18 มกราคม 2553 15:59 น.
ผู้ชายคนเดิม
..สงบเงียบ ..ไม่ไหวติง
นั่งมองบางสิ่ง..ลับหาย
คำนวณเวลา..มากมาย
เรื่องราวคล้าย..จะลบเลือน
..ภาพเก่า-....วันก่อน-ก่อน
ยังขุดคลอน..อารมณ์เปื้อน
ไม่อาจลบ..รอยน้ำตาเกลื่อน
ที่บิดเบือน..กลับยิ่งทรมาน
..รู้ว่าเหงา..เข้าบั่นทอน
ความคิดถึงเข้าแทรกซ่อน..ไหวซ่าน
อยากตะโกนบอกว่า..ทรมาน
เมื่อภาพวันวาน..ไม่เคยผ่านเลย
.. ดวงตาหม่นเหม่อ..
ซับความเพ้อ..อย่างนิ่งเฉย
ปล่อยน้ำตาเปื้อน..รดแก้มอย่างเคย
เพราะไม่รู้เลย..จะตัดใจได้..อย่างไร
++++++++++++++++++++++++++++++++++
... เป็นความนึกคิดที่มีตัวตนแห่งภาพ
..ไม่มีเสียง ..แต่เหมือนกับได้ยิน
คุณเข้าใจมันรึเปล่าว่า ..คืออะไร?
17 มกราคม 2553 00:11 น.
ผู้ชายคนเดิม
กลอนบทนี้.. เพิ่งจะเขียนเสร็จเมื่อเช้าที่ผ่าน
หลังจากที่ลองวาดโปสการ์กับมือได้ 1 ใบเป็นที่เรียบร้อย ...
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
... ค่อย- ค่อยบรรจงลากลวดลาย
เส้นสายของจินตนาการ..นึกฝัน
เป็นต้นไม้ใบหญ้า..สารพัน
แต้มสีสันภาพนั้น..ด้วยรู้สึกดี-ดี
...ผีเสื้อน้อย - น้อย..บินว่อน
ตัวละครประกอบฉาก..หลากสี
สลับกับดอกไม้ที่วาด..แต่..ไม่ค่อยเหมือนซักที
ลบ..จนกระดาษยู่ยี่ กว่าจะเป็นดอก-ใบ
...มีกุหลาบหนึ่งต้น....
ปะปนอยู่กับเหล่าบรรดาดอกไม้
ฉันใช้เวลาวาดมากมาย..
ด้วยรู้สึกถึงความหมาย..ไม่น้อยเลย
...เป็นทะเล ..ท้องฟ้า ...ภูเขา
ฉันวาดให้เราคู่กัน..อย่างเปิดเผย
เป็นโลกส่วนตัว..ที่ไม่อยากให้มีใครเลย
แค่ เธอ - คนคุ้นเคยของฉัน... เท่านั้นพอ
...ถ้าระบายฟ้าด้วยสีคราม
แล้วแต้มท้องน้ำสีฟ้า..จะงามไหมหนอ
หาดทรายประกายเพชร..ระยับทอ
ให้ดอกไม้เป็นสีเดียวก็พอ.. ชมพูระเรื่อ..เค้าจอง
...แล้วจะแต้ม "เรา".. ด้วยสีอะไร
ต้องเติมให้เด่นแค่ไหน..จึงจะไม่หมอง
เพราะเป็นภาพสำคัญที่สุด..ที่อยากให้เธอมอง
เวลาแปะไว้ที่ฝาห้อง- ข้างที่นอน...เราจะได้เห็นมัน - ชัดเจน
]* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *******
บางเวลาเท่านั้น.... ที่คนเราจะสุขใจได้โดย ไม่ต้องคิดถึงสิ่งใดเลย
บางเรื่องราวเท่านั้น.... ที่ทำให้รู้สึกแบบนี้ได้
บางคนเท่านั้น..... ที่เป็นเจ้าของความรู้สึกนี้..ของเรา
เป็นเพราะ....
....บางเวลา บางเรื่องราว และบางคน ........เท่านั้นจริง ๆ
16 มกราคม 2553 07:54 น.
ผู้ชายคนเดิม
... เวลาฝนตก ไม่เพียงแต่รู้สึกหนาวกาย
แต่กลับหนาวที่ใจซะด้วยสิ .
.... คงไม่มีผ้าห่มผืนใดจะอุ่นพอ ..นอกซะจาก ...
* -------------------------------------
..ฝนหล่น..ฉันหนาว
ฟ้ากร้าว..ลมไหว
เริ่มหวั่น..ไม่มีใคร
อุ่นไอ..(อยู่) ที่ไหนกัน
..เมฆหมอก..ครึ้มตา
เหมือนเยาะว่า..เย้ยฉัน
ที่โดดเดี่ยว..รำพัน
ถึงคนรักกัน..แสนไกล
..สายลม..เคล้าฝน
ยิ่งยล..ยิ่งหวั่นไหว
เหน็บหนาว..มากเท่าไร
หัวใจ..ยิ่งปวดชา
..ไออุ่น..ฉันไม่มี
คนดี..จะรู้ไหมว่า
เมื่อไร้เธอ..สวมกอดมา
มันเหว่าว้า..มากมาย
..รู้สึก..หรือเปล่า
บางอย่างของเรา..หล่นหาย
ฟ้าร้อง..แต่..กลับร้าวที่กาย
สับสนมากมาย..ที่ย่างเยือน
..เพียง..กอดกรอบภาพ
วงแขนขนาบ..เพื่อกลบเกลื่อน
ให้รอยหนาวสั่น..ที่เกาะเปื้อน
ลบเลือนไป....ชั่วครั้ง - ชั่วคราว ...
------------------------------------------ *
... ด้วยความคิดถึง ... ที่ส่งไป
ไม่รู้จะถึงคุณไหม .... ช่วยบอกที
15 มกราคม 2553 14:00 น.
ผู้ชายคนเดิม
ภายใต้ค่ำคืน..
ยังไม่อาจฝืนข่มตาหลับ
จนแสงจันทร์จะลาลับ
อาทิตย์จะกลับ...สว่างอีกครา
..
ไร้ผ้าห่มอุ่น..
ไอหนาวช่างทารุณ..หนักหนา
ในขณะที่เดียวดาย..ทุกข์ - ล้า
ความเป็นไปใยจึงเย็นชา..ใยไม่อาทร
..
ฟ้าจ๋าฟ้า..
เห็นไหมว่า..ใครคนหนึ่งรุ่มร้อน
ทำไมความรัก..ถึงได้ถูกบั่นทอน
ฟ้าตอบคำถามได้ไหม..ก่อน...
..ก่อนใครคนหนึ่งนั้น.. จะสิ้นใจ
..
..ภายใต้ดวงตา ..มีเหงาซ่อน
และในผ้าห่มผืนบางอ่อน..ร้าวรอนไหว
ฟ้าไม่รู้.-- ใครคงไม่รู้.. มันมากกว่าทุกข์ใจ
เมื่อคนเคียงข้างเขาเปลี่ยนไป..
...เมื่อเขาหมดใจ... จะรักกัน
++++++++++++++++++++ ..
..ผมเขียนด้วยจินตนาการน่ะครับ
อิงเรื่องจริงนิด ๆ ..พอหอมปากหอมคอ
เบื่อกลอนเศร้าๆ เหงาๆ ของผมรึยังครับ
จะได้ลองเปลี่ยนแนวเขียนดูบ้าง
อยากมองโลกให้สวยขึ้นน่ะครับ..
ผมจะพยายาม..
ผมจะลองดู..
^__^
15 มกราคม 2553 08:28 น.
ผู้ชายคนเดิม
แวะไปอ่านกลอนของคุณ "ไม้หอม" มา
เลยเอากลอนนี้มาแปะ ..(ต่ออารมณ์ เหงาๆ)
----------------------------------------------------------------------------
..เพราะรู้สึกคล้าย - คล้าย
เรา..ไม่ต่างอะไรกันมากมาย สักเท่าไหร่
ขณะที่ ความเหงา ..เกาะกินใจ
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไมอาจบรรยายด้วยถ้อยความ
.
..ฉัน..ก็คงไม่มีคำตอบใด
หากใครต่อใคร..จะเอ่ยตั้งคำถาม
หรือเพราะหวั่นไหวมากไป..จนไม่อาจตอบตาม
ความเหงาจึงยิ่งทวีความ..ร้าวรอน..
.
..อดทน..เท่าที่พยายามได้
สุดใจ..แม้ไม่อาจต้านความร้าวร้อน
สุดท้าย คงต้องยอม....ให้ใจหวั่นคลอน
ความเหงามันช่างยอกย้อน..เหลือคณา
.
.." ปวด" .. คงเป็นไปแบบนี้
รู้อะไรไหมคนดี .. เมื่อรักดูจะหมดค่า
ทุกความเป็นไป..ที่เคยอยากได้มา
จากความรักยอดปราถนา ..
.....กลับกลายเป็นทุกข์ล้าให้เจ็บจำ ..
+++++++++++++++++++++++++++++
.. ความรัก มีเริ่มต้นดี และ จบดี (ลงเอย)
..และความรัก ก็มีเริ่มต้นดี ..และ จบไป (ละเลย)
เป็นธรรมดา .. ของความรัก... รึเปล่าครับ???
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
1952
