27 กุมภาพันธ์ 2546 11:03 น.
ผู้ชายโหล-โหล
ใครเห็นเธอ..ยิ้มร่วน..ชวนหัวเราะ
ชั่งไม่เหมาะ..กล่าวหา..ว่าเหมือนหมู
จะมีชาย..ไหนหนา..มาชื่นชู
เขาเรียกเธอ..น้องหนู..แม่หมูตอน
ชายคนนั้น..ใช่ใคร..นี่งัยฉัน
มอบรักมั่น..ยืนยง..คงคู่หมู
ใครนินทา..ว่าร้าย..เป็นได้ดู
ฉันจะรัก...แต่น้องหนู...นะหมูตอน
ถึงไขมัน..จะกระจาย...ไม่เดือดร้อน
ยามนั่งนอน..จะคอยนวด..ที่ปวดล้า
พุงจะปลิ้น..ก้นจะง้ำ..ก็งามตา
สุขหนักหนา...เมื่อเคียงอยู่..คู่ฮิปโป
26 กุมภาพันธ์ 2546 14:01 น.
ผู้ชายโหล-โหล
ลุหน้าหนาวผ่านพ้นต้องทนร้อน
จะนั่งนอนร้อนเหลือทนเหงื่อไหล
ร้อนภายนอกไม่อาจถอนเท่าร้อนใจ
ร้อนเพราะเธอนั้นห่างหายไปไกลตา
หรือลมหนาวช่วยพัดพาเธอมาให้
ได้อิงแอบอยู่แนบใจเพียงคลายหนาว
รับไออุ่นหนุ่นไอรักไม่ยักยาว
ไอร้อนผ่าวเธอก็มาลาจากจร
ต้องรับลมห่มร้อนตอนเธอจาก
โดนกระชากขั่วหัวใจไปกับหนาว
ดั่งไฟขอนร้อนลุ่มสุ่มเรื่องราว
ฝั่งอดีตกับใจร้าวเพราะหนาวลา
26 กุมภาพันธ์ 2546 12:57 น.
ผู้ชายโหล-โหล
เมื่อได้ดีอย่าหลงตนคนยกย่อง
อย่าผยองเมื่อโชคดีราศรีใส
ลืมความทุกข์โศกเศร้าเขาหรือใคร
ที่อุ้มชูคอยห่วงใยแต่ไหนมา
ตอนทุกข์ยากใครเล่าเขาคอยช่วย
พอร่ำรวยทำหยามเหยียดมองเฉียดหัว
เหลิงอำนาจบาตรใหญ่ไม่เกรงกลัว
ทำลืมตัวได้ ขึ้นวอ ชูคอตรง
ดั่งคางคกยางหัวไม่ตกไม่รู้สึก
ไร้สำนึกบุญคุณคนที่ตนพึ่ง
เรื่องบาปเวรเคราะห์กรรมไม่คำนึง
หวังแค่ตนก้าวให้ถึงซึ่งหลักชัย
ชีพระเริงหลงลืมทุกข์สุขดื่มด่ำ
สักวันกรรมมากั้นกลางปิดทางฝัน
จะได้ดีมีโชคชัยไปกี่วัน
รวยร้อยล้านอาจจะหล่น จนติดดิน
24 กุมภาพันธ์ 2546 14:31 น.
ผู้ชายโหล-โหล
วันนี้รู้สึกเหมือนไม่ค่อยสบาย
หน้ามึดตาลายใจหวิวหวิว
แข้งขาอ่อนล้าเหมือนเป็นตะคริว
ข้าวปลาไม่หิว...ไม่อยากกิน....
ไม่อยากจะพบหน้าใคร
ไม่อยากจะทำอะไรทั้งสิ้น
คำพูดใครก็ไม่อยากได้ยิน
เบื่อหน่ายไปหมดสิ้น...ไม่รู้ว่าเป็นอะไร...
21 กุมภาพันธ์ 2546 13:00 น.
ผู้ชายโหล-โหล
ริมทะเลในยามนี้มีเพียงฉัน
เพ้อรำพันอยู่ผู้เดียวเปลี่ยวใจหงอย
ปล่อยน้ำตารินไหลหลั่งพร่างปอยๆ
นั่งเหม่อลอยคอยแต่เธอเพ้อรำพัง
หาดทรายขาวเคยมีเราเฝ้าเคียงคู่
แล้วจู่จู่มาวันนี้มีเพียงฉัน
ลืมสิ้นเยื่อขาดสิ้นใยให้ลืมกัน
ลืมหมดแล้วหรือความหวานฉันและเธอ
ฉันแอบมาร้องไห้หลายปีผ่าน
จนน้ำตาไหลเป็นธารผสานสม
ระรวยรินไหลหลั่งดั่งคนตรม
น้ำตาฉันเค็มจนขมถมทะเล
ทะเลเค็มไปเสียแล้วแก้วตาเอ๋ย
เธอไม่เคยคิดคืนกลับมารับขวัญ
ปล่อยผู้แพ้หลั่งน้ำตาใจจาบัลล์
ทะเลเค็มในวันนั้นเป็นเพราะฉัน
..............หลั่งน้ำตา...................