20 เมษายน 2553 20:45 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฐานะฉันคืออะไรใคร่อยากรู้
ทบทวนดูครั้งใดใจร้อนผ่าว
เป็นคู่ควง...คู่คั่ว...เพียงชั่วคราว
มิอาจก้าวไปอยู่เป็นคู่ครอง
นานแล้วที่คบหาเกินกว่านับ
แต่เหมือนกับฉันเป็นเช่นสิ่งของ
ด้อยค่าควรคู่ให้ใครจับจอง
เปรียบแก้วที่หม่นหมองเธอมองเมิน
ฐานะฉันคือใครได้โปรดบอก
อย่าคิดหลอกเพื่อยื้อไว้ให้นานเนิ่น
หรือเธอทำพลาดพลั้งโดยบังเอิญ
จะบอกลาก็ขัดเขินเกินเอ่ยคำ
ตลอดมาเคยคิดอยู่เป็นคู่รัก
ไม่นานนักเริ่มฝืนจนกลืนกล้ำ
ฐานะใด? ขอเธออย่าเก็บงำ
โปรดช่วยย้ำแบบไหนกัน...ที่ฉันเป็น
...........................................
18 มกราคม 2550 20:37 น.
ผู้หญิงสีม่วง
อยากไปซบหน้าลงที่ตรงตัก
ให้ยอดรักปลอบประโลมยามขมขื่น
เอานิ้วไล้ปลายตาฉันที่มันชื้น
ด้วยสะอื้นโหยไห้ใจตรอมตรม
ยามนี้ฉันหมดสิทธิ์แม้คิดรัก
ต้องตระหนักอย่าหมายได้สุขสม
ยิ่งโหยหากลับคว้าไขว่ได้เพียงลม
มิอาจชมเชยชิดชีวิตเธอ
บังอาจพากายใจไปสนิท
ริอ่านเอาชีวิตไปเสนอ
หวังทุ่มเทความรักไปปรนเปรอ
ทั้งหมดนั้นฉันเก้อเพ้อลำพัง
ความรักฉันคงไร้ใครสนอง
หัวใจทั้งสี่ห้องต้องสิ้นหวัง
ชีวิตอันไร้ค่าน่าชิงชัง
จะฝากฝังพี่แก้วไม่แคล้วเมิน
ฉันอับอายเกินกว่าจะกล้าอยู่
การทนฝืนครองคู่ดูขัดเขิน
ขอพาใจอันแตกดับแสนยับเยิน
ระหกระเหินอีกเส้นทางอย่างเดียวดาย
จินตนาการว่านอนตรงหน้าตัก
ให้ที่รักปิดเปลือกตาคราสุดท้าย
วินาทีก้าวย่างสู่ทางตาย
มิเว้นวายเอ่ยคำมั่น "ฉันรักเธอ"
.....................................
21 กันยายน 2549 18:29 น.
ผู้หญิงสีม่วง
รับสมัครคนคอยเอาใจ ปราศจากเงื่อนไข
ข้อผูกมัดใดไม่มี
คบไว้เจรจาพาที นานนานเจอถี่
นัดพบสบตาบางคราว
โทรคุยกันได้ยาวยาว จนกว่าจะหาว
บอกกล่าวถ้อยคำฉ่ำใจ
รุ่งขึ้นโทรหากันใหม่ เที่ยงอีกยังไหว
เย็นย่ำไม่ยั่นหมั่นโทร
มีความคิดถึงมากโข สุดสัปดาห์โร่
พบกันโดยไม่แชเชือน
ไม่ต้องคอยนานนับเดือน เจอบ่อยกว่าเพื่อน
แต่ยังเป็นน้อยกว่าแฟน
ยามเดินเคียงข้างคล้องแขน จับมือแนบแน่น
ยามนั่งเอียงซบไหล่กัน
วันหยุดยาวเมื่อไหร่นั้น พาเที่ยวเร็วพลัน
เดินกินลมชมทะเล
วันใดที่แฟนเริ่มเหล่ จึงค่อยหันเห
ห่างกันก่อนจะเป็นไร
หากแฟนเผลออีกวันไหน ค่อยกลับมาใหม่
เติมความชื่นใจให้กัน
เป็นคนแก้เหงาเท่านั้น จงอย่านึกหวั่น
ไม่ตามระรานราวี
เราจะเป็น กิ๊ก ที่ดี คบกันอย่างนี้
ถึงคราวร้างไปไม่โกรธ
จะมีแฟนแล้วหรือโสด เพียงอย่าชั่วโฉด
ยินดีรับไว้พิจารณา
สนใจออนเอ็มมาหา ถ้าหากเข้าตา
ยกให้เป็น กิ๊ก แน่เอย
...............................
30 สิงหาคม 2549 15:41 น.
ผู้หญิงสีม่วง
ฉันรักเธอจริงจริง
จะไม่ทิ้งให้เธอเหงา
ส่งรักไปเป็นเงา
คอยอยู่เฝ้ารอบกายเธอ
ยามใดไม่พบหน้า
ก็พร่ำหาจนเพ้อเจ้อ
อยากคุยอยากพบเจอ
นอนละเมอทุกค่ำคืน
คิดถึงเธอมากมาก
เหงาจนยากจะทนฝืน
หลายคราวต้องกล้ำกลืน
นอนสะอื้นอยู่เดียวดาย
ฉันรักเธอจนล้น
เหมือนดั่งคนหลงงมงาย
รักจนพร้อมยอมตาย
หากเธอคลายรักจากกัน
วันใดไม่ยินเสียง
ส่งสำเนียงมาถึงฉัน
ห่อเหี่ยวไปตลอดวัน
ร่างกายพลันไร้เรี่ยวแรง
ขอเธอจงเชื่อมั่น
รักของฉันไม่แอบแฝง
ที่หนึ่งไม่เปลี่ยนแปลง
ยกเธอเหนือสิ่งอื่นใด
รักเธอเท่าชีวิต
เธอทำผิดใช่เรื่องใหญ่
ฉันพร้อมยอมอภัย
อดทนได้ไม่โกรธเธอ
รักเธอรักรักรัก
จนมันชักจะโอเว่อร์
คืนวันฝันละเมอ
สุดท้ายเบลอเป็นบ้าบอ
ตัวฉันมันรักล้น
ใครจะทนฝืนคบต่อ
คงไม่นานเกินรอ
เธอจะขอบอก..บ๊ายบาย
......................
25 สิงหาคม 2549 10:29 น.
ผู้หญิงสีม่วง
เมื่อความรักเข้าตาจน
ความทุกข์ทนก็ถาโถม
รักที่เคยร่วมประโลม
มีแนวโน้มจะร้างลา
เมื่อความรักเข้าตาจน
ฉันหมองหม่นเป็นหนักหนา
เจ็บปวดใจเหลือคณา
ไยรักมาพร่าผลาญกัน
เมื่อความรักเข้าตาจน
คนหนึ่งคนเริ่มไหวหวั่น
คงไม่อาจย้อนคืนวัน
ทวนสัมพันธ์ที่เคยมี
เมื่อความรักเข้าตาจน
เฝ้าร้อนรนก็ใช่ที่
รักที่สานมานานปี
หากไม่ดีต้องปล่อยไป
เมื่อความรักเข้าตาจน
จะฝืนทนอีกถึงไหน
คนอีกคนเขาหมดใจ
รักเท่าไหร่ .. ไม่เข้าตา
............................