นอกหน้าต่าง

ผู้หญิงช่างฝัน

นอกหน้าต่างบานใหม่ค่ำคืนนี้
ช่างงดงามในความรู้สึก..
จันทร์ดวงกลมส่องแสงเรื่อเรืองล่องลอยอยู่กลางท้องฟ้ามืดมิด
เคียงคู่หนึ่งดาวที่กระพริบพราวอยู่เป็นเพื่อน
บรรยากาศรอบกายเงียบสงัด.. 
ลมพัดเย็น...

ที่รู้สึกคิดถึง กลายเป็น.. ยิ่งคิดถึง

ฉันยิ้มรับกับลมหนาวพลิ้วแผ่วที่แวะทักทาย
รู้สึกอุ่นหัวใจเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
ฤดูกาลอันแสนรักใกล้เข้ามาแล้ว ..

สำหรับคนอื่นอาจไม่ชอบฤดูหนาว เพราะทำให้รู้สึกเหงา..  
ความเหน็บหนาวทำให้หลายคนต้องการความอบอุ่น 
อุ่นใจ อุ่นกาย..  จากปัจจัยภายนอก
แต่ฉันไม่...
ฉันเฝ้ารอ รอที่จะได้สัมผัสกับอุ่นไอในลมหนาวนั้น
รอวันดอกไม้บานท่ามกลางฤดูกาลที่ฉันรัก

คืนนี้จันทร์สวยนัก.. สวย เรียบเย็น..
ยิ่งมอง.. ยิ่งคิดถึงบางสัมพันธ์อันห่างไกล

บางอุ่นไอ ที่เคยสัมผัส ที่เคยคุ้น..  
แม้เปลี่ยนแปรไปเพียงเท่ากระผีกริ้น  ก็ย่อมรู้สึกได้ 
แต่อย่ากล่าวโทษสิ่งใดเลย..กับบางสิ่งที่มิอาจเป็นได้ดั่งใจหวัง  

เพราะบางอย่างก็แค่ผ่านมาเพื่อที่จะผ่านไป..