29 มีนาคม 2545 23:16 น.
ผู้ชายคนเดิม
..* ชดเชย ส่วนที่ขาดหาย *
********************
..เป็นอย่างไรกันบ้าง..
ระหว่างที่ห่างหายจากกันแบบนี้
สำหรับตัวฉัน..ยังคงสบายดี
ที่คิดว่าไม่ค่อยจะสบายก็คงมี...แค่หัวใจ
..ห่างกัน..หวั่นบ้างหรือเปล่า
อากาศเริ่มหนาว..ต้องการไออุ่นไหม
อยากได้ห่มฉันมั๊ย...ก็ท้องฟ้าไง
ทุก-ทุกคืนฉันจะห่มให้เธอด้วยนะ..เพราะห่วงใย -มากมาย
..ดาวที่กระพริบ..จะระยิบไออุ่น
ให้พระจันทร์ละไมละมุน..โอบกอดเธอไว้
แทนตัวฉัน..ที่ไม่ได้อยู่ใกล้
อย่าเพิ่งน้อยใจ ..ไออุ่นในความผูกพัน ยังเหมือนเดิม
..มาส่งข้อความ แทนถ้อยคำจากปาก
ห่วงหาและคิดถึงมาก ..เมื่อลมไหวเพิ่ม
รู้สึกจากตรงนี้ ..ที่-ที่ไกลกันมากกว่าเดิม
รู้ไว้นะว่าฉันยังคอยเติม..ความผูกพันของเรา -ให้เต็ม...ตลอดเวลา
************************
..เมื่อไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดี ..
นอกจาก ที่รู้สึกอยู่นี้ ....เท่านั้นจริง ๆ
^__^
29 มีนาคม 2545 23:02 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ที่ เ ค ย รั ก ก่ อ น ม า...
..ตั้งแต่ 3 ทุ่มเมื่อคืน จนถึง ตอนนี้ ...เพิ่งจะมีเวลาว่าง
อะไร ๆ มันดูวุ่นวายไปซะหมด ..
แว๊บบบบบบบบบบ มาพักสมอง ...นิดนึง
เดี๋ยวคงต้องไปแระะ...
^__^
**************************
...ในห้องเล็ก-เล็กของฉัน
บนโต๊ะญี่ปุ่นตัวนั้น..มีกรอบรูปตั้งอยู่
ทุกครั้งก่อนออกจากบ้าน..ฉันมักจะเหลียวดู
ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า..ทำไม
..เป็นภาพของใครคนหนึ่ง
ที่ครั้งนึง..คือคนคุ้นเคยใกล้-ใกล้
แต่วันนี้ตัวเขา..กลับอยู่ ณ ที่แสนไกล
ซึ่งฉันยังคงคิดถึง-ห่วงใย..ตลอดเวลา
..เขาคงไม่อาจกลับใกล้
ฉันเข้าใจ..เหตุผลบางอย่างที่ว่า
ไม่เคยนึกเสียใจเลยนะ..ที่เคยรักกันก่อนมา
วัน-เวลาได้ทำให้ฉันรู้ค่า..ความรักดี-ดี
แม้ปัจจุบัน..สมุดบันทึกจะถูกเปลี่ยน
และอาจเป็นเพียงเรื่องราวใหม่-ใหม่..ที่ถูกฉันเขียนตอนนี้
ทุกตัวอักษร..แม้จะไม่ใช่เรื่องราวถึงเค้าคนดี
แต่ทุกครั้งที่ได้นั่งเขียนบันทึกแบบนี้....
....ความทรงจำดี-ดีเก่าก่อน..ก็มักจะย้อนคืนมา.
*********************************
..แหะ ๆ ๆ ......
มานั่งเขียนลอนอยู่พักนึงแล้ว ... ได้ทำอะไรที่ใจรัก
..รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย
คิดถึงทุกคนครับ
^__^
29 มีนาคม 2545 23:02 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เคยหยุดคิดอะไรบางอย่าง
ขณะที่สำนึก ยังอยูระหว่างเมื่อวานกับวันนี้
ณ ปัจจุบันอยากให้เวลาผ่าน..ได้ด้วยดี
แต่การกระทำที่มี ก็ยากกว่าคำพูด..ทุกทีไป
..หลายอย่างของเมื่อวาน ไม่อาจเปลี่ยน
ได้แต่ที่เขียนบันทึก เพื่อจำไว้
วันนี้กับเมื่อวาน..จะแตกต่างกันเพียงใด
ดีที่สุดไปเพื่อใคร..ถ้าไม่ใช่เพื่อตัวเอง
..หลายครั้ง ยังติดกับอดีต
ชีวิตจึงเต็มไปด้วยการคั่นขีด..ครึ้มเคร่ง
ภาพเดิม-อารมณ์เก่า..บ้างยังปวดร้าว -กลัวเกรง
ก็อาจจะแพ้ภัยตัวเอง...เมื่อไม่กล้า-เก่งพอ
..ยังไงซะ มันก็คือ เมื่อวาน
ต่อให้ต้องทรมาน..จนท้อ
ฝากไปยังเพื่อน..อย่าเลยนะ อย่าหยุดรอ
วันนี้และวันพรุ่งนี้สิที่จะต้องทำต่อ..เดินต่อ...
...ใส่ใจและรู้ค่าให้มากพอ..เพื่อตัวเรา......เพื่อตัวเราเอง
*************************************
..เมื่อวาน มีเมล์จากเพื่อนคนนึงมาหา
เล่าอะไรให้ฟังมากมาย ..
ได้ความว่า ..เค้ายังไม่อาจลืมอดีตเก่า ๆ ได้เลย
..
ผมเข้าใจเค้านะ คงได้แต่บอกว่า เวลา เท่านั้นแหละ
จะช่วยทำให้อะไรดีขึ้น
เพราะยังไง ..เมื่อวาน ก็คือ เมื่อวาน
เปลี่ยนอะไรไม่ได้อีกแล้ว
แค่เค้าทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ
..และเมื่อใดที่สิ่งใหม่ ๆ ดี ๆ เกิดขึ้นกับตัวเค้า
..ภาพเก่า ๆ ความทรงจำเดิม ๆ ที่ปวดร้าว มันคงจะถูกลบลืมไปเอง...
..แต่..นั่นสินะ...
....
....แล้ว มันเมื่อไหร่กันล่ะ ....
(คำถามสุดท้ายที่เค้าถามผมมา)
----------------------------------
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ
29 มีนาคม 2545 23:02 น.
ผู้ชายคนเดิม
แบบว่า ..อารมณ์คิดถึง ด้วยล่ะ
คิดถึง ทุกคนเน้อ
***************************
ดอกไม้หนึ่งช่อ..
ฉันเอ่ยขอ กับคนขาย
พร้อมยื่นเงินให้มากมาย
แล้วรับ..ดอกไม้มา
ถือไป..ระวังไป
กลัวดอก-ใบช้ำ..หมดค่า
ก็ตั้งใจจะเอามา
ให้คนไกลตา..ที่กลับคืน
พลางนึกถึง..เรื่องเก่า
เวลาของเรา..ที่หวานชื่น
เหมือนเพิ่งเกิดขึ้น..เมื่อวานซืน
แอบอมยิ่มระรื่น..คนเดียว
ก็อยากจะเซอไพรส์
ไม่ต้องการให้ใครมีเอี่ยว
เลยแว๊บ...มาคนเดียว
ใครรู้ล่ะ.เสร็จเชียว..เป็นเรื่อง
หยุดยืนอยู่หน้าประตู
ทำใจสู้..กดกริ่งสีเหลือง
พลางเขย่ง..ชะเง้อชำเลือง
เอาละสิเป็นเรื่อง..สั่น-สั่นที่หัวใจ
รู้สึก..เริ่มหวั่น-หวั่น
กับรอยยิ้มรอยนั้น..ที่เธอส่งให้
มันเขินอ่ะ..แต่ฉันก็ยิ้มทักทาย
พร้อมกับยื่นดอกไม้ให..้เธอคนดี
คิดถึงจัง...เธอบอก
เอ..หน้าฉันลอกหรือเปล่า จึงเปลี่ยนสี
แดงระเรื่อ..เธอถาม เขินล่ะซี
ก็บอกคิดถึงเธอตอบไปสิ...(- ฉันพูดในใจ -)
..แล้วที่สุด ฉันก็บอกเธอว่า..
คิดถึงเช่นกันนะ ..มากด้วยล่ะ รู้ไหม
ระหว่างเรา ..ในทุกความเป็นไป
ฉันยังคงใส่ใจ..ไม่เปลี่ยนแปลง
****************
29 มีนาคม 2545 22:48 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. เนื่องมาจากความเหงา ...ที่ไม่ทราบสาเหตุ ...ไม่รู้ที่มาจริง ๆ
*****************************
..เรียบเรียงตัวอักษร
เขียนคำวอน-อ้อน ..ด้วยคิดถึง
เพราะเธอสำคัญ...ที่หนึ่ง
กาลครั้งนึง...ที่สุดของใจ
..หนึ่งหน้าจดหมายผ่าน..
ถ้อยคำที่เธออ่าน..จะเบื่อบ้างไหม
รู้หรือเปล่า..ในหน้ากระดาษแผ่นต่อไป
คือคำบรรยายที่มันล้นใจฉัน..ออกมา
..เป็นห่วงนะ..ไกลกันแบบนี้
กลัวว่าคนดี จะท้อแท้..อ่อนล้า
ฉันรู้..บ่อยครั้งที่เธอเสียน้ำตา
กระดาษจดหมายที่ส่งให้มา...จะคอยแทนค่ากำลังใจ
..หลับฝันดีนะ..ที่รักของฉัน
ไออุ่นยังมีแบ่งปัน...เธอได้รับมันไหม
ฉันอาจหนาวกาย...เพียงเธอได้อุ่น..หัวใจ
ต่อให้ต้องนั่งมองฟ้าทั้งคืน..ยังไหว
...ขอเธอได้อิงไอ..อุ่นพอ
..รักและคิดถึง..คือคำลงท้าย
ด้วยความในมากมาย..ที่ไม่อาจบอกต่อ
รีบกลับมานะ..มาฟังเสียงหัวใจ..มาเคล้าคลอ
ที่ตรงนี้..ข้าง-ข้างฉันยังกว้างพอ....
..ยังเว้นไว้รอ..คนคุ้นเคยคนเดิม......กลับคืน
*************************************
..ถ้าจะบอกคิดถึงออกไป ..คุณจะเชื่อผมไหม ว่าคือ....ความจริง
เฮ้อ....
(ใครเหงาๆ ก็ massage มาบ้างนะที่ ..09-7264781)