10 เมษายน 2547 09:49 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. คล้ายว่าเราห่างกัน
จากระยะที่ฟ้ากั้น -กลางไว้
ดูเหมือนบางสิ่งบางอย่าง..เริ่มที่จะเปลี่ยนไป
เธอรู้สึกเหมือนฉันไหม .. ตอบที
..
.. จดหมายของฉัน..จากอีกฝั่งฟ้า
ได้ส่งเรื่องราวเพื่อย้ำว่า .. ยังอยู่ตรงนี้
เป็นคนเดิมที่รักและปราถนาดี..
แต่เสียงตอบรับกลับไม่มี ..
..หรือเธอ -อีกฝั่งฟ้า....ไม่ใส่ใจ
..
.. หรือนั่น..เป็นความเปลี่ยนแปลง
ที่อยากแกล้ง..ให้รู้สึกหวั่นไหว
เธอเงียบแบบนี้..รู้รึเปล่า - ปวดร้าวใจ
ถ้ายังรัก..อย่าทำอย่างนี้อีกได้ไหม .. มันร้าวรอน
..
.. แต่หาก..มันคือเรื่องจริง
ความรู้สึกมันคงยิ่ง..กว่าร้าวซ่อน
เพราะเรื่องราวดี-ดี..วันนี้กลับค่อย-ค่อยบั่นทอน
บอกฉันตรง-ตรงสิ..แม้ฉันจะร้าวรอน
............... แต่ก็คงไม่นาน (ดีกว่าไม่บอกกัน)
++++++++++++++++
..เมื่อคิดจะเลิกรากัน
การบอกกันตรงไปตรงมา .. น่าจะดีที่สุด
ไม่ต้องให้ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดคิดไปเอง ..
หรือชั่งใจไปเอง ..
..เพราะความจริง มันก็คือความจริง อยู่วันยังค่ำ
.. ปิดบังกันไป .. การจะทำใจ ก็คงต้องยืดเยื้อออกไปอีกนาน
.....................
เฮ้อ.. นาน ๆ จะได้กลับมาเขียนกลอนที่นี่
ขออนุญาติเขียนกลอนที่มันร้าวไหว เป็นประเดิมนะครับ
รักษาสุขภาพนะครับทุกคน
ูู^___^
3 เมษายน 2547 17:35 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. เมื่อความคิดถึงถูกกลั่นเป็นความร้าว
คำบอกเล่าเรื่องราว..ดูจะสำคัญนักหนา
ในขณะที่ใครอีกคน..นั่งลง - สบตา
ใด-ใดที่หวั่นล้า..คล้าย..เริ่มเลือนลาง..
..
.. ขอบคุณนะ..แม้คุณไม่อาจเอ่ย
ซึ่ง..คำอะไรเลย.. ที่ดูจะลบล้าง
ความเป็นไปของฉัน .. มันเป็นเรื่องบอบบาง
แค่คุณนั่งลงข้าง-ข้าง ..แล้วรับฟังทุกอย่าง .. เท่านี้ก็มากพอ
..
.. ฉันเห็นสายตาคุณตั้งคำถาม
และต้องการจะตอบความ..เรื่องราวทุกข์ท้อ
ใช่คำปลอบใจ..รึเปล่า ? ... ฉัน..ตั้งตารอ
ได้แต่ภาวนาขอ .. ให้คุณเอ่ยสักคำก็พอ ... ที่อยากได้ยิน
------------------------------------------------------------------------
.. ขึ้นต้นด้วยกลอนบทนึง ... ที่อยากเขียน
เกือบ 3 เดือนแล้ว ...ที่หายไป
ได้กลับมานั่ง ตรงหน้าจอเดิม ๆ .. กับ เว็บที่คุ้นเคย
เหมือนจะมีเรื่องมาเล่ามากมาย
แต่...
..หลังจากที่นิ้วสัมผัสแป้นพิมพ์
ดูเหมือนสิ่งที่อัดแน่นอยู่เต็มอกจะหายไปหมด
...ไม่เข้าใจ ...
..ไม่เข้าใจจริง ๆ ...
......
.. จะมาบอกว่าคิดถึง..ทุกคน อีกสักครั้ง
อยากบอกบ่อย ๆ กว่านี้
เหงามากเลยแฮะ ..
แต่ก็ทำได้ดีที่สุด ... เท่านี้
อยากได้ยินว่า ... คิดถึงจัง
..มันคงจะ รู้ สึกดี ...ขึ้นเป็นกองเลย
อืมมมมมม. ..นั่นล่ะ... ที่อยากได้ยิน
3 มกราคม 2547 22:26 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เพราะรู้สึกคล้าย - คล้าย
เรา..ไม่ต่างอะไรกันมากมาย ซักเท่าไหร่
ขณะที่ ความเหงา ..เกาะกินใจ
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไมอาจบรรยายด้วยถ้อยความ
.
..ฉัน..ก็คงไม่มีคำตอบใด
หากใครต่อใคร..จะตั้งคำถาม
หรือเพราะหวั่นไหวมากไป..จนไม่อาจตอบตาม
ความเหงาจึงยิ่งทวีความ..ร้าวรอน..
.
..อดทน..เท่าที่พยายามได้
สุดใจ..แม้ไม่อาจต้านความร้าวร้อน
คงต้องยอม..ให้ใจหวั่นคลอน
ความเหงามันช่างยอกย้อน..เหลือคณา
.
.. ปวด .. คงเป็นไปแบบนี้
รู้อะไรไหม๊คนดี .. เมื่อรักดูจะหมดค่า
ทุกความเป็นไป..ที่เคยอยากได้มา
จากความรักยอดปราถนา ..
..กลายเป็นทุกข์ล้าให้เจ็บจำ ..
+++++++++++++
.. ความรัก มีเริ่มต้นดี และ จบดี (ลงเอย)
..และความรัก ก็มีเริ่มต้นดี ..และ จบไป (ละเลย)
ธรรมดา .. ของความรัก... รึเปล่าครับ
1 มกราคม 2547 18:16 น.
ผู้ชายคนเดิม
..คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญสินะ
สำหรับการกลับมา..และพบกันอีกครั้ง
และมีเรื่องมากมาย..ที่เธออยากเล่าให้ฟัง
เอ่ยมาสิ ..ฉันจะนั่งลงข้างและฟังอย่างตั้งใจ
.
..เรื่อง..คนหนึ่งคนนั้น
เธอบอกเค้าสำคัญกว่าใคร ไหน-ไหน
ฉันพยักหน้าและตอบคำเธอทุกคราไป
ที่ถามว่าทำถูกไหม? - ผิดไหม?..กับที่ผ่านมา
.
..แต่วันนี้เศร้า ..เธอบอกอย่างนั้น
หมดใจที่เขาให้กัน .. เธอร้าวหวั่น - ล้า
และถาม..จะเป็นไรไหม๊ .. ถ้าขอกลับมา
ให้ฉันยืนอยู่ข้าง-ข้างจนกว่า..เรื่องราวร้าวไหวจบไป
.
..ได้สิ .. คนดี
ฉันตอบง่ายเสียนี่ .. แต่พอเข้าใจได้
แค่เธอเข้มแข็งขึ้น - พร้อมยืนและก้าวต่อไป
ไม่ว่าจะกลับมาอีกกี่ครั้งแล้วจากไกล..
...ก็ไม่เป็นไร .. เพราะฉันยังยินดี
++++++++++++++++++++++++++
..ไม่มีคำบรรยายใด ๆ ครับผม
24 ธันวาคม 2546 16:50 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เธอ.. ที่รัก
ฉันหนาวนัก..ไม่มีเธอใกล้
ที่บอกว่า..ถึงเราจะไกล
แต่เธอจะส่งความห่วงใย..กลับมา
.
..ไม่รู้จะเหงา..นานเท่าไหร่
เมื่อต้องทนกับความหวั่นไหว - อ่อนล้า
ตอบใจตัวเองว่าเธอ..จะกลับมา
เมื่อคนรอบข้างต่างถามว่า .. ฉันรออะไร
.
..คงไม่ผิด..กับความคิดที่ว่า
จะรอจนกว่า..เธอคนเดิมกลับ - ใกล้
และฉันคงไม่โทษความเป็นไป
ถ้าสิ่งที่คิดจะแค่ฝันหรือไร .. ใช่เรื่องจริง
.
..ใครหลายคน..อาจหัวเราะ
เย้ยเยาะ.. หากฉันยังรอคอยบางสิ่ง
เรื่องเธอ .. ที่เขามอง - ไม่อาจเป็นจริง
ไม่เป็นไรที่รัก .. รักฉันจะยังไม่หยุดนิ่ง
...ไม่ว่าเธอจะทิ้งมันไปแล้ว..หรือไม่...ก็ตาม
++++++++++++++ ..
..
มีหลาย ๆ กลอน
ที่ผมได้อ่านแล้ว ..เป็นแรงบันดาลใจให้เขียนกลอนบทนี้ขึ้นมา
ขอบคุณ .. เจ้าของบทกลอน ทุกบทกลอนที่นี่
..จากใจ..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
798
