25 กันยายน 2549 09:29 น.
ผู้ชายบนดวงจันทร์
ตอนที่2...
กริ๊ง ๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นซึ่งบอกเวลาประมาณ 06.00 น. บอยก็รีบลุกขึ้นจากที่นอนไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปทำงานวันแรก ซึ่งวันนี้ท่าทางบอยดูตื่นเต้นมากๆ หลังจากที่บอยอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกไปหน้าปากซอยเพื่อที่จะขึ้นรถเมล์ไปทำงาน แต่บอยไม่รู้จักจึงเดินไปถามคนที่ยืนอยู่ตรงป้ายรถเมล์
"ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าจะไปแถวราชประสงค์มีรถเมล์สายไหนผ่านบ้างครับ"
"รู้สึกว่าจะมีสาย504เดียวนะคะ"
"ขอบคุณมากครับ"
"ไม่เป็นไรคะ นั้นไงรถมเล์มาพอดีเลยคะ"
"ขอบคุณมากครับ"
"ไม่เป็นไรคะ"
หลังจากนั้นบอยก็รีบวิ่งไปขึ้นรถเมล์คันนั้น ซึ่งวันนั้นเป็นวันที่รถเมล์ติดสุดๆ บอยคิดในใจว่าทำไมรถถึงติดได้ขนาดนีรู้อย่างนี้ออกเช้ากว่านี้ดีกว่า เวลาผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง บอยก็มาถึงที่ทำงานซึ่งทันเวลาเข้าทำงานพอดีบอยจึงรีบไปรายงานตัวเข้าทำงานกับหัวหน้าแผนกที่บอยทำ
"สวัสดีครับ" บอยทักทายกับหัวหน้าแผนก
"สวัสดีครับไม่ทราบว่ามีอะไรให้ผมช่วยครับ"
"ผมชื่อนรเทพ มารายงานตัวเข้าทำงานแผนกนี้ครับ"
"คุรนรเทพเองเหรอครับที่ให้คุนเพียงดาวติดต่อคุณไปเมื่อวันศุกร์ สวัสดีครับ สวัสดีครับ"
"สวัสดีครับ" บอยทักทายกลับไปอีกครั้ง
"ผมชื่อวันชัยนะครับ เรียกผมว่าพี่ใหญ่ก็ได้ครับ" หัวหน้าแผนกแนะนำตัวอย่างเป็นกันเอง
หลังจากนั้นบอยก็คุณรายละเอียดเกี่ยวกับงานที่บอยจะต้องทำว่ามีหน้าที่อะไรบ้าง จนบอยเริ่มสนิทกับหัวหน้าแผนกคนนี้และดูเหมือนจะคุยกันถูกคอและบอยก็ถามขึ้นว่า
"คนที่ชื่อเพียงดาวเป็นใครเหรอครับ"
"เป็นดาวเด่นประจำแผนกนี้ครับ เดี๋ยวคุณก็รู้จักเองล่ะครับ"
"ครับ"
"อ่ะนี่ ลองเอาไปศึกษาดูนะ" หัวหน้าแผนกหยิบแฟ้มงานออกมาให้บอยหนึ่งแฟ้ม
"อะไรเหรอครับ" บอยถามออกไป
"เป็นแฟ้มงานเก่าๆเลยอยากให้ไปศึกษาดู"
"ครับ ผมจะตั้งใจศึกษาให้มากที่สุดครับ"
"ดีมากครับ คุณนรเทพประมาณ 10 โมงเชิญที่ห้องประชุมนะครับ"
"ครับ"
หลังจากนั้นบอยก็ไปนั้งประจำโต๊ะทำงานของตัวเองและตั้งใจศึกษาแฟ้มงานที่หัวหน้าให้มาจนได้เวลาที่จะต้องเข้าประชุมบอยก็รีบไปและได้ยินเสียงหวันหน้าแผนกบอกว่าให้ไปพร้อมกันจะได้แนะนำให้รู้จักกับเพื่อนในแผนกอย่างเป็นทางการเสียทีจนเดินถึงช่วงประชุม ในเวลานั้นบอยรู้สึกตื่นเต้มมากที่จะได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ และหัวหน้าก็เดินเข้าไปพร้อมบอยและพูดว่า
"สวัสดีครับทุกคน วันนี้ก่อนที่เราจะประชุม ผมขอแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนร่วมงานคนใหม่ เอานำตัวสิ"
"สวัสดีครับผมนรเทพ เรียกบอยก็ได้ครับยินดีที่ได้รู้จักกับทุกคนครับ"
แล้วหัวหน้าก็บอกให้ทุกคนแนะนำตัวเองให้บอยรู้จัก
"ชื่อกุ้งค่ะ"
"นกค่ะ"
"น้องค่ะ"
"ดาค่ะ"
"แล้วเพียงดาวไปไหนล่ะ" หัวหน้าถามออกมา
"เพียงดาวลาหยุดค่ะ" นกตอบออกมา
"ผมก็ลืมไปว่าเพียงดาวลาหยุด งั้นเรามาเริ่มประชุม"
ในเวลาที่นั้งประชุมนั้นบอกก็เข้าใจแล้วว่าทำไหมหัวหน้าถึงดีใจที่บอยมาร่วมงานที่แท้เพราะทั้งแผนกมีแต่ผู้หญิงหมดเลย และบอกก็คิดถึงคนชื่อเพียงดาวว่าเป็นยังไง แล้วบอยก็กลัวๆที่จะต้องมาทำแผนกที่มีแต่ผู้หญิงล้วนเพราะไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ จนถึงเวลาเลิกประชุมก็เที่ยงพอดีทุกคนต่างก็แยกย้ายไปทานข้าวและเพื่อนที่ทำงานก็ชวนบอยไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันและนั้งคุยกันที่ร้านอาหารและอยู่ๆบอยก็ถามออกไปว่า
"เพียงดาวเนี้ยคือใครเหรอครับ" โปรดติดตามตอนต่อไป
15 กันยายน 2549 12:59 น.
ผู้ชายบนดวงจันทร์
นายนรเทพ ชื่อเล่น บอย อายุ 23 ปี จบสาขาการตลาด มหาวิทยาลัย ... "โอเคครับคุณนรเทพ แล้วทางเราจะติดต่อกับไปนะครับ" "ครับ แล้วผมจะรอทางคุณติดต่อกลับไป" แล้วก็เดินออกไปจากห้อง ...
"เป็นไงบ้างว่ะบอย" "เหมือนเดิมว่ะไอ้ป้อม"
"ไม่เป็นไรว่ะเพื่อน ค่อยๆหาไปเดี๋ยวก็ได้เอง" "ขอบใจว่ะเพื่อน"
"แล้วจะไปไหนที่ไหนต่อว่ะบอย" "ไม่แล้วว่ะไปมา 3 ที่ พูดเหมือนกันทั้ง 3 ที่"
"งั้นข้าขอตัวก่อนล่ะกัน" "ขอบใจว่ะไอ้ป้อมที่มาเป็นเพื่อนข้า"
"แล้วเจอกันนะไอ้บอย" "โชคดีว่ะเพื่อน"
หลังจากที่ป้อมกลับไป บอยก็รู้สึกว่า ทำไมชีวิตตัวเองมันเป็นแบบนี้ เรียนจบมาก็ยังหางานไม่ได้ เงินที่เก็บก็เหลือน้อยเต็มที และเริ่มรู้สึกท้อแท้กับชีวิต จนเดินมาถึงสะพานแห่งหนึ่ง จึงมีความคิดฆ่าตัวตายผ่านเข้ามาในสมอง ว่าถ้าตายไปก้คงจะดีขึ้น จึงไปเดินไปเกาะที่ราวสะพานพร้อมที่จะกระโดดลง แต่ในเวลานั้นเองบอยก็ตั้งสติได้ว่าเรายังสู้ไม่เต็มที่เลย และก็คิดถึงพ่อแม่ว่าคงจะเสียใจมาก จึงเปลี่ยนใจที่จะไม่ฆ่าตัวตาย และให้สัญญากับตัวเองว่าเราจะต้องสู้ และบอยก็วิ่งออกไปจากสพานอย่างมีความสุข...
กริ๊ง ๆๆๆ "ฮาโหลผมนรเทพพูดครับ" "สวัสดีค่ะ ดิฉัน โทรมาจากบริษัท...."
"ครับ ไม่ทราบว่ามีอะไรเหรอครับ" บอยถามออกไป
"ทางบริษัทเรายินดีรับคุณนรเทพเข้าทำงานคะ "
"จริงถึงเปล่าครับ"
"ค่ะ คุณนรเพทเริ่มทำงานวันจันทร์นี้ได้เลยนะคะ"
"ครับๆๆๆ ขอบคุณมากครับ คุณ.."
"ชื่อเพียงดาว ค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะคะ สวัสดีคะ"
หลังจากที่วางโทรศัพท์ เสียงของบอยก็ดังขึ้น "ไชโยกูได้งานทำแล้วโว้ย" และบอยก็รีบโทรไปบอกป้อม
"ฮาโหล ไอ้ป้อมเหรอ ข้าได้ทำงานทำแล้วนะโว้ย"
"จริงเหรอ ยินดีด้วยว่ะไอ้บอย แบบนี้ก็ต้องฉลองสิว่ะ"
"ได้ๆๆๆ เจอกันที่เดิมนะโว้ยไอ้ป้อมข้าเลี้ยงเอง"
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง "ไม่ทราบว่าจะสั่งอะไรดีครับ" "เดี๋ยวก่อนน้องพี่รอเพื่อนก่อน" เวลาผ่านไป10นาที
"ป้อมๆๆๆ" บอยเรียกออกไป
"ยินดีอีกครั้งว่ะเพื่อนที่ได้งานทำว่ะไอ้บอย"
"เออๆๆ "
"เกือบลืมไปนี่ น้องสา แฟนข้าเอง"
"สวัสดีครับคุณสา" "สวัสดีคะ" และทั้ง 3 คนก็นั้งทานอาหารและพูดคุยกันอย่างสนุกสนานจนป้อมถามว่า
"ไอ้บอยเมื่อไหร่แกจะมีเพื่อนซ่ะทีตอนเรียนก็ไม่มี"
"ข้ายังไม่เจอคนที่ถูกใจว่ะ"
"แล้วไอ้คนที่ถูกใจมันเป็นยังไงว่ะไอ้บอย"
"ข้าก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่ะ ถึงเวลาก็มาเองมั่ง"
"งั้นแกก็รอไปเถอะ"
อยู่ๆก็มีเสียงแทรกเข้ามา "พี่ครับร้านปิดแล้วนะครับ"
"ขอโทษทีว่ะน้องพี่คุยเพลินไปหน่อย"
"ขอใจมากว่ะไอ้ป้อมที่มาวันนี้"
"ไม่เป็นไรข้าขอให้แกโชคดีในการทำงาน"
"ขอบใจว่ะไอ้ป้อม"
"แล้วเจอกันว่ะเพื่อนข้าจะไปต่อกับน้องสาต่อ"
"เที่ยวให้สนุกนะโว้ย"
แล้วทั้งสองคนก็แยกย้ายจากกันไป บอยก็กลับบ้านและรอให้ถึงวันจันทร์เร็วๆ ช่วงเวลานั้นบอยตื่นเต้นมากๆ เพราะจะเป็นวันแรกในชีวิตของการทำงาน ในสุดเช้าวันจันทร์ที่บอกรอคอยก็มาถึง.....โปรดติดตามตอนต่อไป
หน้าส่วนตัว
1104
