18 เมษายน 2545 19:40 น.
ผู้ชายคนเดิม
จากสมุดบันทึก..
*************************
..เป็นบันทึกสั้น-สั้น
หลังจากที่ความผูกพัน..ผ่านไปอีกวันหนึ่ง
ทุกภาพ..ทุกความหมายที่ลึกซึ้ง
คือการเดินทางที่จะตราตรึง..ตลอดไป
..บรรยายด้วยถ้อยคำประณีต
บรรจงเขียนขีดอักษร..ดูอ่อนไหว
ก็..เป็นทุกเรื่องราวที่ ฉันใส่ใจ
ตัวหนังสือที่เจาะจงเขียนลงไป..ด้วยรู้สึกดี-ดี
..ซักคำ..ที่ได้เขียนว่า คิดถึง
แด่คนไกลคนนึง...ที่รู้สึกผูกพันอยู่นี้
ยิ่งทำให้ฉันมั่นใจ..หัวใจตัวเอง -มากขึ้นทุกที
และแน่ใจว่ารักที่มี..ก็ยิ่งจะงดงาม
..จริงอยู่..ที่ฉันดูเหมือนคนช่างฝัน
จินตนาการร้อยพันที่รู้สึก..อาจไม่เคยไถ่ถาม
อีกหนึ่งหัวใจของเขา...แม้ฉันจะเดาไม่ออกก็ตาม
ก็ไม่เคยเลยนะที่จะเลิกพยายาม..ในความรักที่มี
.. จะรักตลอดไป. .คือคำลงท้ายบันทึก
ต่อจากความรู้สึก..ที่เขียนไปก่อนหน้านี้
หันไปมองภาพของเรา..ฉันยิ้มให้เขาอีกที
วางปากกาแล้วปิดสมุดบันทึกเก็บอย่างดี...
.....ไว้จะหยิบมาเขียนเรื่องราวใหม่-ใหม่อีกที..พรุ่งนี้แล้วกัน..
******************************************************
..ผมจบบันทึกเมื่อวาน ด้วยกลอนบทนี้
คืนนี้..ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะจบบันทึกยังไง
ไว้..จะเอามาเล่าให้ฟังใหม่นะ
17 เมษายน 2545 13:55 น.
ผู้ชายคนเดิม
อืม.. ผมได้ยินเพลงมาเพลงนึง
ควาหมายมันดีมากเลย .. ชื่อเพลงว่า เรื่องจากกล่อง
ของ โป โปษยะนุกูล .. ใครมีโอกาส ก็ลองฟังกันดูนะ
..ฟังแล้วก็อยากเขียน เรื่องราวเกี่ยวกับกล่อง ที่ผมมีอยู่ 1 ใบเหมือนกัน
ในนั้น..มีความทรงจำหลายอย่าง ที่ผมยังรักษามันอย่างดี..ตลอดมา
และคาดว่า ..... คาดว่า ................ จะตลอดไป
******************************************
เขียนเมื่อ 16/04/02
เวลา 22.32 น.
.... กล่องความรู้สึก
..ฉันมีกล่องหนึ่งใบ
ที่ภายใน..เต็มไปด้วยเรื่องราวต่าง-ต่าง
เป็นถ้อยคำ - ข้อความ รวมถึงภาพถ่ายเลือนลาง
ที่ฉันเคยรับรู้มันแล้วบ้าง..จากวานวัน
..เนื่อที่แคบ-แคบ..ในกล่อง
เรียงรายไปด้วยข้างของ..ของฉัน
ที่ได้รับและเก็บ..จากคืนและวัน
ระหว่างที่ผูกพัน..กับใครคนนึง
.. กล่องความรู้สึก ..ฉันตั้งชื่อ
เพราะมันสื่อทุกความหมาย..ได้ลึกซึ้ง
แค่หยิบของชิ้นใดขึ้นมา..ซักชิ้นนึง
ความทรงจำเมื่อครั้งหนึ่ง..จะกลับย้อนคืนมา
..และเพราะเป็นความทรงจำ..ที่ยังหวงแหน
ของในกล่องจึงใช้ทดแทนคุณค่า
ระหว่างฉันกับเขา..และเร่องราวที่ผ่านมา
ฉันคงให้ค่าราคา..เป็น ความมั่นคง-คงเดิม...ของหัวใจ (ฉันเอง)
*************************************************************
..โลกสอนมนุษย์ว่า ทุกสิ่งต้องมีการเปลี่ยนแปลง แต่โลกก็ดันสอนให้มนุษย์ผูกพัน
เรื่องความรัก หรือครอบครัว เปลี่ยนแปลงเมื่อไหร่ เราก็จะเริ่มเศร้า
แล้วพอเวลาผ่านไป เราก็เริ่มที่จะผูกพันกับสิ่งใหม่ที่เปลี่ยนไป
แล้วก็จะรู้สึกดีขึ้น .. ที่เรามักเรียกมันว่า ทำใจได้แล้ว
จะช้าหรือเร็ว อยู่ที่ว่าเราผูกพันกับสิ่งใหม่ได้เร็วขนาดไหน
( - - - - - - - - จากข้อความหนึ่งในอินเทอร์เน็ต.....ที่รู้สึกโดนใจ - - - - - - - - - -- )
16 เมษายน 2545 18:57 น.
ผู้ชายคนเดิม
มีเพื่อนคนนึงเค้าถามมาว่า คุณคิดว่ารัก คืออะไร..
ผมก็ตอบไปแค่นี้แหละ (จาก bookcyber.com)
***********************************
..ต่างรัก..ต่างความหมาย
บ้างแทนอะไรมากมาย..ที่รู้สึก
ร้อยพันอณู..จากส่วนลึก
ยังไม่อาจนึก..ให้นิยาม
..รู้เพียงว่ารักนั้น..
คือที่สุดของความผูกพัน..ถ้าใครถาม
เพียงหนึ่งเท่านั้น..ที่หัวใจจะติดตาม
เฝ้ารอ..ในความเป็นไป
..มองเห็นว่ารักนั้น..มีสองด้าน
ด้านหนึ่งทรมาน..เมื่อหวั่นไหว
อีกด้านคือสุข..ถ้าต่างมั่นคง..มั่นใจ
ฉันมงรักทั้งสองด้านไซร้..เท่า-เท่ากัน
..ไม่ว่าเราเข้าใจรักแบบไหน
นิยามของใคร..ต่างก็มีค่าทั้งนั้น
ที่ต่างต้องทำ..คือบทนำของความผูกพัน
เพราะนั่นอาจเป็นสิ่งยืนยัน..ว่ารักนั้น...ไม่มีวันจืดจาง
*************************************************
.. มั่วนิดนึง ..แต่ก็อยากเขียนนน่ะ
ุุึึูู^__^
13 เมษายน 2545 12:28 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เพราะดิน..เพียงผืนต่ำ
จึงไม่อาจนำพา..ดาวสูงระยับ
องศาของฟ้า..ใครบอกว่า - แค่เอื้อมมือจับ
ที่จริง..แค่ขยับจะคว้า - ก็คือ ละเมอ
..รู้ใช่ไหม..ว่าดาวไม่อาจโน้ม
ล้มตัวลงมา..เทียบผืนดิน -เพ้อเจ้อ
แต่ยังคิดจะฝัน..หลงไปในความเผลอเรอ
เพียงสุขใจที่ได้ละเมอ ...ก็มากมาย
..จากดิน...ถึงดวงดาว
ที่ยังส่องแสงสกาว..ให้ฟ้าสวยใส
จะขอขนาบฟ้าตรงหน้า..อย่างนี้เรื่อยไป
มองดูจนกว่าแสงดาวจะเลือนไร้..ลับตา
*************************************
..ได้อ่านข้อความในกระทู้ (ใน bookcyber) แล้วมัน inn
จึงเขียนกลอนบทนี้ออกมา
เป็นกำลังใจให้คนเสมอนะ
^__^
13 เมษายน 2545 11:16 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ความจริง อยากเขียนข้อความด้วย แต่กลัวมันจะยาวมากไป
เพราะ กลอนวันนี้ ..ค่อนข้างจะยาวมาก
อ่านกลอน..ดีกว่าเน๊าะ
********************************************
เขียนเมื่อ 13/04/02, 07.42 น.
..จรดปากกาลงบนกระดาษ
แล้ววาดตัวหนังสือ..ด้วยมือฉัน
บรรจงเขียนถ้อยคำ..สารพัน
ความเป็นจริงในทุกวัน..ที่พบเจอ
..เรียงร้อยถ้อยที่ความรู้สึก
ลงบันทึก..ปิดปกความฝันเพ้อ
ตกแต่งอารมณ์..ด้วยคม คำละเมอ
อ่านแล้วไม่ยิ้มเก้อ..ก็พอใจ
..บางข้อความ..บ้างทดแทน
ส่วนที่ขาดแคลน..อาจเติมต่อขึ้นใหม่
ปะตะเข็บความรู้สึก..ส่วนที่ขาดหายไป
ชดเชยได้แค่ไหน..หัวใจจะพิสูจน์เอง
..ถ้าเหงา..จะใช้สีสันอะไรแต้ม
แกมฟ้าใส-ใส..คงใช่อารมณ์สีเก่ง
ถ้าคิดถึง..จะใช้สีไหนป้ายละเลง
คงต้องค้นหาด้วยตัวเอง..แล้วสิเรา
..เพราะบันทึก..ไม่ได้กำหนดเวลา
ในสมุดตรงหน้า..จึงอาจมีบ้าง -ที่เขียนถึงเรื่องเก่า
แต่นั่น...ฉันเข้าใจแล้วว่า คือ เงา
จะใช้มันเพียงเพื่อทบทวนเรื่องราวดี-ดี...เท่านั้นพอ
..ย่อหน้าสุดท้ายของตัวหนังสือ
คือถ้อยคำจากเรื่องราว..ที่ไม่เคยท้อ
เป็นความผูกพัน...ฉันจึงเว้นที่ว่างไว้มากพอ
เพื่อเขียนสิ่งที่ใจร้องขอ..และเฝ้ารอความเป็นไป
..บันทึกด้วยสรรพนาม....เธอ - ฉัน
รวมไปถึง ความฝัน..ที่ร่วมกันวาดไว้
ฉันจึงมักจะปิดบันทึก ด้วยรอยยิ้ม -ทุกครั้งไป
พร้อม-พร้อมกับหัวใจ........ที่ยิ่งจะผูกพัน
***********************************************************
.. อยากอ่านข้อความที่ผมเขียนไหม..
บอกนะ .. แล้วจะเอามาลงพร้อมกลอนสั้น ๆ ซักบท
..คิดถึงทุกคนครับผม
^__^
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
1083
