24 ธันวาคม 2546 16:50 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เธอ.. ที่รัก
ฉันหนาวนัก..ไม่มีเธอใกล้
ที่บอกว่า..ถึงเราจะไกล
แต่เธอจะส่งความห่วงใย..กลับมา
.
..ไม่รู้จะเหงา..นานเท่าไหร่
เมื่อต้องทนกับความหวั่นไหว - อ่อนล้า
ตอบใจตัวเองว่าเธอ..จะกลับมา
เมื่อคนรอบข้างต่างถามว่า .. ฉันรออะไร
.
..คงไม่ผิด..กับความคิดที่ว่า
จะรอจนกว่า..เธอคนเดิมกลับ - ใกล้
และฉันคงไม่โทษความเป็นไป
ถ้าสิ่งที่คิดจะแค่ฝันหรือไร .. ใช่เรื่องจริง
.
..ใครหลายคน..อาจหัวเราะ
เย้ยเยาะ.. หากฉันยังรอคอยบางสิ่ง
เรื่องเธอ .. ที่เขามอง - ไม่อาจเป็นจริง
ไม่เป็นไรที่รัก .. รักฉันจะยังไม่หยุดนิ่ง
...ไม่ว่าเธอจะทิ้งมันไปแล้ว..หรือไม่...ก็ตาม
++++++++++++++ ..
..
มีหลาย ๆ กลอน
ที่ผมได้อ่านแล้ว ..เป็นแรงบันดาลใจให้เขียนกลอนบทนี้ขึ้นมา
ขอบคุณ .. เจ้าของบทกลอน ทุกบทกลอนที่นี่
..จากใจ..
24 ธันวาคม 2546 16:40 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ฉันไม่แน่ใจว่า
เป็นเพราะเวลาหรือเรื่องราวไหน
บางครั้งก็เหมือน..ไม่มีเธอแล้ว - ในใจ
แต่ก็หลายคราวที่ชัดยิ่งกว่าอะไร..
..ขณะที่ปากปฏิเสธไป แค่ลางเลือน
.
..รู้อยู่ลึก-ลึกบ้าง
ว่าความรู้สึกที่เคยทิ้งร้าง..ไม่อาจกลบเกลื่อน
วันนึง..มันจึงสามารถกลับมาตอก..ย้ำเตือน
ให้หวั่นไหวเหมือน .. ยังสะกดจำ
.
..กับความเป็นไปวันเก่า
เมื่อต้องแทนที่ด้วยเรื่องราว..ซ้ำ-ซ้ำ
หัวใจฉัน เลยไม่แตกต่าง..เมื่อถูกกระทำ
เธอ.. ยังมีชีวิตอยู่ในความทรงจำ.. -
.......- ไม่เคยตายจากหัวใจ
++++++++++++
.. คิดถึงเธอ ... คิดถึงจริง ๆ
10 ธันวาคม 2546 18:11 น.
ผู้ชายคนเดิม
ภายใต้ค่ำคืน..
ยังไม่อาจฝืนข่มตาหลับ
จนแสงจันทร์จะลาลับ
อาทิตย์จะกลับ...สว่างอีกครา
..
ไร้ผ้าห่มอุ่น..
ไอหนาวช่างทารุณ..หนักหนา
ในขณะที่เดียวดาย..ทุกข์ - ล้า
ความเป็นไปใยจึงเย็นชา..ใยไม่อาทร
..
ฟ้าจ๋าฟ้า..
เห็นไหมว่า..ใครคนหนึ่งรุ่มร้อน
ทำไมความรัก..ถึงได้ถูกบั่นทอน
ฟ้าตอบคำถามได้ไหม..ก่อน...
..ก่อนใครคนหนึ่งนั้น.. จะสิ้นใจ
..
..ภายใต้ดวงตา ..มีเหงาซ่อน
และในผ้าห่มผืนบางอ่อน..ยิ่งรอนไหว
ฟ้าไม่รู้..ใครคงไม่รู้.. มันมากกว่าทุกข์ใจ
เมื่อคนเคียงข้างเขาเปลี่ยนไป..
..เขาหมดใจ. จะรักกัน
++++++++++++++++++++ ..
..ผมเขียนด้วยจินตนาการน่ะครับ
อิงเรื่องจริงนิด ๆ ..พอหอมปากหอมคอ
เบื่อกลอนเศร้าๆ เหงาๆ ของผมรึยังครับ
จะได้ลองเปลี่ยนแนวเขียนดูบ้าง
อยากมองโลกให้สวยขึ้นน่ะครับ..
ผมจะพยายาม..
ผมจะลองดู..
^__^
7 ธันวาคม 2546 21:47 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ระหว่างที่ฝืน..ยืนลำพังตรงนี้
ลมหนาวจะผ่านพัดมากี่ที..
ความรู้สึกที่เคยมี ..ยังไม่เปลี่ยนไป
..
..รักเรา..อาจเก่าไปบ้าง
เมื่อเส้นทางที่เธอเลือก..คือการร้างไร้
ฉัน..พยายามจะรักษา..แต่ก็ไม่ไหว
เพราะเธอไม่มีใจ ..
ถ้าฝืนรั้งไว้... คงทรมาน
..
.. เป็น..รักเก่า-เก่า
ที่ฉัน..ยังรักษาทุกเรื่องราวก่อนนั้น
หวัง..ให้ความทรงจำของวันวาน
ย้อนคืนบางอย่างที่ร้าวราน..
...ให้ดีดังเดิม ..
(แต่ก็รู้...ว่ามัน...แค่ฝันไป) ..
++++++++++
.. บางครั้ง จินตนาการ ก็สอนให้เราเข้าใจอารมณ์ตัวเอง
อาจบรรยายออกมาเป็นบทกลอน ที่ดูเจ็บปวดไปบ้าง
แต่ .. วันนึง
จินตนาการ ของอารมณ์ที่รู้สึกอยู่นี้
จะสอนให้เราเข้มแข็งได้ ด้วยตัวเอง ..
...................
7 ธันวาคม 2546 21:21 น.
ผู้ชายคนเดิม
..อีกนานไหม ..
ที่ความเป็นไปวันวาน..ของฉัน
จะผ่านพ้นความเศร้า..เก่า-เก่า ..เหล่านั้น
ที่เก็บงำมาแสนนาน..ในหัวใจ
..
..หรือ..ต้องยอมรับกับเวลา
ที่มันพา..เหงามา..สัมผัสไหว
ตัวตนของฉัน..เหมือนไม่มีค่าอะไร
จึงคล้ายปล่อยความทุกทนข์แทรกหัวใจ..จนร้าวรอน
..
..กระนั้น..นั้นคือตัวฉัน
ความเจ็บเหล่านั้น..ที่ซึมซ่อน
คอยย้ำ ... และหลอกหลอน
มีไหม..ใคร?.. ที่ไม่ทำให้ร้าวรอน
..พร้อมลบรอยร้าวที่บั่นทอน ..ให้หมดไป..
++++++++ ...
.. อยากมีใครสักคนข้าง ๆ ตอนนี้จัง
เฮ้อ...
..คิดถึงทุกคนครับ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
1486
