28 ธันวาคม 2544 21:07 น.
ผู้ชายคนเดิม
จะไม่มีคำว่า เรา..อีกแล้วใช่ไหม
ท่าทีของเธอที่เปลี่ยนไป..บอกอย่างนั้น
เพียงหนึ่งคำหรือหนึ่งประโยค..บอกหน่อยสิว่า- ทำไมกัน
อย่าปล่อยฉันให้อยู่กับความสงสัย..อย่างนี้เลย
แม้จะรู้..สุดท้ายมันก็ร้าวรอน
แต่เธอ..ยังเป็นคนที่ฉันอาทรและไม่อาจเมินเฉย
วันนี้เธอต้องไป..อย่าให้ค้างคาใจอีกเลย
คงไม่อยากหรอกนะที่จะเอ่ย..ให้คนคุ้นเคยคนเก่า - รับฟัง
********* อันนี้เขียนไว้นานแล้วน่ะครับ..อย่าซีเรียสล่ะ ^__^
28 ธันวาคม 2544 21:07 น.
ผู้ชายคนเดิม
คืนนี้..ฟ้าสวยดีนะ
มองดูสิแล้วจะรู้ว่าแค่ไหน
ก่อนนอนได้เห็น..คงฝันหวานเป็นแน่ถ้าหลับไป
และยิ่งได้รู้ว่ามีคนห่วงใย-คงยิ่งฝันดี
นั่นดาวน้อยกระพริบพร่าง..กลางฟ้า
อยากให้แทนความห่วงหา..ถ้าเธอก็มองอยู่ตอนนี้
เราไกลกัน..แต่ใกล้ในฝันบ้าง-ยังดี
เผื่อเวลาที่มี..พารามาพบกันอีกที-คงยิ่งผูกพัน
-------------- เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ......
^__^
28 ธันวาคม 2544 11:45 น.
ผู้ชายคนเดิม
เพลงนี้เขียนขึ้นหลังจากที่ได้นั่งฟังเพลง เธอเองจะได้ยินอะไรในใจฉันไหม
ของ..บอย โกสิยพงษ์.. ฟังแล้วมันซึ้งดีครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------
..รู้ใช่ไหม ว่าทุกคำที่ฉันพูด
เวลามันได้พิสูจน์แล้ว..ในวันผ่าน
ทุก-ทุกอย่าง..ที่บอกเธอไปครั้งก่อน..เมื่อไม่นาน
เข้าใจมันแล้วรึยัง...ว่านั่นคือ ทั้งหัวใจ
..พรุ่งนี้ เราอาจต้องห่างมากกว่าครึ่งฟ้า
ฉันยังคงไม่รู้ว่า...จะกลบเกลื่อนรอยน้ำตา ได้ไหม
หากต้องเสีย..คนดี-ดีของชีวิตไป
ฉันยังเหลืออะไรอีกบ้าง..นอกซะจากความทรงจำ
..เธอจะได้ยินสิ่งที่อยู่ในใจฉัน...ตอนนี้ไหม
ว่าจะไม่เปลี่ยนไป..นั่นคือความในที่ยังคงย้ำ
มั่นใจนะคนดี...อะไรที่บอกไป ฉันจะไม่กลับคำ
และทั้ง ความรัก..ของเรา ฉันยังขอทรงจำ..ตลอดไปเช่นกัน
..เหลือเวลาอีกไม่มากแล้วสิ
นับถอยหลังจากวินาทีนี้..ดีไหมถ้า...จะร่วมกันเก็บภาพฝัน
ให้รู้ว่าเราจะ.. ยังรัก... ยังผูกพัน
และภาพดี-ดีที่เรามีกันและกัน..จะได้ชัดเจนอยู่อย่างนั้น ในความทรงจำ
-------------------------------------------------
เขียนได้เท่านี้...จริง ๆ
ูู^__^
26 ธันวาคม 2544 09:50 น.
ผู้ชายคนเดิม
ยังติดอยู่กับภาพเก่า-เก่า
ฉันไม่อาจลบภาพของเราในเวลาอันสั้น
เพราะที่ให้ไป..นั่นคือทั้งหัวใจและความผูกพัน
ซึ่งฉันไม่อาจประเมินคุณค่าของมัน..ให้ใครฟัง
และทุกครั้งที่ในดวงตา ว้าวุ่นกับภาพเหล่านั้น
เธอพอรู้ใช่ไหม..มันทรมานจนน้ำตารินหลั่ง
เพราะสายใย ที่ตั้งใจถักทอ..สุดกำลัง
วันนี้ฉันไม่อาจรั้ง..ให้มันเหนียวแน่น - ดังเดิม
รู้..ว่าเธอคงไม่แตกต่างจากฉันเท่าไหร่
ที่เคยรู้สึกต่อกันยังไง .ในวันนี้ไม่อาจเติม - เพิ่ม
อย่าร้องไห้เลยนะ คนดี.. ความจริงใจจากฉันคนนี้ ยังคงเดิม
ความรู้สึกของเรา ..ฉันจะคอยต่อเติมมันเอง
ภาพสุดท้ายที่ฉันอยากเห็น..ืคืออะไร - รู้ไหม
ก็เห็นเธอยังยิ้มได้ไงล่ะ .. คนเก่ง
จำไว้นะ..ถ้าวันใด มีใครรังแก - ข่มเหง
ต่อให้เราไกลสักแค่ไหน ..ฉันจะปลอยโยนเธอเอง ..คนดี
********************
... กลอนบทนี้ คงเป็นกลอนสุดท้ายที่ผมจะเขียนให้เค้าคนนั้น
วันนี้..ผมเข้มแข็งขึ้นเยอะแล้วล่ะ
ขอบคุณทุกความรู้สึก จากทุกคนที่นี่นะครับ ..ซึ้งใจมาก
..ผมจะเก็บแต่สิ่งดี ๆ ระหว่างเค้ากับผม ..ไว้เท่านั้นพอ
^___^
23 ธันวาคม 2544 10:19 น.
ผู้ชายคนเดิม
************* เขียนจากเรื่องราวจริง ๆ ของผม (ณ วินาทีนี้)
เคยจินตนาการไว้เหมือนกัน
ว่าผู้หญิงในฝัน ..ควรเป็นแบบนั้นแบบนี้
แต่นั่น..กลับไม่ใช่ความจริงบนโลกที่มี
คนที่ผมเจอ.. เค้าก็เป็นคนดี อย่างที่ใจต้องการ
ระหว่างผมกับเขา
เรื่องราวไม่ได้จบลง..แค่บทตอนความรักหวาน-หวาน
เหตุผลข้อนั้น..เราต่างรู้กันว่ามันทรมาน
ที่ไม่อาจฝืนทำตามที่ใจต้องการ..จะให้เป็น
เพราะเหตุนี้..เวลาที่มีของเขากับผม
จึงมักมีความขื่นขม ปะปน- ซ่อนเร้น
แม้จะรู้..ว่าเรื่องราวข้างหน้า ระหว่างเรา..มันจะยากเย็น
ขอเพียงวันนี้ได้เห็นและเป็นอย่างที่ใจต้องการ....
.............ดีที่สุดเพื่อนกันและกัน.....ก็พอ (ผมขอแค่นี้จริงๆ)
******************************************************************
.... ผมนึกไม่ออกเลยว่า ถ้าเวลานั้นมาถึงจริง ๆ
ผมจะเป็นยังไงบ้างนะ...แล้วเขาคนนั้นล่ะ
มันไม่อาจจินตนาการอะไรอีกต่อไป ... ทุกอย่างคือความจริง
..ความจริงที่กำลังจะเกิดขึ้น อีกไม่กี่วันข้างหน้านี้
ผมคิดได้เพียงว่า.. อย่างนึงทีผมคงจะพยายาทำ
คือ..ให้เวลาของเค้ากับผม ผ่านไปอย่างมีค่ามากที่สุด
..จนกว่านาทีสุดท้ายนั้นจะมาถึง
แค่ให้เค้าสุขใจที่สุด แม้รู้ว่า สุดท้ายเราจะต้องร้องไห้ด้วยกันก็ตาม
..........ผมจะทำ...............