12 พฤษภาคม 2549 15:47 น.
ผู้ชายคนเดิม
ปลายฝนเคล้าต้นหนาว..
อากาศยามเช้า..สดใส
แสงแดดส่อง..มองเห็นไกล
รับอุ่นไอ..ของอรุณ
.
ที่หน้าต่าง..ตรงระเบียง
เก้าอี้บนเฉลียง..ตัวคุ้น
น้ำค้างเกาะ..กรอ--กรุ่น
ด้วยแสงอรุณ..อันร้อนแรง
.
เมฆหมอก..คลายห่มฟ้า
อาทิตย์กล้า..จรัสแสง
เริ่มวันใหม่..ใช้ถ้อยแรง
เสาะแสวง..โลกใบเดิม
.
ผ่านมา..กี่ร้อน-หนาว
ฝันสกาว..ใจเราเริ่ม
นับจากหนึ่ง..แล้วค่อยเติม
เพิ่มจากหน่วย..ด้วยร้อย-พัน
.
จะเก็บฝัน..เป็นพลัง
หลอมกำลัง..อย่างมุ่งมั่น
เส้นชัย..ไม่ไกลกัน
เกินเอื้อมฉัน..จะคว้ามา
+++++++++++++++++++++
เป็นกำลังใจ ให้กับทุกคนเช่นกันครับ
12 พฤษภาคม 2549 15:08 น.
ผู้ชายคนเดิม
เขียนตามคำขอของ Silky นะ
+++++++++++++++++++++++
.
หรือเป็นเพราะความไม่เข้าใจ...
จากเรื่องราวที่หวั่นไหว..ก่อนนั้น
แค่ฉันรู้สึก..ว่าคุณไม่รักกัน
มันกลับทำร้ายคืนวัน.ที่ดีของเรา
.
หรือฉันยังไหวอ่อน..
ขาดความมั่นคงไปบางตอน..จนรักร้าว
คุณจึงเอ่ยปาก..ลาเรื่องราว
ยิ่งทำให้เรื่องเศร้า..คณานับทวี
.
กลับมาได้ไหม..
มาเป็นคนข้างกายคนเดิม..เหมือนก่อนนี้
ฉัน..จะเชื่อใจ..ให้มากว่าที่เคยมี
เพราะเข้าใจแล้วว่าคุณคนดี..คือทั้งหมดของหัวใจ
.
ขอโทษ..ได้ยินใช่รึเปล่า
เรื่องของเรา..คุณจะกลับมาสานต่อ ได้ไหม?
เติมรักของเรา..อย่างที่เคยให้ตลอดไป
ซึ่งหากรักคือการอภัย..คุณให้ฉันได้ไหม -คนดี
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.. แต่งให้แล้วนะครับ
11 พฤษภาคม 2549 19:41 น.
ผู้ชายคนเดิม
ไม่เคยเข้าใจมาก่อน
ว่าอาการของความร้าวรอน..จะเจ็บยิ่ง
เมื่อขาดซึ่งคนที่เป็นเหมือน "ทุกสิ่ง"..
ในโลกของความเป็นจริง..แสนทรมาน
.
อยากทำใจให้รู้จัก "ลืม"..
เมื่อใจต้องริน-ดื่ม..เพียงความไหวหวั่น
ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว .. - ขอให้จบกัน
กลับทำได้แค่พูดเท่านั้น ..ไม่ใช่ข้างใน
.
อยากกลบเกลื่อน..เบือนภาพลวง
ที่ติดห้วง..ท้วงใจไหว
พูดไม่ออก..บอกใครไม่ได้
ที่กัดกินอยู่เต็มใจ..จะเรียกว่าอะไรดี
.
ฉันโง่ - งมงายไปแล้ว
หลงอยู่กับภาพที่แว่ว..ว่า..สุขขี
จนมุม..เมื่อพบว่าหัวใจ ถูกย่ำยี
ไม่เหลืออะไรเป็นชิ้นดี..
เมื่อรู้ว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้...เป็นแค่ "ภาพลวงตา"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สงสารหัวใจตัวเองครับ ..
แต่ก็ขอบคุณ ..
ที่สอนให้ผมรู้จักที่จะรัก..
เข้าใจความรัก.. มากขึ้น
10 พฤษภาคม 2549 18:08 น.
ผู้ชายคนเดิม
ด้วยความหวั่นไหว..
กับสิ่งที่เกิดขึ้นมากมาย..รอบข้าง
จึงเริ่มบั่นทอน..สายใยบาง-บาง
..."ระหว่าง..เรา"..
.
คุณมองเห็นมัน..บ้างไหม?
ใส่ใจตรงจุด-จุดนี้..บ้างหรือเปล่า?
"ใยดี" .. ที่อยากให้มี..แม้บางคราว
ดีกว่าปล่อยจนเรื่องร้าว..เรื้อรัง
.
แค่..เล็ก-เล็ก...น้อย-น้อย
เพียงหนึ่งถ้อยคำ..บอกกันบ้าง
ถามไถ่..ความเป็นไป -ของใจบาง-บาง
สบายดีหรือยัง.. ในครั้งที่อ่อนแอ
.
หากมีโอกาสใกล้..
และคุณได้เห็นสายตา..คู่แท้
อาจเข้าใจ..ว่าการที่ไม่มีใครดูแล
"หัวใจ" ที่บอกว่าอ่อนแอ..นั้น..มากเพียงใด
+++++++++++++++++++++++++++++++++
..อยากให้เข้าใจ...ว่าความหวั่นไหว
ไม่ใช่เรื่องเล็ก ที่จะมองข้ามเลยจริง ๆ
4 พฤษภาคม 2549 15:27 น.
ผู้ชายคนเดิม
กี่นับนานทวี..
ที่ข้างกายไม่มี..ไออุ่น
ไร้สัมผัสจากคุณ
คนที่ผมเคยคุ้น..ตลอดมา
.
กี่วัน..ผ่านเลยแล้ว รู้ไหม
เป็นอะไร..ใย..จึงหลบหน้า
ทำไม..ไม่บอกวาจา
ว่าเกิดอะไรขึ้นมา..ระหว่างเรา
.
เวลาไม่มีคุณข้าง-ข้าง
มองไปทางไหน..กลับเห็นแต่ภาพเก่า
รอบกายที่สดใส..ก็เปลี่ยนไปเป็นสีเทา
คำถามที่เกิดขึ้นกับเรา.. "บอกได้ไหม ..คืออะไร"
.
ยังเหลือบ้างรึเปล่า..
กับความอาทร..ที่หวานไหว
หรือหมดกันแล้ว..ซึ่ง..ความห่วงใย
ไออุ่นคุ้นเคยจึงหายไป.. ให้ร้าวรอน..
.
หนาวใจ..ใช่จะไม่ร้าว
คุณคิดบ้างรึเปล่า.. เรื่องราวเก่า-ก่อน
ขอร้อง .. ช่วยกลับมาลบความสั่นคลอน
ที่มันบั่นทอน.. จนใจรุ่มร้อน .. ไม่เลิกรา
..
คุณจะกลับมาไหม .. แล้วผมจะเปิดประตู(ใจ) รอนะ...
++++++++++++++++++++++++
สวัสดีครับทุกคน ..