13 พฤศจิกายน 2546 19:13 น.
ผู้ชายคนเดิม
ปลายฝน...ต้นหนาว..
ความฝันไม่อาจสกาว...เหมือนก่อน
นั่งรับฤดู...ด้วยความหดหู่ - ร้าวรอน
ความทรงจำเก่าก่อน... ยังหลอนหัวใจ
ปลายฝนต้นหนาว..
ยังเก็บงำเรื่องราว..ความหวั่นไหว
ฝนแล้ง - ลมโชย..อารมณ์โบกโบยแสนไกล
ตะเกียกตะกายคว้าหัวใจ.. ที่ลับหายไปพร้อมลมฤดู
ปลายฝนต้นหนาว..
คืน-วันอันแสนยาว..ไม่อาจล่วงรู้
ใต้ผ้าห่มผืนหนึ่ง..คนเศร้าคนนึง ยังไร้คนเหลียวดู
และยังไม่อาจพยุงกายขึ้นสู้..กับความหนาวเหน็บ ที่ผ่านมา
ปลายฝนต้นหนาว..
คนดี..จะรู้บ้างหรือเปล่า -ว่าฉันก็อ่อนล้า
ทุกครั้งที่หลับ..ฝันร้ายยินยับ จะย่างกรายเข้ามา
วอนเพียงใต้ผืนฟ้า...มีใจเธอส่งมา... ห่มนอน..
***********************************************
- ปลายฝนต้นหนาว .. ฤดูกาลของความเหน็บหนาว จริง ๆ ..
13 พฤศจิกายน 2546 19:07 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เพราะมีเธอคนดี..ให้คิดถึง
จึงไม่นึกกลัว..กับความเหงา - ความหวั่นไหว
ที่บอกว่าอาทร..ไม่ได้หมายถึงความร้าวรอนแต่อย่างใด
เพราะนั่นคือคำยืนยัน..ว่าฉันยังใส่ใจ ตลอดมา
.... ไกลกันบ้าง - เงื่อนไขระหว่างเธอกับฉัน
ไม่ใช่ข้ออ้างที่บอกกัน..ในความห่วงหา
ก็รู้ดี..อาจไม่มีอะไรทดแทนได้ดีไปกว่า..
การกลับมาอยู่ใกล้-ใกล้อีกครา..ให้อุ่นใจ
.... ขอโทษ..ถ้าจะกลับมาช้าไปบ้าง
เห็นแล้วล่ะว่าความห่าง..เริ่มสร้างความหวั่นไหว
อย่านะ...อย่าเพิ่งเปลี่ยนไป
อีกไม่นานฉันกลับมาพร้อมอุ่นไอ..ในความผูกพัน - ดังเดิม
+++++++++++
..เป็นกำลังใจให้ทุกหัวใจที่กำลังวั่นไหวนะครับ
อย่าให้ความเหงา บั่นทอนความรักได้ล่ะ
ผมจะเอาใจช่วย
^__^
9 พฤศจิกายน 2546 22:39 น.
ผู้ชายคนเดิม
เดิมที..ฉันแค่เดินผ่านมา
พร้อมกาลเวลา..และลิขิตของพระเจ้า
ซึ่งได้ขีดเส้นบรรจบให้เธอ-ฉัน..เป็น -เรา-
พบและเข้าใจกัน..ในไม่นาน
.
ความจริง..สอนให้แนรู้ว่า
การอยู่เพื่อรักใครสักคนนั้นมีค่า..มหาศาล
ได้เรียนรู้ที่จะผูกหัวใจ..-คนสองคน- เข้าด้วยกัน
ร่วมรับรู้-ร่วมแบ่งปัน..จนสายใยของเรานั้น งดงาม
.
อบอุ่น..อาทร..ห่วงหา
ก่อนนี้..ไม่เคยสัมผัสหน้าตา จึงมองข้าม
กลับกันที่..ในวันนี้ ฉันยิ่งพยายาม
เพราะรัก..เป็นมากกว่าหนึ่งนิยาม..
..ที่ใครก็ไม่อาจเอ่ยบรรยาย
.
รู้เพียงว่า..ต้องรัก ให้ดีที่สุด
เพราะเวลาไม่เคยหยุด หรือ รอคอยความหมาย
ฉันอาจก้าวช้า-ช้า..แต่ด้วยความเข้าใจมากมาย
ไม่อยากให้เรื่องดีกลับกลาย..
ไม่อยากให้เรื่องราวร้าย-ร้าย..เกิดขึ้นกับเรา.
+++++++++++++++++++++++++++++++++
.. เพราะรักคือ ความเข้าใจ ที่ไม่อาจบรรยายให้จบได้ จริง ๆ
^__^
5 พฤศจิกายน 2546 21:26 น.
ผู้ชายคนเดิม
..รู้ใช่ไหมว่า..ความหนาว
มักจะทำหัวใจร้าว - หวั่นไหว
ยิ่งในขณะที่ .. คนรักกัน.. ต้องไกล
ความหนาวช่างเหน็บเสียนี่กะไร ..
..และหัวใจยิ่งสั่นเทา
.
..ห้ามได้ที่ไหน..
ถ้าความเป็นไปของลมหนาว
จะทำให้อารมณ์..ร้าว - เศร้า
และให้ความเหงา..เข้าเกาะกิน
.
..รู้สึกไหมว่า..
ขณะที่เหน็บล้าจนแรงสิ้น
เหมือนว่ารัก .. กำลังโบยบิน
เสียงลมหนาวที่พัดยิน..ไม่น่ายลเสียเลย
.
..คำถาม?..
- เมื่อไหร่หนาวจะผ่าน
อีกนานไหม ..กว่าจะได้อุ่นเอ้ย
จากคนรัก... - คนไกลที่คุ้นเคย
และจะไม่รู้สึกว่าถูกละเลย..อีกต่อไป
++++++++++++++++++++
.. มี แรงใจ จากกลอน >หนาว
2 พฤศจิกายน 2546 15:58 น.
ผู้ชายคนเดิม
..บางบทของถ้อยคำ
ฉันเขียนเป็นข้อความ..ให้ใครอ่าน
เรื่องจริง..ของฉัน
กับวานวันที่มีเธอ
.
..ต่างไกลกันสุดฟ้า
แต่ฉันรู้ว่า..จะมีเธอข้าง-ข้างเสมอ
รูปถ่ายใบเก่าของเธอ
ให้ฉันได้เก็บกอดเรื่องราวที่เจอ..ตลอดมา
.
..หลายครั้ง..ฝนโปรยปราย
ความคิดถึงมากมาย..ปรากฏขึ้นตรงหน้า
ฉันมักมองไปนอกหน้าต่าง..สุดสายตา
และในใจก็จะมีคำถามขึ้นมาว่า.. เธอ..เป็นอย่างไร
.
..และทุกค่ำคืนของความคิดถึง
สิ่งหนึ่งที่จะทำ คือ การโทรไปถามไถ่
ลึก-ลึกแล้ว..มันมากกว่าห่วงใย
แต่ขณะที่ไกลและสิ่งที่จะทำได้..คือกำลังใจดี-ดี
.
..เบื้องหน้า..ฟ้ายังกั้น - ไม่เปลี่ยน
เวลาที่หมุนเวียน..จะเก็บอะไรกลับ บ้างไหมนี่
ฉันตั้งคำถาม..หวั่นความผุกพันที่เรามี
จะถูกเวลาหรือใครเปลี่ยนเรื่องราวดี-ดี - ของเรา ..ลางเลือน
.
..อยากให้เธอกลับใกล้..ไม่ใช่แค่ฝัน
เพราะมันไม่สามารถกลบเกลื่อน
ความเหงา-เศร้า..และรอยน้ำตาเปื้อน
ของผู้ชายคนนึงที่ไม่อาจบิดเบือน..ภาพความจริงของความรัก..ที่หายไป
+++++++++++++++++++
..ผู้ชายก็ร้องไห้เป็นเหมือนกันนะครับ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
714
