30 พฤศจิกายน 2544 22:04 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ในความคุ้นเคย..ดังเดิม
แก้วน้ำที่ยังเติมไม่เต็ม..ใบนั้น
ไม่ได้ลดน้อยลงเลย..ถ้าเทียบกับความผูกพัน
แม้จะมีแค่ฉัน..เท่านั้น ที่ใส่ใจ
..อาจจะรู้สึกเหนื่อย - อ่อนล้าบ้าง
ตั้งแต่มีคนกั้นกลาง..ระหว่างเราไว้
อยู่กับเขาเถอะ..ฉันไม่เป็นไร
อย่าห่วงเลย..ยังทนไหว และจะทนต่อไปเพื่อ รอ...
..การรอคอย..มันทำให้คนมีหวัง ริบหรี่ไปบ้าง..ก็ช่างมัน
30 พฤศจิกายน 2544 21:36 น.
ผู้ชายคนเดิม
ปลายฝน...ต้นหนาว..
ความฝันไม่อาจสกาว...เหมือนก่อน
นั่งรับฤดู...ด้วยความหดหู่ - ร้าวรอน
ความทรงจำเก่าก่อน... ยังหลอนหัวใจ
ปลายฝนต้นหนาว..
ยังเก็บงำเรื่องราว..ความหวั่นไหว
ฝนแล้ง - ลมโชย..อารมณ์โบกโบยแสนไกล
ตะเกียกตะกายคว้าหัวใจ.. ที่ลับหายไปพร้อมลมฤดู
ปลายฝนต้นหนาว..
คืน-วันอันแสนยาว..ไม่อาจล่วงรู้
ใต้ผ้าห่มผืนหนึ่ง..คนเศร้าคนนึง ยังไร้คนเหลียวดู
และยังไม่อาจพยุงกายขึ้นสู้..กับความหนาวเหน็บ ที่ผ่านมา
ปลายฝนต้นหนาว..
คนดี..จะรู้บ้างหรือเปล่า -ว่าฉันก็อ่อนล้า
ทุกครั้งที่หลับ..ฝันร้ายยินยับ จะย่างกรายเข้ามา
วอนเพียงใต้ผืนฟ้า...มีใจเธอส่งมา... ห่มนอน..
- ปลายฝนต้นหนาว .. ฤดูกาลของความเหน็บหนาว จริง ๆ ..
30 พฤศจิกายน 2544 21:07 น.
ผู้ชายคนเดิม
...นานมากแล้วสินะ..
ที่เราต่างไม่เคยย้อนกลับมา ณ เวลาเก่า..ตรงนี้
ยาวนานมากเลย..ที่ไม่เคยรู้สึกดี-ดี
นับหมื่นพันนาที..ที่เราจากกัน
.
ถ้าจะถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง..
คำตอบ..ยังไม่คุ้นเคยกับความอ้างว้าง นั่นแหละ ฉัน
ปล่อยความรู้สึกให้ผ่านไปพร้อมกับการนับคืน-วัน
และไม่รู้ต้องเหงาไปอีกนานแค่ไหนกัน..เมื่อไม่มีเธอ
- - - บางที ความเหงาก็อาจทำให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้นนะ... ว่ามั๊ย
30 พฤศจิกายน 2544 11:31 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ขอบคุณ..สำหรับถ้อยคำ
ที่เป็นลำนำ..ระหว่างเธอกับฉัน
น้ำเสียงที่เอ่ย..คล้ายคนคุ้นเคย-ผูกพัน
สื่อได้จากสิ่งที่เคยให้กัน..ในวันที่ผ่านมา
..
...ถ้าเป็นไปได้..คงดี
หากดาวบนฟ้าที่มี..ฉันสามารถเอื้อมือคว้า
จะแอบเก็บทุกวัน..ทุกวัน....เพื่อกำนัลแด่คนไกลตา
ให้เขาได้รู้ว่า..ดาวทุกดวงจะแทนค่า ความผูกพัน - ของเรา
...ถ้าเป็นไปได้...จะดีขนาดไหนเนี่ยยยยยย...
30 พฤศจิกายน 2544 11:02 น.
ผู้ชายคนเดิม
..นาทีของความสับสนในใจ
มันเป็นอะไรที่..ไม่สามารถบรรยายออก
ยากเย็นเหลือเกิน..ที่จะเอ่ย - สักคำบอก
ฉันรู้.. รู้โดยไม่ต้องคัดลอกความรู้สึกนั้น..จากเธอ
...สักคำสิ..บอกกันได้ไหม
หนึ่งคำ จากความเป็นไป..ใต้ผืนฟ้าเหงา-เก้อ
ยังมีฉันนะ...ที่พร้อมจะรับฟังเธอ
หากเพียงคน-คนนี้ที่เคยเจอ...เธอไม่ได้หลงลืมไป
.... ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่นี่ นะครับ..