13 ธันวาคม 2544 14:52 น.
ผู้ชายคนเดิม
กลอนบทนี้ .. เขียนขึ้นจากความหมายของเพลง ความรักจากฉัน...ของ โบว์-จั๊ก...
... ความรักจากฉัน..
ฉันคิดว่ามันไม่ได้ด้อยค่า..กว่าเขา
เรื่องราวของเรา...
ไม่เคยเก่า..ตามกาลเวลา
..ความรักจากเขา
อาจบดบังเรื่องราว..เราสอง
ไม่ว่าเพียงหวั่นไหว..หรือหัวใจเรียกร้อง
รักที่ฉันให้..เธอได้ครอบครองมันหมดใจ
..กับเขา..ที่ตรงนั้น..
หากแม้ไม่สวยดังเธอฝัน...เมื่อไหร่
ที่ตรงนี้..กับตัวฉัน ยังห่วงใย
ที่ว่างของใจ ..ยังเว้นไว้ให้ กับเธอ
..หากที่นั่น มันคือฝันร้าย
กลับมาได้ไหม ..ฉันรอเวลานั้นเสมอ
ที่นี่..และฝันดี ยังมี..เพื่อเธอ
กับฝันร้ายในคืนผ่านที่เจอ....
...ฉันจะลบภาพเหล่านั้นของเธอ - ด้วยหัวใจ
......... ผมไม่รู้จะพูดไงดี เพราะเพลงนี้มันกินใจจริง ๆ ..
..
12 ธันวาคม 2544 10:04 น.
ผู้ชายคนเดิม
เธอพอมีเวลาว่างบ้างรึเปล่า
คืนนี้..มานั่งนับดาวด้วยกันไหม
ถึงจะอยู่กันคนละโค้งฟ้า..ไม่เป็นไร
แค่รู้..มีเธอนับดาวเป็นเพื่อนก็อุ่นใจ เกินพอ
ความจริง..ก็อยากไปอยู่ใกล้-ใกล้
ดาวบนฟ้าคงยิ่งสวยใส กว่าที่ใจร้องขอ..
ลมหนาวพัดผ่าน..จะได้เป็นอุ่นไอให้เคล้าคลอ
ถึงอ้อมแขนจะไม่ใหญ่ แต่ไหล่ยังกว้างพอ..ให้เธออิงไอ
รู้นะว่าฉันฝันเพ้อ...
แต่เอาเถอะ..อย่างน้อยก็ขอให้นับดาวเป็นเพื่อนได้ไหม
อีกฟากของโค้งฟ้า...แม้จะดูว่าไกล
แต่ฉันว่า ..ไม่เกินความสามารถของใจ....
.........ที่จะสื่อความคิดถึงไป ..ให้ถึงเธอ
..... อยากหวานกับเค้ามั่งน่ะครับ จะดูซิว่า ผมจะทำได้รึเปล่า...
11 ธันวาคม 2544 16:04 น.
ผู้ชายคนเดิม
ก็เป็นแค่ผู้ชายคนเดิม..
ที่ยังคงต่อเติม รักและความรู้สึก ..วันเก่า
อะไรที่ยังหลงเหลือ ..ระหว่างเธอ-ฉัน......ระหว่างเรา
ฉัน..ไม่เคยจะปล่อยวางให้มันว่างเปล่า- แม้วินาที
ขอเป็นคนที่คิดจะรัก..
และยังมั่นที่จะฟูมฟัก รัก..ไว้อย่างนี้
แค่ความไกล..ไม่อาจบั่นทอนหัวใจที่มี
เชื่อฉันไหมคนดี..ถึงจะนานกว่านี่ -ก็ยังคงเดิม
และไม่ต้องห่วงว่าฉันจะร้าวรอน
หากเธอไม่อาจเป็นเหมือนก่อน..ดังแรกเริ่ม
ก็บอกแล้วใช่ไหม...ยังไงก็ ผู้ชายคนเดิม
แค่เธอไม่อาจร่วมต่อเติม...
.....ความงดงามของรัก ก็ยังคงเพิ่ม -ไม่เปลี่ยนไป
** ..จินตนาการอีกแล้ว.. ผมยังคิดเสมอนะว่า รักยังเป็นอะไรที่งดงามสำหรับทุกหัวใจเสมอ แต่ความผิดพลาดที่ใครต่อใคร(รวมทั้งผม) ได้พบเจอมา มันเกิดจากความไม่เข้าใจในรักที่มี รวมถึง อาจยังขาดส่วนประกอบบางอย่าง ของความรักที่แท้จริงไปนั่นเอง ...
...... รัก ยังงดงามจริง ๆ นะ
.
11 ธันวาคม 2544 15:21 น.
ผู้ชายคนเดิม
กี่ร้อย..กี่หมื่นชั่วโมงแล้วนะ
ที่ฉันไม่อาจจะลบภาพวันเก่า..เหล่านั้นได้
ตั้งแต่นาทีแรก..ที่รู้ว่าเขาหมดใจ
ก็ไม่รู้ต้องร้านรอนสักแค่ไหน...อีกนานเท่าไหร่กัน
เคยบอกกับตัวเอง..บ่อยครั้ง
ว่า รัก อาจไม่จีรัง..ดั่งฝัน
ก็ยังอุตส่าทุ่มเทไป ..ไม่เสียดายจะ ผูกพัน
ทั้งรู้ว่าในที่สุดนั้น...อาจไม่เหลือค่าต่อกัน อีกเลย
น่าสมน้ำหน้าตัวเองสิ้นดี
ที่ใจยังร้องให้จนถึงวินาทีนี้..ไม่อาจนิ่ง -เฉย
ข่มใจก็แล้ว...ไม่นึกถึงก็แล้ว -น้ำตากลับร่วงเหมือนเคย
ถ้ามันถึงที่สุดและตายไปเลย -ได้.....คงดี
**...อย่าซีเรียสนะครับ ผมใช้จินตนาการ + กับความรู้สึกบางบทตอนของชีวิตน่ะครับ...ก็อยากเข้าถึงอารมณ์นี้ลึก ๆ อีกสักครั้งนึง...
10 ธันวาคม 2544 15:07 น.
ผู้ชายคนเดิม
ปิดประตูห้องนอน
นั่งเขียนกลอนริมหน้าต่าง
ยามที่รู้สึกว่าระยะทาง
ทำให้เราเริ่มห่างกันเกินไป
เป็นข้อความปะติดปะต่อ
เรียงร้อยมามากพอกับภาษาดอกไม้
รู้หรือเปล่าว่าผม..กำลังส่งรักมาทักทาย
ก็เพราะมีคุณเป็นความหมาย..ของใจเพียงคนเดียว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
599
