27 กรกฎาคม 2555 20:16 น.
ผู้หญิงช่างฝัน
แผ่วผ่าว...
ความรักพราวพร่างพรมห่มใจฉัน
อาจเบาบางแต่เนิ่นนานผ่านคืนวัน
แหละจักเป็นเช่นนั้นนิรันดร์ไป
ความรัก..
ยังระบัดพลิ้วอยู่เธอรู้ไหม
แม้กายห่างไม่คลายห่วงยอดดวงใจ
บนเส้นทางห่างไกล..เราใกล้กัน
ล่องลอย..
ฉันปลดปล่อยหัวใจไปตามฝัน
ไม่ยึดเหนี่ยวเกี่ยวใดให้ผูกพัน
อิสระ.. กับคืนวันที่ผ่านเลย
เงียบงำ..
ทุกอารมณ์ดื่มด่ำมิพร่ำเผย
ตราบเรายังอวลอุ่นในคุ้นเคย
แม้มิเอ่ย.. หากสดับคงรับรู้
คิดถึง..
ครวญคะนึงตามที่จิตมีสิทธิ์อยู่
ลองหลับตาฟังเสียงใจคนไกลดู
ก็จะรู้ยังแผ่วหวานเช่นผ่านมา