5 มิถุนายน 2550 18:16 น.
ผู้นิทราชั่วนิรันดร์
'แกรก.....แกรกเสียงเกวียนที่อยู่หน้าโรงเรียน (ไกลลิบ) ดังเป็นระยะเมื่อผ่านทางขรุขระแต่ที่น่าปวดหัวกว่านั้นคือ 5 ร่างที่อยู่ในเกวียน
"หา! นี้นะเหรอโรงเรียนโมสาทน่ะ"
ลาคูแทบจะตะโกนออกมาว่า"ฉันจะอยู่ถึงวันพรุ่งนี้ไหมเนีย"เมื่อเห็นโรงเรียนเก่าแก่จวนจะพังอยู่เบื้องหน้าก่อนปาโกจะปลอบ
"น่าๆ...ลาคูนี้เป็นเพียงเวทหลวงตาเอาไว้หลอกพวกมนุษย์เท่านั้นเอง"
เนื่องจากมีมนุษย์หลายคนหลงมาที่ป่าหลงลืมเลยมาโผล่ที่นี้ สักพักทุกคนก็ไปถึงหน้าโรงเรียน อ. เนสเดินมาต้อนรับ
"คงเหนื่อยมากล่ะซิ....เข้ามาก่อนสิจ้ะ"
อย่างน้อย อ.เนสก็ใจดีและสวยที่สุดในโรงเรียนคงเป็นที่ปรึกษาให้ได้
ปาโกคิดและมองไปข้างหลัง
ลาคู ผู้ถนัดเวทไฟดูเผินๆแล้วไม่ได้ความแต่จริงๆแล้วเก่งที่เดียว
เรย์ มักใช้เวทน้ำเล่นอยู่เสมอๆแต่ก็ไม่ได้ ทร้างความเดือดร้อนให้ใคร
จิล เวทดิน ดูๆแล้วก็มีส่วนที่น่ากลัวอยู่บ้างแต่อารมณ์ดีทีเดียว
เจ้าสามคนนี้ออกจะติ้งต๋องนิดหน่อยคงต้องทำใจส่วนอีกคนที่ได้ชื่อว่าเจ้าหญิงแห่งความมืดก็คงพอได้
คาเรน ฑูตแห่งแสงสว่างและความมืดนางใช้ได้ทุกธาตุจนเป็นที่หวาดกลัวของคนที่ใกล้ตัวนาง
"ฉันเตรียมห้องพักไว้ให้แล้วน่ะเชิญจ้ะ"
อ.เนส พูดหลังพาพวกเธอมวส่งที่ห้อง หลังจากขอบคุณแล้วทุกคนก็ล้มตัวนอน วันรุ่งขึ้นได้มีการคัดเลือกผู้ที่จะลงไปยังโลกมนุษย์โดยที่ทั้ง 5 คนได้ไปยังโลกมนุษย์ ณ ป่าหลงลืม
"พวกเธอต้องไปหาน้ำตาแห่ง ซาฟรีสให้เจอก่อนพวก ลูซิเฟอร์ ถ้าเจอแล้วให้ใช้ไม้ คถาเรียกมนต์มหากาฬทำลายที่กักขังน้ำตานั้นซะ"
อ.คาดาเรียเตือนก่อนส่งพวกลาคูไปยังโลก
ณ โลกมนุษย์
"อะไรจะสกปรกเช่นนี้"
เรย์ พูดพลางมองรถยนต์ที่ปล่อยควันออกมา ที่นี้ที่ไหน เสียตะโกนดังในหูทุกคนนั้นก่อนหลุบไปเห็น เพทราที่เดินใกล้เข้ามา
"หรือว่า!!!!........"
จิลเอ๋ยคำขึ้นต้นก่อนจะให้อีก 3 เสียงเอ๋ยประโยคหลัง
"โลกมนุษย์"