10 มีนาคม 2547 20:16 น.
ผู้หญิงสีม่วง
โหยหาบางสิ่งบางอย่าง..
มาเติมเต็มช่องว่าง..ที่ขาดหาย
เดือนปีที่เลยผ่าน..ยิ่งต้องการมากมาย
เพราะรู้สึกเดียวดาย..ในโลกใบกลม
หัวใจรานรอน..อ่อนล้า
ชีวิตที่ผ่านมาช่างขื่นขม..
จึงต้องการความรัก..มาชื่นชม
อยากทิ้งความซานซม..ไม่สมใจ
อยากได้ความห่วงหา..
ความอาทรในแววตา..มองเห็นได้
มากกว่าคำว่ารัก..อยากได้ความจริงใจ
พร้อมยอมเทให้..ไม่เรียกร้องอะไรในกัน
ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่..
กว้างพอให้ฉันหลับไหล..ปล่อยใจฝัน
เปรียบมืออันอ่อนนุ่ม..โอบอุ้มคุ้มกัน
จูงมือร่วมฝ่าฟัน..ไม่ไหวหวั่นต่อภัยใด
มองหาคนนำทาง..
ไม่ปล่อยฉันให้อ้างว้าง..ร้างไร้
อยากได้ที่พักพิง..มีไว้อิงแอบแนบใจ
ยามงอแงร้องไห้..ขอมีใครเช็ดน้ำตา
อยากมีคนคอยตามใจ..
ชี้นกเป็นไม้..ยอมได้ไม่ว่า
ฉันทำผิด..ไม่คิดโมโหโกรธา
อภัยให้ไม่ถือสา..คอยหาความ
อยากได้อย่างนั้น..อย่างนี้
ทั้งที่ตัวก็ไม่มีดี..คนมองข้าม
อาจเหมือนโลภไป..อยากได้จนเกินงาม
แต่ไม่ได้บังคับคุกคาม..หยามใจใคร
แค่บอกไว้..ในสิ่งที่ใจร่ำร้อง..
อาการมันฟ้อง..ว่าขาดการเอาใจใส่
เปล่าเห็นแก่ตัวไม่ต้องกลัว..จะคืนให้ไป
ในสักวันที่ฉันรู้สึกได้..ว่าหัวใจถูกเติมเต็ม
.............................................
9 มีนาคม 2547 14:47 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ความรู้สึกของหัวใจที่ไหวอ่อน..
เคยห่วงหาเคยอาทร..ทุกเช้าค่ำ
เคยคิด..เคยคำนึงถึงการกระทำ
ที่ตอกย้ำพร่ำรัก..ปักดวงใจ
ความรู้สึกเปรมปรีดิ์..ที่เคยผ่าน
กับคำหวาน..ที่เธอเคยมอบให้
ทั้งคำรัก..คำหวงห่วงเกินใคร
อีกทั้งกายอบอุ่นไอ..ยามใกล้กัน
มาตอนนี้ที่เคยผ่าน..พลันเลือนหมด
พร้อมหยาดหยดน้ำตา..ด้วยโศกศัลย์
เพราะคำลวง..ว่าห่วงหวงดวงชีวัน
ไม่ใช่ฉัน..ที่เธอนั้นเคยพูดมา
คำพูดหวานที่ผ่านหูฟังดูขม..
เจ็บแสบสม..ซมใจเกินใคร่หา
ยามเธอใกล้..ไหวสะท้านสั่นกายา
ดั่งไอเธอแผ่ซ่านมาว่า..เลือดเย็น..
ความรู้สึกของหัวใจไม่มีแล้ว...
ดั่งดวงแก้ว..ไร้แววใสให้ใครเห็น
ความอ่อนไหว..ตายไปจากใจคนเป็น
เพราะอาวุธที่ฆ่าเข่น..เป็นรักลวง
........................................
8 มีนาคม 2547 00:51 น.
ผู้หญิงสีม่วง
กลับมาหาฉันทำไม...
ทั้งที่เธอเป็นฝ่ายเดินจากไป..ในวันนั้น
และยังเคยบอกว่าฉัน...ไม่มีความสำคัญ
แต่กลับจะทวงคืน..ความสัมพันธ์..ในวันวาน
ขอบอกเธอไว้เลย...ตรงนี้
ที่ว่างไม่มีให้คนที่เคย..มองเลยผ่าน
และตัวฉันเองก็ไม่เคยที่จะ...ต้องการ
รับคนที่เจ็บจากคนอื่นแล้วซมซาน...กลับมา
ไม่ต้องมาทำเป็น...อ้อนวอน
เพราะฉันก็เคยทำเมื่อวันก่อน..แต่เธอไม่เห็นค่า
ฉันต้องทนเจ็บและเสียน้ำตา...
จากถ้อยคำเย็นชา..ที่ทำให้ฉันเป็นคนไร้ค่าตรงหน้าเธอ
กลับไปซะ..จะดีกว่า
อย่าเสียเวลา..จะถือว่าที่เธอกลับมาคือพลั้งเผลอ
จะแกล้งทำมองไม่เห็นคนสูงค่า..มาพูดจาพร่ำละเมอ
ไม่อยากให้คนวิเศษเลิศเลออย่างเธอ..ต้องลดตัว..
....................................................
5 มีนาคม 2547 14:47 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฉันดูเป็นอย่างไร..เธอจึงเข้าใจผิด
อกหักก็ไม่ได้แปลว่าคิด..อะไรไม่ออก
สมองยังสั่งการได้..แม้หัวใจจะช้ำชอก
ควรทำไง..ไม่ต้องรอให้เธอบอก..คิดเป็น
ฉันไม่มีเครื่องหมายคำถาม..บนใบหน้า
ความสงสัยในแววตา..คงไม่มีให้เห็น
ตัดใจจากเธอ..ฉันทำได้..ถึงแม้ยากเย็น
ไม่ต้องคอยมาเคี่ยวเข็น..เน้นทางไป
ฉันคงไม่ไร้หนทางขนาดนั้น...
อย่าพยายามยัดเยียดฉัน..ให้ใครหน้าไหน
ถึงขาดเธอ..ใช่ว่าจะต้องรีบคว้าเอาใคร
อย่าทำเหมือนฉันสิ้นไร้..มันกล้ำกลืน
ฉันถามความเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่...
จะมายุ่งอะไรกับเรื่องของคนอื่น..
เรื่องหัวใจ..บังคับไม่ได้..ไม่อาจฝืน
คนเราต่างก็มีจุดยืน..ของใครของมัน
ฉันไปขอคำแนะนำเธอตอนไหน...
จะรักใครชอบใคร..เป็นเรื่องของฉัน
โตแล้วคิดเองได้..อย่าลำบากคิดแทนกัน
เรื่องความชอบ..ความฝัน..เปลี่ยนกัน..ไม่ได้
ฉันดูเหมือนคนหัวอ่อน..หรือเปล่า..
ปัญญาทึบ..หูเบา...อย่างนั้นใช่ไหม
ถึงต้องให้เธอคอยสอนพร่ำ..ชี้นำไป..
ให้เดินหน้า..ถอยหลังได้..ตามใจเธอ...
ฉันไม่ใช่ตัวอะไร..ที่เทียมเกวียน
ไม่อยากให้ใครกุมบังเหียน..อยู่เสมอ
ถึงแม้จะพันธนาการหัวใจไว้ที่เธอ..
ไม่ได้หมายความว่าสมองจะเพี้ยนเบลอ..ให้เธอจูง
......................................................
ฟังเพลง..ไม่เคยถาม..ของ PeaceMaker แล้วรู้สึกไม่พอใจตงิด ๆ ง่ะ...
เลยแต่งกลอนนี้ออกมา..ไม่รู้แรงไปป่าว..โมโห ( หิว ) อ่ะ เหอ ๆๆ
ชื่อเพลง/Title : ไม่เคยถาม
อัลบัม/Album : Peacemaker
ศิลปิน/Artist : Peacemaker
----------------------------------------------
เนื้อร้อง..
อาจเพราะว่าเธอไม่เคยถาม อาจเพราะว่าฉันไม่เคยรู้
เราสองคนที่เป็นอยู่ ก็เพียงแค่เพื่อนกัน
อาจเพราะว่าเธอไม่เรียกร้อง ไม่เคยต้องการไม่เคยใส่ใจ
ฉันจึงคิดไป ว่าเธอไม่มีใจให้กัน
* จนผ่านเวลามาเนิ่นนาน
เธอกลับมาทำให้ไหวหวั่น
บอกกัน ว่ารักฉันหมดหัวใจ
** ฉันเปลี่ยนไปแล้ว สายไป เธอควรเก็บใจไว้
ให้กับคนที่เขารอเธออยู่เสมอ
มันไม่ทันแล้ว ขอเธอ อย่าเสียเวลา
กลับไป กลับไปหา(รัก)คนที่เขารอ
เมื่อเขารอเธออยุ่ตรงนั้น และรักเพียงเธอตลอดมา
เลือกเขาจะดีกว่า อย่าเปลืองเวลากับฉันเลย
ให้เขาเป็นคนที่ได้รัก และเธอกับฉันก็เป็นอย่างเคย
ให้เราสองคน เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเรื่อยไป
(*,**)
(*,**)
4 มีนาคม 2547 19:44 น.
ผู้หญิงสีม่วง
หนึ่ง...หัวใจรัก
ได้รู้จัก..กับรักหวาน
คู่เคียง..เพียงไม่นาน
รักก็ราน..ให้ระกำ
หนึ่งคน..ร้าวไหว
มีเพียงน้ำตาใส..กับใจช้ำ
ที่เหลือไว้..ไม่น่าจดจำ
จากคนใจดำ..เพียงหนึ่งคน
.........................