วันนี้ที่พานพบเธอหลบหน้า ดูเฉยชาต่อฉันมันไฉน ประหลาดนักท่าทีนี่กะไร ดั่งจิตใจปั้นปิ่งจึงเปลี่ยนแปลง หรือเพราะฉันเก่าไปไม่ใหม่แล้ว จึงส่อแววรักสลายถูกหน่ายแหนง ไม่ผิดต้องมาผิดจิตเคลือบแคลง เธอแสดงให้ช้ำรักรำเค็ญ บัดนี้ที่พ่ายแพ้แก่เกมรัก เจ็บช้ำสักเท่าไรก็ไร้ผล เธอผลักไสฉันห่างอย่างแยบยล สู้ฝืนทนฝืนใจไม่เกี่ยวพัน ขอเข็ดจำฝังใจคนใจคด เหลือรันทดมากมายไม่หมายใกล้ ที่ผ่านมาย่อยยับกับมือใคร จักตราไว้ในจิตไม่คิดลืม........