9 ธันวาคม 2544 12:43 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เธอเขียนข้อความมาบอกฉัน
ว่าคิดผิดที่รู้สึกผูกพันกับใครคนหนึ่ง
ฉันอ่านและตอบกลับ..ยอมรับว่าห่วงหา - คำนึง
แม้จะไม่เข้าใจลึกซึ้ง..ว่าเธอเป็นเช่นนี้ เพราะอะไร
..วันนี้..ฉันยังเปิดอ่านข้อความนั้น ซ้ำ-ซ้ำ
หลายถ้อยคำ..ไม่อาจนำมาซึ่งความเข้าใจ - ความหมาย
ก็รู้..เธอลำบากที่จะเอ่ยอธิบาย
ไม่เป็นไร..เพราะฉันยังยินดี...
...และพร้อมรับฟังอะไรมากมาย ..ที่เป็นเธอ
..กลอนบทนี้ ที่เอามาลงให้อ่าน...คงเพราะเหตุการณ์เมื่อหลายวันก่อนและรวมถึงเหตุการณ์ เมื่อคืนนี้....
8 ธันวาคม 2544 15:07 น.
ผู้ชายคนเดิม
...เกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างที่ผูกพัน
ในบันทึกทุกวัน..เธอเขียนถึงมันบ้างหรือเปล่า
หรือมีเพียงฉัน..ที่เขียนและคิดเรื่องของเรา
เธอจึงตอบคำถามเก่า-เก่าของฉันไม่ได้ซักที
...ขอเวลานิดเดียวเท่านั้น..
แค่อยากรู้ว่ากันและกัน..เธอรักฉันบ้างไหมตอนนี้
ตอบให้ได้ยินสักครั้งเถอะ..ขอร้องคนดี
ว่าอะไรคือคำตอบในใจที่เธอมี..ฉันคนนี้พร้อมจะรับฟัง
*..มันคงเป็นคำถามที่เกิดขึ้น ระหว่างที่ผมรู้สึกผูกพันกับใครคนหนึ่ง และผมก็เชื่อว่า การบอกรัก จากปากของเค้า คือสิ่งที่เราปารถนาจะได้ยิน ..คุณล่ะ คิดเหมือนผมไหม?
8 ธันวาคม 2544 14:24 น.
ผู้ชายคนเดิม
รูปถ่ายหนึ่งใบเก่า - เก่า..
กับสมุดบันทึกเรื่องราวของเรา..ฉันยังเก็บไว้
และหยิบมาเปิดอ่านทุกครั้งที่เหงาจับใจ
เพื่อทดแทนสิ่งที่ขาดหายไปในวันเวลา
ตอนสุดท้ายที่ได้บันทึก..ในเล่มนี้
มีเรื่องราวดี - ดีที่ฉันยังคงตามหา
คนธรรมดาอย่างเธอ..แต่ทำฉันเพ้อตลอดมา
แม้ตอนนี้จะไกลในสายตา..ก็ขอให้รู้ว่า ยังเหมือนเดิม
8 ธันวาคม 2544 14:09 น.
ผู้ชายคนเดิม
ปลายฝน...ต้นหนาว..
ความฝันไม่อาจสกาว...เหมือนก่อน
นั่งรับฤดู...ด้วยความหดหู่ - ร้าวรอน
ความทรงจำเก่าก่อน... ยังหลอนหัวใจ
ปลายฝนต้นหนาว..
ยังเก็บงำเรื่องราว..ความหวั่นไหว
ฝนแล้ง - ลมโชย..อารมณ์โบกโบยแสนไกล
ตะเกียกตะกายคว้าหัวใจ.. ที่ลับหายไปพร้อมลมฤดู
ปลายฝนต้นหนาว..
คืน-วันอันแสนยาว..ไม่อาจล่วงรู้
ใต้ผ้าห่มผืนหนึ่ง..คนเศร้าคนนึง ยังไร้คนเหลียวดู
และยังไม่อาจพยุงกายขึ้นสู้..กับความหนาวเหน็บ ที่ผ่านมา
ปลายฝนต้นหนาว..
คนดี..จะรู้บ้างหรือเปล่า -ว่าฉันก็อ่อนล้า
ทุกครั้งที่หลับ..ฝันร้ายยินยับ จะย่างกรายเข้ามา
วอนเพียงใต้ผืนฟ้า...มีใจเธอส่งมา... ห่มนอน..
....... จบแล้วครับ.... ^__^
8 ธันวาคม 2544 14:09 น.
ผู้ชายคนเดิม
เคยคิดนะ..ว่าโลกใบเล็กของฉัน
อาจเป็นได้เพียงภาพฝัน..แต่ยังรั้นจะตามหา
จนวันนึง..ความจริงหนึ่งก็ผ่านเข้ามา
ทำให้โลกใบเล็กของฉันดูมีค่า..และเริ่มสวยงาม
มีคนดีคนหนึ่ง..ผ่านมาในโลกใบนี้
คือคำตอบของความจริงที่มี..ถ้าใครจะเอ่ยถาม
โลกใบเล็กของฉัน..ที่เคยคิดว่ามันอยู่เหนือความพยายาม
วันนี้กลับยิ่งงดงาม..เพราะความจริงที่ผ่านมา
อยากขอบคุณ..คนในโลกใบเล็กของฉัน
ที่ทำให้รู้จักความรักและความผูกพันที่มีค่า
ขอบคุณนะ.. ที่ช่วยทำให้โลกสวยใส ด้วยกำลังใจที่ให้มา
ฉันรับรู้แล้วว่า..เค้าก็ป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ฉันปารถนา นั่นเอง..
...อยากบอกว่า โลกใบเล็ก ๆ ใบนี้ของผม มีจริง ๆ นะครับ..ขอบอก
หน้าส่วนตัว
796
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
