22 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
ผู้ชายคนเดิม
..หนึ่งอณูของความเศร้า
ที่เล็ดลอดผ่านอารมณ์เหงา..จากที่ห่วงหา
กำลังหัวเราะตัวฉัน..ที่กำลังมีน้ำตา
ซึ่งฉันเองก็รู้เหตุผลเพียงว่า ..เพราะร้าวรอน[b]
.
..ยังเหนื่อยล้า กับเรื่องราววันผ่าน
ฝันร้ายที่เรื้อรังมานาน ...แฝงตัวเร้นซ่อน
วันดี-คืนดี ...มันก็รู้สึก [b]อาทร
เมื่อในดวงตากลับเห็นภาพเก่าก่อน...อีกครา
.
..พยายามจะลบล้าง..
เพราะคิดว่ามันอาจเลือนลาง -บ้าง ...ภาพที่ว่า
แต่รู้ไหม..ยิ่งมองลึกลงไปในดวงตา
ก็พบได้เพียงความปวดปร่า...ที่นับวันจะหนักหนาเหลือเกิน
.
..รู้นะ..ฉันรู้ว่าตัวเองกำลังสับสน
อยากมีใครสักคน..นั่งลงข้าง-ข้าง อย่างไม่เขิน
รับฟังในทุกสิ่งที่ตัวฉัน..ได้พบ - เผชิญ..
ช่วยล้างความรู้สึกที่มันสาหัสเหลือเกิน..ให้หมดไปจากใจฉัน..เสียที
**********************************************************************
..คิดถึงทุกคนครับ
-__-
16 กุมภาพันธ์ 2545 16:48 น.
ผู้ชายคนเดิม
ัมั่นคงนะที่รัก..
แม้ระยะทางจะไกลนัก..สุดฝั่งฟ้า
เชื่อใจนะที่รัก..แม้จะไกลตา
ข้อความนี้ที่เห็นอยู่ตรงหน้า..จากใจ
ไม่มีแม้เสี้ยวที่คิดเปลี่ยน
คืนวันจะหมุนเวียน..นานแค่ไหน
ระหว่างเรา..ก็ยังเข้าใจ
เก็บสิ่งเหล่านี้ไว้ -ประคับประคองหัวใจยามที่ไกลกัน
**************************************************************
...กลอนบทนี้
ได้แรงบันดาลใจจาก กลอน คงเดิม ของ พี่คะน้า น่ะครับ
ขอบคุณพี่คะน้า ..อีกครั้งนึง
^__^
16 กุมภาพันธ์ 2545 15:36 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เมื่อวันที่ 13/02
อ่าน รักและคิดถึง ...เวอร์ชั่นเศร้า ๆ กันไปแล้ว
คราวนี้ลองอ่านแบบ ไหวหวาน บ้างนะ
^__^
*************************
..
...ปัดฝุ่นไดอารี่เล่มเก่า
เปิดอ่านเรื่องราวมากมาย..ในนั้น
รู้สึกเหมือนเพิ่งจะผ่านไป..ไม่กี่วัน
ถ้อยคำ ความฝันและความเป็นไปของเรา
.
ยังจำวันก่อนลาได้ไหม..
เธอร้องไห้ - ฉันร้องไห้...ใช่หรือเปล่า
ดูเหมือนตอนนั้น..มันเป็นเวลาของความปวดร้าว
เมื่อต้องยอมรับว่า พรุ่งนี้จะไม่มีเรา...อีกต่อไป
.
บางความรู้สึกที่ถูกบันทึกด้วยอักษร..
คือภาพที่ยังอาทร..ของอารมณ์หวานไหว
ฉันอ่านแล้วยิ้ม ..เหมือนไม่มีอะไร -เปลี่ยนไป
อบอุ่นข้างในหัวใจ..เมื่อได้นึกถึงเรื่องราวดี-ดี
.
อยากจะไถ่ถาม..ถึงความเป็นไป
หัวใจเธอมีใคร..ทดแทนกันไหม ตอนนี้
สำหรับฉัน ยังเป็นคนเดิม..ใครอื่นเพิ่มเติม -ก็ไม่มี
ก็เป็นเพียงเธอนะ ..ที่ รักและคิดถึง มากขณะนี้ ...คนเดียว
********************************************
..ช่วงนี้ อาจจะเงียบหายไปนะ
เพราะผมต้องไปเฝ้ายายที่โรงพยาบาลด้วย
คิดถึงทุกคนนะครับ
^__^
13 กุมภาพันธ์ 2545 20:52 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เก็บอะไรไว้บ้าง..ถ้าต้องห่าง
ภาพของเรามันเลือนลาง..บ้างไหม
คำรักคำนั้น.. ชัดเจนอยู่ -หรือไร
เก็บเอาไว้นะ ไว้เป็นอุ่นไอ..เมื่อเราต้องไกลกัน
.
หนาวกาย..เพียงใจอุ่น
สัมผัสที่เคยคุ้น..ใช่เป็นแค่ภาพฝัน
เธอเก็บ-ฉันเก็บ.. ที่ว่างความรู้สึกไว้ให้กัน
อุ่นขึ้นบ้างไหมแค่นั้น...ในขณะที่ไกล
.
..... (ต้องไปกระทันหัน ... ใครว่างช่วยเขียนต่อบ้างนี่)
^__^
13 กุมภาพันธ์ 2545 20:38 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ฉันหยิบปากกา..
ขึ้นมาพร้อมกระดาษหนึ่งแผ่น
และเริ่มเขียน..ด้วยความรู้สึก หวงแหน
เป็นตัวหนังสือทดแทน..ความในใจ
.
..ถ้อยคำธรรมดา
ที่อาจไม่เลิศเลอหรือสูงค่า..เท่าไหร่
แต่นั่นล่ะ..คือ คำของหัวใจ
ที่เขียนลงไป..ในกระดาษสวยใสธรรมดา
.
..สั้น-สั้น..ไม่มากมาย
อ่านแล้วจะไม่ใส่ใจ.. ก็ไม่ว่า
เพราะคงเป็นได้..แค่ข้อความผ่านตา
ที่คนอ่านอาจได้รับมันแล้ว..จากใครที่สูงค่ากว่า - อีกคนนึง
.
..ก็จะขอแค่บอก
ในเมื่อความรู้สึกถูกคัดลอก..ออกมาจากหัวใจซึ้ง
ตัวอักษรที่ย้ำชัด.. นั่นคืออีกครั้งนึง
รักและคิดถึง ..หัวใจยังคงซึ้ง ..เพียงเธอ
*************************************
..เอ่อ.....
.................จินตนาการ อิง ความรู้สึก
...
อีกอารมณ์หนึ่ง..เท่านั้นเอง
..มีฟามสุขในเทศกาลแห่งความรักกันทุกคนนะครับ
-__-