27 พฤศจิกายน 2544 18:28 น.
ผู้หญิงธรรมดา
สัญญาจะไม่งอแง
ยามท้อแท้จะมองหาเธอ
ค้นไปจนกว่าจะเจอ
จะไม่ทำให้เธอต้องหนักใจ
มีอะไรจะปรึกษากัน
คงไม่มีวันใดต้องหวั่นไหว
หากพลาดพลั้งเรามีกำลังใจ
และให้เราได้ช่วยกันคิด..ติดตามผล
ต่อไปคงไม่เหงา
หนักหรือเบาจะอดทน
เหนื่อยแค่ไหนก็ไม่บ่น
เพราะอย่างน้อยก็มีคน..เข้าใจ
27 พฤศจิกายน 2544 18:14 น.
ผู้หญิงธรรมดา
ชอบเสียงคลื่นกระทบฝั่ง
ชอบฟังเสียงน้ำเซาะทราย
ชอบน้ำตกที่กระเซ็นพร่างพราย
ชอบสายน้ำที่ไหลเย็นเห็นตัวปลา
ชอบภูเขาที่เขียวขจี
ชอบให้มีดอกไม้ในป่า
ชอบเสียงนกร้องจ๊ะจ๋า
ชอบให้ฟ้าเป็นสีคราม
ชอบสัตว์ตัวใหญ่ใหญ่
ชอบให้มีลูกเล็กเล็กเดินตาม
ชอบให้มีธรรมชาติงดงาม
ชอบให้ความอุดมสมบูรณ์ยังคงอยู่..คู่แผ่นดิน
27 พฤศจิกายน 2544 18:14 น.
ผู้หญิงธรรมดา
อยากพักหลับตาให้นานนาน
อยากให้สังขารได้พักผ่อน
อยากมีเวลาหลับเวลานอน
อยากจะทำก่อนที่จะสาย
อย่าทำให้แต่งานให้มากนัก
หาเวลาพักให้สบาย
พักให้หายจากความเบื่อหน่าย
พักให้ร่างกายได้ฟื้น..คืนชีวา
พร้อมแล้วสำหรับวันใหม่
ความสดใสมาเยือนอีกครา
ทำงานเก็บเงินเพื่อวันหน้า
เหนื่อยล้าเมื่อไหร่..ค่อยว่ากันอีกที
27 พฤศจิกายน 2544 18:00 น.
ผู้หญิงธรรมดา
จำได้ไหมมีใครคนหนึ่ง
ที่ยังซึ้งคำกับหวานหวาน
ยังจำได้ไหมเรื่องราวในวันวาน
ที่ผ่านมาไม่นานเท่าไหร่
แต่สำหรับตัวฉัน
ความผูกพันจะคงอยู่ตลอดไป
แม้กาลเวลาจะเนิ่นนานเพียงใด
ยังเต็มใจที่รอเจอ..เธอคนเดิม
27 พฤศจิกายน 2544 13:40 น.
ผู้หญิงธรรมดา
เป็นคนช่างฝันไม่ใช่เรื่องเสียหาย
ไม่ได้หมายความว่าเป็นคนเพ้อเจ้อ
ไม่ใช่เพียงแค่หลับฝันละเมอ
และเธอจะเข้าใจ..ถ้าได้มาเป็นคนฝันเอง
เก็บเอาเรื่องราวมากมายที่พบพาน
เก็บเอานิทานนิยายและอีกหลายบทเพลง
เขียนเป็นกลอนแทนเสียงดนตรีบรรเลง
เพราะอยากเป็นคนเก่งบ้าง..อย่างกวี
หน้าส่วนตัว
1002
