1 ธันวาคม 2544 14:38 น.
ผู้ชายคนเดิม
....ถ้าจะพูดถึงรัก -ความรัก..เป็นเรื่องละเอียดอ่อน
แค่ เหงา ก็สามารถบั่นทอนความรู้สึก-ให้อ่อนไหว
หลายคนตั้งคำถามขึ้นมาว่าแท้จริง รัก คืออะไร
มุมมองของรักมีกี่ด้าน-แบบไหน...ยังค้นหาคำ-อธิบาย
....ผมเอง..ก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเรื่องนี้
รู้เพียงว่าในรักที่มี..ต้องหนักแน่นไม่หวั่นไหว
ที่สำคัญ ระหว่างคนสองคน คือ ความเข้าใจ
หากไม่มีหรือน้อยเกินไป..คงยากจะทัดทานรักไว้กับใจตัวเรา
....อยากบอกว่า รัก..ไมได้งดงามเสมอ
บางครั้งแค่ภาพฝันละเมอ..เป็นได้เพียงความรู้สึกว่างเปล่า
เมื่อรักแล้ว..แต่ไม่คิดจะใส่ใจ-ใยดี เรื่องราว
นั่น!..อาจหมายถึงความเจ็บปวดระยะยาว..หากคุณต้องเสียรักไป
1 ธันวาคม 2544 14:24 น.
ผู้ชายคนเดิม
....คงพูดไม่ได้หรอกนะ..ว่าฉันจะไม่เหงา
หากพรุ่งนี้ ระหว่างเรา..คือการลาร้าง
ไม่เจ็บ-ไม่ปวดเลยคงยาก.. หัวใจ ยังไงก็บอบบาง
เธอจะไม่รู้สึกอะไรบ้าง..เลยหรือ - บอกฉันที
...อยากยื้อเวลา..ให้เป็นของคำว่า เรา ต่อ
ในใจมันได้แต่ร้องขอ..ขออย่าให้จบแบบนี้
ไม่อยากเสียความรัก..ที่มักทำให้ฉันรู้สึกดี-ดี
หากต้องเสียอะไรไปมากกว่านี้..แต่รั้งเธอไว้ได้สักที - ฉันจะทำ
** คงไม่มีใครปฏิเสธหรอกนะครับว่า หัวใจคนเราไม่ได้บอบบาง..
30 พฤศจิกายน 2544 22:04 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ในความคุ้นเคย..ดังเดิม
แก้วน้ำที่ยังเติมไม่เต็ม..ใบนั้น
ไม่ได้ลดน้อยลงเลย..ถ้าเทียบกับความผูกพัน
แม้จะมีแค่ฉัน..เท่านั้น ที่ใส่ใจ
..อาจจะรู้สึกเหนื่อย - อ่อนล้าบ้าง
ตั้งแต่มีคนกั้นกลาง..ระหว่างเราไว้
อยู่กับเขาเถอะ..ฉันไม่เป็นไร
อย่าห่วงเลย..ยังทนไหว และจะทนต่อไปเพื่อ รอ...
..การรอคอย..มันทำให้คนมีหวัง ริบหรี่ไปบ้าง..ก็ช่างมัน
30 พฤศจิกายน 2544 21:36 น.
ผู้ชายคนเดิม
ปลายฝน...ต้นหนาว..
ความฝันไม่อาจสกาว...เหมือนก่อน
นั่งรับฤดู...ด้วยความหดหู่ - ร้าวรอน
ความทรงจำเก่าก่อน... ยังหลอนหัวใจ
ปลายฝนต้นหนาว..
ยังเก็บงำเรื่องราว..ความหวั่นไหว
ฝนแล้ง - ลมโชย..อารมณ์โบกโบยแสนไกล
ตะเกียกตะกายคว้าหัวใจ.. ที่ลับหายไปพร้อมลมฤดู
ปลายฝนต้นหนาว..
คืน-วันอันแสนยาว..ไม่อาจล่วงรู้
ใต้ผ้าห่มผืนหนึ่ง..คนเศร้าคนนึง ยังไร้คนเหลียวดู
และยังไม่อาจพยุงกายขึ้นสู้..กับความหนาวเหน็บ ที่ผ่านมา
ปลายฝนต้นหนาว..
คนดี..จะรู้บ้างหรือเปล่า -ว่าฉันก็อ่อนล้า
ทุกครั้งที่หลับ..ฝันร้ายยินยับ จะย่างกรายเข้ามา
วอนเพียงใต้ผืนฟ้า...มีใจเธอส่งมา... ห่มนอน..
- ปลายฝนต้นหนาว .. ฤดูกาลของความเหน็บหนาว จริง ๆ ..
30 พฤศจิกายน 2544 21:07 น.
ผู้ชายคนเดิม
...นานมากแล้วสินะ..
ที่เราต่างไม่เคยย้อนกลับมา ณ เวลาเก่า..ตรงนี้
ยาวนานมากเลย..ที่ไม่เคยรู้สึกดี-ดี
นับหมื่นพันนาที..ที่เราจากกัน
.
ถ้าจะถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง..
คำตอบ..ยังไม่คุ้นเคยกับความอ้างว้าง นั่นแหละ ฉัน
ปล่อยความรู้สึกให้ผ่านไปพร้อมกับการนับคืน-วัน
และไม่รู้ต้องเหงาไปอีกนานแค่ไหนกัน..เมื่อไม่มีเธอ
- - - บางที ความเหงาก็อาจทำให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้นนะ... ว่ามั๊ย