19 มกราคม 2553 20:43 น.

สมมุติว่ามีใครให้เขียนถึง

สวัสดี ........

นึกคำขึ้นต้นที่จะใช้เรียกคุณตั้งนานแน่ะ.. แต่นึกไม่ออก
คงเพราะห่างเหินโลกแห่งความเพ้อฝันไปเสียนาน
จนทำให้รู้สึกเคอะเขินกับการใช้คำหวาน ๆ พาลผะอืดผะอม
วิถีชีวิตมันเปลี่ยนไปนี่นะ..
หน้าต่างแห่งความเปลี่ยวเหงาบานเดิม
ที่เคยมองผ่าน เคยสร้างจินตนาการวาดโลก โศก-สุข ด้วยกันมา
ถึงตอนนี้.. ไม่มีโอกาสได้วาดอะไรผ่านมันอีกแล้ว
ได้ปลดแอกเหมือนอย่างที่อยากทำ..
ได้เป็นอิสระเหมือนอย่างที่อยากเป็น..
แม้จะมีความกังวลใจอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มากมาย
จะเป็นเพราะมันยังไม่ถึงเวลา หรือเพราะยังรู้สึกสนุก มีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่
ก็ไม่รู้สิ..