7 มิถุนายน 2546 01:06 น.
ผู้หญิงสีม่วง
เหม่อมองละอองฝน..ริมหน้าต่าง
สายรุ้งทอดเป็นทางกว้าง..สลับสี
ลมพัดผ่านพาลให้หนาว..ร้าวฤดี
คิดถึงไออุ่นที่เคยมี...โอบล้อมกาย
เคยเย้าหยอกหลอกเล่นกันวันฝนตก...
มองวิหคเหิรลมเล่นเห็นเป็นสาย...
คิดถึงตักที่นอนหนุน..อุ่นสบาย
ฟังเสียงฝนหล่นโปรยปราย..คล้ายดนตรี
อยากให้ภาพความทรงจำนั้นหวนกลับ...
เป็นไปได้ไหม..ว่านอนหลับ..แล้วพรุ่งนี้...
ตื่นขึ้นมาบนตักอุ่น..ของคุณคนดี
คงสุขกว่าใครใคร..ในโลกนี้..ฉันมีคุณ..
............................
4 มิถุนายน 2546 00:00 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ในความเงียบงันของทุกคืนค่ำ...
เป็นต้องนั่งทบทวนความทรงจำ..วันเก่าก่อน
จบลงด้วยการร้องไห้..เมื่อใดที่ล้มตัวลงนอน
ไม่มีเลยที่น้ำตาจะไม่เปียกหมอน..สักคืน
เรื่องเก่าเก่า..กระตุ้นความเจ็บช้ำ
เหมือนถูกกดและตอกย้ำให้..ขมขื่น
ความคิดสะกิดแผล..ให้ย่ำแย่จนเต็มกลืน
แล้วน้ำตาก็ไหลไม่อาจฝืน.....
.....ทั้งวันนี้..พรุ่งนี้..วันมะรืน..เรื่อยไป
อยากให้มันจบสิ้นลง..สักที
ไม่รู้จะต้องเป็นอย่างนี้ไปถึง..เมื่อไหร่
หรือจนจบการทำงานของสมอง..และการสูบฉีดของหัวใจ
กว่าชีพจรจะหยุดเคลื่อนไหว.....
.....ฉันคงมีชีวิตเหมือนเปล่าไร้..ดวงวิญญาณ...
.....................................
1 มิถุนายน 2546 04:26 น.
ผู้หญิงสีม่วง
หากฉันจะหวนกลับ...เธอจะรับได้ไหม
สิ่งที่เคยทำพลาดไป ได้โปรดอภัยให้ฉัน
อยากให้ลืมเรื่องเลวร้าย..เหลือไว้เพียงความผูกพัน
อยากให้หันมาสบตากัน มองย้อนความฝันของวันที่ผ่านมา
หากฉันยอมรับผิด...เธอจะคิดแค้นหรือเปล่า
ไม่อยากผ่านวันคืนที่ปวดร้าว หรือต้องอยู่อย่างไร้ค่า
หากฉันย้อนเวลาได้..จะกลับใจไม่เอ่ยปากแล้วจากมา
จะทำเพื่อเธอจนกว่า จะหมดเวลาหายใจ
กลับมาหา..มาร้องขอ
รู้ว่าคำขอโทษคงไม่พอ จะชดใช้
แต่ได้โปรดรับรู้ว่า...ในวันที่เธอจากกันไป
ฉันพบว่าชีวิตมีความหมาย..นั่นก็เพราะการได้..รักเธอ
................................................
1 มิถุนายน 2546 02:28 น.
ผู้หญิงสีม่วง
กลับมาหาฉันทำไม...
ทั้งที่เธอเป็นฝ่ายเดินจากไป..ในวันนั้น
และยังเคยบอกว่าฉัน...ไม่มีความสำคัญ
แต่กลับจะทวงคืน..ความสัมพันธ์..ในวันวาน
ขอบอกเธอไว้เลย...ที่ตรงนี้
ไม่มีที่ว่างให้คนที่เคย..มองเลยผ่าน
และตัวฉันเองก็ไม่เคยที่จะ...ต้องการ
รับคนที่เจ็บจากคนอื่นแล้วซมซาน...กลับมา
ไม่ต้องมาทำเป็น...อ้อนวอน
เพราะฉันเคยทำเมื่อวันก่อน..แต่เธอไม่เห็นค่า
ฉันต้องทนเจ็บและเสียน้ำตา...
จากถ้อยคำเย็นชา..ที่ทำให้ฉันเป็นคนไร้ค่าตรงหน้าเธอ
กลับไปซะ..จะดีกว่า
อย่าเสียเวลา..จะถือว่าที่เธอกลับมาคือพลั้งเผลอ
จะแกล้งทำมองไม่เห็นคนสูงค่า..มาพูดจาพร่ำละเมอ
เป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะทำเพื่อเธอ.....
......เพราะคิดอยู่ในใจเสมอว่าเธอเคย..รักกัน..
..............................................
11 มีนาคม 2546 22:08 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฝันร้าย..ที่คอยตามมาหลอกหลอน
กัดกร่อนหัวใจ..ให้รู้สึกสับสน
ทั้งยามตื่นยามฝันเป็นอันต้อง..ร้อนรน
เหน็ดเหนื่อยทุกข์ทนในวังวนของ..บ่วงกรรม
อยากจะลืม แต่กลับจำ..ถลำลึก
มโนสำนึก..กระตุ้นความรู้สึกทุกเช้าค่ำ
ไม่อาจหลุดพ้น..เหมือนเดินวนในบาปที่กระทำ
ติดอยู่ในกรงขังแห่งการชดใช้กรรม...ภายในใจ...
.................................................
หน้าส่วนตัว
1217
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้หญิงสีม่วง
