1 เมษายน 2547 04:12 น.
ผู้หญิงคนนึง
why doesnt he know what I feel
I felt not happy wen unfair occured when he absent
theres meny staffs in that warehouse
one she shout cos she is closely to the one special with owner
He hv ever told me
he will push me
he will help me
he will understand me
Im not the one whom be free all the time
but I like to hv time
I like to hv time
no chance
there re many staffs , they cheer one customer ..............
why
I didnt so any mistaken
please
let me be to bo
1 เมษายน 2547 01:33 น.
ผู้หญิงคนนึง
อีกแล้วเหรอ วันนี้ที่น่าเบื่อ
ให้คนขำพร่ำเพรื่อไม่แก้ไข
หากแต่คิดว่าเขาดีสนิทใจ
คนอื่นไซร้ยังบอก ว่า ไม่อยากมา
ที่แห่งหนึ่งเก็บสินค้าเสื้อผ้ามาก
ก่ายกองดาษ ดา พาฉงนหา
ใคร ใครมาบอกว่า ที่รก รา
ใครที่ว่า นั้นไม่ผิดเพื้ยนความจริง
คนที่ดีอยู่ลำบากยากแก้ไข
โทษเราทำไม ไม่ได้ ไร้เหตุผลหยิ่ง
เราจะทำอย่างไรไม่เป็นจริง
ทำให้วิ่งหนีออกไป ให้ป่วยการ
เหนื่อยใจจริง คนก็มาก ปากก้หนา
ตลาดอยู่หน้า อย่างใด อย่างนั้นขาน
ลูกค้าพิเศษอ้างไม่อยากเจอผู้จัดการ
ของที่ สาธุฯ การ อย่างไร ใช่ที่กัน
หรือไม่มีการแบกของให้ลำบาก
ตัวเองอยากได้อะไรไม่แปรผัน
สั่งอะไรก็ได้ตามใจพัน
ส่วนอื่นนั้น ไม่มี ที่แม้ จะดู
สุดอนาถ ทำไมต้อง เอาตัวต้องเข้าแลก
สุดจะแบกึวามในใจให้อดสู
สุดจะเอ่ยแอบๆไปให้คนดู
จำไว้ใครมาดู ถามเพื่อนเรา
ทำไมเป็นสองรองใคร ได้แล้วรุ่ง
เร็วสุดพุงกางนอนไม่เหงา
ไปแย่งของชาวบ้าน ไม่บรรเทา
ให้คนอื่นเขาลำบากใจไม่ใยดี
หาว่าเราพูดไปไม่รู้เรื่อง
อยากหัวเปลืองทำไมให้หมองดำสี
ตัวเขาเองแอบเจอกันมีราคี
เขาทำบัดสี เราไม่ยุ่ง มาทำเรา
วันใด....กรรม กังหัน ย้อนคืนกลับ
ให้คนสับ สน ไป ให้เศร้าหมองเฉา
ตัดกำลังอนาคต คนเขาติดตามเงา
วันหนึ่งเล่า ศรนั้นกลับคืน ยื่นคนทำ
พูดอะไรไปแล้วไม่มีผล
พูดให้จนน้ำลายหมด อดไม่ไหว....สุดจะขำ
ไม่มีผล หากเป้นคน ที่อยากทำ
แล้วกลับคำ ทำไมพูดแล้วก็.............เช่นเคย