝัน ฉันเฝ้ารอ
มาเติมต่อ ส่งเสริม เพิ่มรักเรา
.......................................
5 มกราคม 2548 00:56 น.
ผู้หญิงสีม่วง
อย่ามาหลอกใช้ ..
อย่าคิดว่าฉันเป็นตัวแทนของใคร .. คนนั้น
ไม่ใช่เครื่องมือ .. ให้คุณหลอกตัวเองไปวันวัน
ผลสืบเนื่องมันหลอกฉัน .. ไปด้วยกันรู้ไหม
ไม่อยากเป็นคนรับบาป ..
ฉะนั้นโปรดทราบ .. ขออย่ามาเข้าใกล้
จะไปเสาะแสวงหาใครที่ไหนก็เชิญไป ..
เมื่อคำบอกว่า ..จริงใจ .. มันจอมปลอม..
...........
คำพร่ำพรอดที่ออดอ้อน ..
เขาเคยได้ฟังมาก่อน .. ใช่ไหม
รู้ไว้ซะ .. ไม่อยากทับรอยของใคร
ทีท่าว่ามีใจ .. ฉันรู้ได้คุณแสร้งทำ ..
.............
สีฟ้าดูเมื่อไหร่ก็สดใส ..
สีม่วงดูกี่ทีก็หม่นไหม้ ..
อย่ามาเวทนา หรือเห็นใจ ..
ไม่ต้องการ !!
...........
4 มกราคม 2548 23:52 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ได้โปรดอยู่กับฉัน ..
อย่าทิ้งกันได้ไหม ..
เคว้งคว้างไม่เหลือใคร ..
เหงาหัวใจสิ้นดี ..
....
.......
ดอกไม้ใบหญ้า ..
ไร้แสงจันทราก็ไร้สี
ภายใต้ความมืดมิดยามราตรี
เธอเห็นหัวใจที่ฉันมีเป็นสีใด ..
.........
.....
ฉันเกลียดสีฟ้า ..
ที่พาความหมองมัวมาให้ ..
เกลียดที่แซมสีของหัวใจ
จนเป็นสีม่วงหม่นไหม้ไม่น่ามอง
ฉันเกลียดสีฟ้า ..
ที่ใครใครเห็นว่าน่าจับต้อง ..
ข่มให้สีม่วงไร้คนปอง
เป็นดั่งสิ่งของที่ถูกเมิน ..
.........
.....
ฉันเกลียดท้องฟ้า ..
ทำคนเคยห่วงหามาห่างเหิน
ขวางกั้นให้ต้องไกลเกิน
จนมิอาจเดินร่วมเส้นทาง
...........
ฉันเกลียดท้องฟ้า .. และสีของท้องฟ้า ..
..........
คำเตือน : อ่านแล้วกรุณาอย่าทำความเข้าใจ .. เพราะจะทำให้ยิ่งไม่เข้าใจ ..
...................
ปล. ไม่มีฉัน .. คุณคงเฉย ๆ ..
คุยกับฉันเพราะฉันเป็นคนคุ้นเคย ..
หรือเพราะแค่ความเคยชิน .. ของคุณ ..
นานวันก็คงชิน .. ฉันหายไปคงเฉยชา .. สินะ ..
2 มกราคม 2548 09:31 น.
ผู้หญิงสีม่วง
กล่องของขวัญ ปีใหม่ จากใครหนอ
กระดาษห่อ สีสัน ชวนฝันหา
หลังแกะกล่อง ร้องว๊าย !! ตายละวา
เป็นคนบ้า ที่ไหน ส่งให้กัน
ชุดชั้นใน เบาบาง ช่างยวนยั่ว
ใจนึกกลัว คนซื้อ มือไม้สั่น
อ่านที่อยู่ ครวญใคร่ คิดได้พลัน
คนแถวนั้น พอรู้ เป็นผู้ใด
หยิบชิ้นบน มาทาบ แก้มฉาบสี
หยามสิ้นดี กลืนกล้ำ โธ่ !! ทำได้
ดูขนาด เทียบวัด เคืองขัดใจ
เล็กเกินไป สวมไม่ลง ขอส่งคืน ..
.....................................
25 ธันวาคม 2547 15:05 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฤาลิขิตฟ้า
นำทางชีวา โศกกาอาดรู
ให้นางมารร้าย กับนายอสูร
กรรมเก่าเกื้อกูล บรรจบพบกัน
มิอาจหลีกเลี่ยง
จำต้องร่วมเรียง อยู่เคียงทุกวัน
เคราะห์ซ้ำกรรมเสริม เพิ่มความกดดัน
ต่างฝ่ายบีบคั้น อัดอั้นใจจริง
อสูรว่าร้าย
จิตใจมิหมาย ทำลายแม่หญิง
ใฝ่ฝันทุกครา อุราประวิง
รักคือความจริง ใช่สิ่งหลอกลวง
นางมารใช่เขลา
ใจชายยากเดา ทำเราติดบ่วง
ฝันถึงหญิงใด ชอบให้หึงหวง
เที่ยวร่อนเดินควง อยากท้วงวาจา
ใครเล่าใยโยง
จับเชือกผูกโพง หลงสิเน่หา
เลื่อนลอยคอยคว้าง อยู่กลางมายา
ลืมแล้วหรือว่า มนต์ตราของใคร
อสูรยอกย้อน
ชะช้ารอก่อน อย่าคิดนอนใจ
ในสิ่งที่เป็น รู้เห็นหมดไส้
งูหรือปลาไหล ปิดได้ไม่นาน
งูไร้พิษสง
ไร้คนลุ่มหลง โปรดจงสงสาร
ก็นางมารร้าย คงคล้ายรำคาญ
ชอบทรมาน คอยผลาญใจชาย
เบื่อคอยไล่เบี้ย
ตามบ่นจนเพลีย ละเหี่ยใจกาย
รู้ใจจี้จุด แสนสุดคมคาย
คารมเลาะร้าย หวังตายคามือ
พูดจาน่าขัน
ทีตัวเองนั้น เอาฝันไปถือ
ขุดหลุมลวงล่อ เหมือนขอฝึกปรือ
ลูกไก่งั้นหรือ นั้นคือผู้ใด
แม้เป็นนางมาร
มิเคยคิดอ่าน หักหาญใจใคร
ไม่เหมือนอสูร พอกพูนหญิงไว้
รวนเรเฉไป คงได้เห็นดี
อย่าได้สร้างเวร
ชีวิตทุกข์เข็ญ ลำเค็ญครั้งนี้
เลิกแล้วต่อกัน ข้ามวันผ่านปี
ขอเธอไปที่ ในที่อยากไป
ถิ่นที่สิงสู่
ไยแสร้งไม่รู้ เธออยู่แห่งไหน
จะตามไปติด แนบชิดไม่ไกล
นรกอุ้มสมไซร้ จำใจร่วมเคียง
............................
ในเมื่อมันเลี่ยงกันไม่ได้ ..
ก็กรวดน้ำคว่ำขัน .. ขอพบกันชาติเดียว !! ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงสีม่วง
หน้าส่วนตัว
1170
