15 เมษายน 2547 08:48 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. เพราะฉันไม่รู้จริง - จริง
จึงพยายามทำทุกสิ่งให้..
แต่กลับเป็นเรื่องราว..ร้าวไหว
ระหว่างเธอกับใคร..อีกคน
..
.. ฉันไม่ได้ตั้งใจ
ให้เกิดเรื่องราว..ร้าวไหว - สับสน
นาทีนี้เธอปวดเจ็บและร้อนรน
ฉันก็เป็นอีกคน ..ที่รู้ร้อน-หนาว ไม่แพ้กัน
..
..ที่รัก .. ฉันขอโทษ
หากเขาจะโกรธ..ในความเป็นไปของเรานั้น
พรุ่งนี้..ฉันจะจบทุก-ทุกความผูกพัน
และขอเก็บมัน..ไว้เพียงแค่ความทรงจำ ดี-ดี ...
++++++++++++++++++++
..ขอโทษนะที่รัก ..
เพราะฉันไม่รู้จริง ๆ ...
บอกเขาอย่าโกรธเลย ..ฉันเชื่อว่า เขา ..จะเข้าใจ
15 เมษายน 2547 08:47 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. เพราะฉันไม่รู้จริง - จริง
จึงพยายามทำทุกสิ่งให้..
แต่กลับเป็นเรื่องราว..ร้าวไหว
ระหว่างเธอกับใคร..อีกคน
..
.. ฉันไม่ได้ตั้งใจ
ให้เกิดเรื่องราว..ร้าวไหว - สับสน
นาทีนี้เธอปวดเจ็บและร้อนรน
ฉันก็เป็นอีกคน ..ที่รู้ร้อน-หนาว ไม่แพ้กัน
..
..ที่รัก .. ฉันขอโทษ
หากเขาจะโกรธ..ในความเป็นไปของเรานั้น
พรุ่งนี้..ฉันจะจบทุก-ทุกความผูกพัน
และขอเก็บมันไว้เพียงแค่ความทรงจำ ดี-ดี ...
++++++++++++++++++++
..ขอโทษนะที่รัก ..
เพราะฉันไม่รู้จริง ๆ ...
บอกเขาอย่าโกรธเลย ..ฉันเชื่อว่า เขา ..จะเข้าใจ
11 เมษายน 2547 11:14 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. ยื่นมือให้..เพื่อลิ้มสัมผัส..
แม้ไม่อาจวัด..ซึ่งใจ ข้างในนั้น
เชื่อไหม.. คือส่วนนึงที่บอกว่า - ผูกพัน -
ยื่นมือเธอมาสิ..แล้วฉัน จะเกาะกุมไป
..
.. สัญญาว่า.. จะไม่ปล่อย
ต่อกี่ร้อยนาทีผ่าน..ถึงหวั่นไหว
-ผูกพัน- .. ไม่ใช่ข้ามวันแล้วเปลี่ยนไป
เพียงคนเดียวที่จะเก็บไว้.. ตลอดเวลา
..
.. ใก้ล-ไกลบ้าง .. จึงยังหวั่น
กลัวใครจะปัน..ความผูกพันที่ห่วงหา
อาจเป็นเพราะเรา...ต่างไกลตา ..
ม่านหม่นที่เกิดขึ้นจึงทอนค่า..ซึ่งความสำคัญ
..
.. แต่ไม่เปลี่ยนนะ -เราต่างบอก
ต่อให้ความเป็นไปจะกลับกลอก..ระหว่างนั้น
กุมมือฉันแน่น-แน่นนะ..เราจะก้าวพร้อมกัน
เป็นคนข้าง-ข้างที่ฉันรักและรักฉัน .. ตลอดไป
++++++++++++++++++++++++
.. แค่จะบอกว่า .. ผมผูกพัน
และจะผูกพัน ตลอดไป ...เท่านั้นเอง
10 เมษายน 2547 09:49 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. คล้ายว่าเราห่างกัน
จากระยะที่ฟ้ากั้น -กลางไว้
ดูเหมือนบางสิ่งบางอย่าง..เริ่มที่จะเปลี่ยนไป
เธอรู้สึกเหมือนฉันไหม .. ตอบที
..
.. จดหมายของฉัน..จากอีกฝั่งฟ้า
ได้ส่งเรื่องราวเพื่อย้ำว่า .. ยังอยู่ตรงนี้
เป็นคนเดิมที่รักและปราถนาดี..
แต่เสียงตอบรับกลับไม่มี ..
..หรือเธอ -อีกฝั่งฟ้า....ไม่ใส่ใจ
..
.. หรือนั่น..เป็นความเปลี่ยนแปลง
ที่อยากแกล้ง..ให้รู้สึกหวั่นไหว
เธอเงียบแบบนี้..รู้รึเปล่า - ปวดร้าวใจ
ถ้ายังรัก..อย่าทำอย่างนี้อีกได้ไหม .. มันร้าวรอน
..
.. แต่หาก..มันคือเรื่องจริง
ความรู้สึกมันคงยิ่ง..กว่าร้าวซ่อน
เพราะเรื่องราวดี-ดี..วันนี้กลับค่อย-ค่อยบั่นทอน
บอกฉันตรง-ตรงสิ..แม้ฉันจะร้าวรอน
............... แต่ก็คงไม่นาน (ดีกว่าไม่บอกกัน)
++++++++++++++++
..เมื่อคิดจะเลิกรากัน
การบอกกันตรงไปตรงมา .. น่าจะดีที่สุด
ไม่ต้องให้ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดคิดไปเอง ..
หรือชั่งใจไปเอง ..
..เพราะความจริง มันก็คือความจริง อยู่วันยังค่ำ
.. ปิดบังกันไป .. การจะทำใจ ก็คงต้องยืดเยื้อออกไปอีกนาน
.....................
เฮ้อ.. นาน ๆ จะได้กลับมาเขียนกลอนที่นี่
ขออนุญาติเขียนกลอนที่มันร้าวไหว เป็นประเดิมนะครับ
รักษาสุขภาพนะครับทุกคน
ูู^___^
3 เมษายน 2547 17:35 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. เมื่อความคิดถึงถูกกลั่นเป็นความร้าว
คำบอกเล่าเรื่องราว..ดูจะสำคัญนักหนา
ในขณะที่ใครอีกคน..นั่งลง - สบตา
ใด-ใดที่หวั่นล้า..คล้าย..เริ่มเลือนลาง..
..
.. ขอบคุณนะ..แม้คุณไม่อาจเอ่ย
ซึ่ง..คำอะไรเลย.. ที่ดูจะลบล้าง
ความเป็นไปของฉัน .. มันเป็นเรื่องบอบบาง
แค่คุณนั่งลงข้าง-ข้าง ..แล้วรับฟังทุกอย่าง .. เท่านี้ก็มากพอ
..
.. ฉันเห็นสายตาคุณตั้งคำถาม
และต้องการจะตอบความ..เรื่องราวทุกข์ท้อ
ใช่คำปลอบใจ..รึเปล่า ? ... ฉัน..ตั้งตารอ
ได้แต่ภาวนาขอ .. ให้คุณเอ่ยสักคำก็พอ ... ที่อยากได้ยิน
------------------------------------------------------------------------
.. ขึ้นต้นด้วยกลอนบทนึง ... ที่อยากเขียน
เกือบ 3 เดือนแล้ว ...ที่หายไป
ได้กลับมานั่ง ตรงหน้าจอเดิม ๆ .. กับ เว็บที่คุ้นเคย
เหมือนจะมีเรื่องมาเล่ามากมาย
แต่...
..หลังจากที่นิ้วสัมผัสแป้นพิมพ์
ดูเหมือนสิ่งที่อัดแน่นอยู่เต็มอกจะหายไปหมด
...ไม่เข้าใจ ...
..ไม่เข้าใจจริง ๆ ...
......
.. จะมาบอกว่าคิดถึง..ทุกคน อีกสักครั้ง
อยากบอกบ่อย ๆ กว่านี้
เหงามากเลยแฮะ ..
แต่ก็ทำได้ดีที่สุด ... เท่านี้
อยากได้ยินว่า ... คิดถึงจัง
..มันคงจะ รู้ สึกดี ...ขึ้นเป็นกองเลย
อืมมมมมม. ..นั่นล่ะ... ที่อยากได้ยิน