10 พฤษภาคม 2546 13:42 น.
ผู้ชายโหล-โหล
เดินไปไหน ใครต่างกลัว จนหัวหด
มิโป้ปด เป็นนักเลง คนเกรงกริ่ง
ทั้งเตะหมู ทั้งชกหมา ข้าคนจริง
อย่ามาหยิ่ง ทำเต๊ะท่า น่ารำคาญ........
ทั้งจี้ปล้น กร่นฆ่า บ้าอำนาจ
เดินผึ่งผ่าย ดูองอาจ มาดนักฆ่า
ใคร ๆ เห็น ต่างก็หลบ ไม่สบตา
เห็นแมลงสาป เดินเข้ามา ฆ่าทันที.....
งานประจำ ทำโดดเด่น เป็นเรื่องใหญ่
จนใคร ๆ ต่างกล่าวขาน ขั้นเย้ยหยาม
ถึงเป็นโจร แต่ก็เป็น โจรใจงาม
หลังจบรามฯ รับล้างจาน คืองานโจร........
10 พฤษภาคม 2546 12:08 น.
ผู้ชายโหล-โหล
หมดสิ้นเยื้อ ขาดสิ้นใย ไปหมดสิ้น
ไม่ยลยิล วันเวลา เคยพาฝัน
หมดสิ้นแล้ว สัมพันธ์ซึ้ง ติดตรึงกัน
ต่อแต่นี้ เธอกับฉัน ฝันร้างลา......
เมื่อไม่มี ความผูกพันธ์ ฝันวันเก่า
เรื่องสองเรา จึงควรลบ และจบสิ้น
จากวันแรก จวบวันลา ใจชาชิน
เมื่อเลิกคบ ก็จบสิ้น ถวิลจาง.......
ขอเพียงแต่ ก่อนจากลา กลับมาก่อน
ที่ร้องวอน มิใช่รั้ง ดั่งเคยฝัน
แต่กลับมา ใช้หนี้ก่อน ค่อยงอนกัน
เงินเพียงแค่ สองสามพัน ฉันเบื่อทวง......
3 พฤษภาคม 2546 12:33 น.
ผู้ชายโหล-โหล
รักล้น...แต่ทนร้าง
รักไม่จาง...บนทางฝัน
รักเธอ...รักนิรันดร์
รักของฉัน...นั้นเพื่อเธอ.........
หากรักใคร...สมใจ...ได้ดังรัก
คงสุขนัก...รักรวยรื่น...ชื่นสุขศรี
ต่างมอบรัก...ยื่นแก่กัน...มันคงดี
แต่ฉันนี้ มีรักให้...ได้ฝ่ายเดียว.....
ฉันไม่โกธร...โทษใคร...ให้มัวหมอง
ไม่เรียกร้อง...ให้เธอปัก...ใจรักฉัน
เธอไม่ผิด...ที่ไม่มี...ใจให้กัน
เพราะสามี ของเธอนั้น...เพื่อนฉันเอง..........แป่วววววว
หน้าส่วนตัว
946
