11 มกราคม 2545 19:40 น.
ผู้ชายคนเดิม
จำเป็นด้วยหรือที่ต้องหลับตา
เพื่อย้อนภาพอดีตกลับมา..อีกหน
บางครั้ง..การนึกถึงเรื่องราวใครสักคน
ก็ทำให้น้ำตาต้องร่วงหล่น..ได้เหมือนกัน
.
รู้ทั้งรู้ว่าเวลา..ไม่ย้อนกลับ
จะให้เริ่มนับหนึ่งใหม่ ก็ทำได้แค่ ฝัน
เพราะลึก-ลึก ข้างใน..ใจบอกว่า ผูกพัน
แม้เรื่องราวจะผ่านไปนานเท่าไหร่นั้น..ไม่อาจลบเลือน
.
ยังติดอยู่กับภาพเก่า-เก่า
วันเวลา ระหว่างเรา.. คงย้ำคม - บาดเฉือน
หัวใจของฉัน ..เธอทำร้ายมันจนเลอะเลือน
เศษเสี้ยวความร้าวรอนยังกลาดเกลื่อน ...ปนเปื้อนในรอยน้ำตา
.................................................................................
..กลอนบทนี้ .. ผมเขียนขึ้นจากเรื่องราวเก่า ๆ ของตัวเอง
หลังจากที่ได้เปิดอ่านบันทึกของหลายปีที่ผ่าน ...
นึกถึงนะ ... ภาพทุกภาพยังคงติดตา
จากเวลาที่ตามหา ..
จนกระทั่ง...สูญเสีย
.......เฮ้อ ... นี่ถ้าไม่จัดของในห้องใหม่ล่ะก็
คงไม่ต้องคิดอะไรไร้สาระแบบนี้..........ว่ามะ
เอาเป็นว่า ... ไม่คิดถึงเรื่องเก่า ๆ แล้วกัน... คงดีกว่าเยอะเลย
คิดถึงครับ ..แต่คิดถึงทุกคนที่นี่ต่างหากล่ะ
^__^
9 มกราคม 2545 19:55 น.
ผู้ชายคนเดิม
วันเก่า - เก่า
เรื่องราว ..ครั้งก่อน
ยังหลงเหลือความอาทร..
บางที..ก็รู้สึกร้าวรอน..หัวใจ
คืนวันผันผ่าน..
ฤดูกาล..หวั่นไหว
ไม่เลย..ไม่เคยเข้าใจ
ที่เคยอาทร-ห่วงใย ...ทำไมไม่ลืม
* * ** * * * * อันนี้ ผมไปโพสต์ให้คุณ may เขามาน่ะครับ
ก็เลยเอามาให้อ่านกันเล่น ๆ อีกรอบนึง
^__^
9 มกราคม 2545 18:57 น.
ผู้ชายคนเดิม
* รู้สึกชอบกลอนที่น้องบัว (ใน bookcyber.com) เขียนนน่ะครับ
เลยขออนุญาตสานต่อ อารมณ์นี้อีกนิด ...
เพราะผม ..ก็มีดอกไม้ของตัวเองที่ต้องใส่ใจดูแล เหมือนกัน *
---
ดอกไม้ของฉัน..
รับรู้ว่ามันสำคัญกับตัวฉันเองแค่ไหน
ดอกไม้ของใคร...
คือสิ่งที่ฉันจะใส่ใจ..รองลงมา
.
ดอกไม้ของฉัน..
เงื่อนงำความฝัน..และคืนวันที่ตามหา
ดอกไม้ของใคร..ในดวงตา
ฉันไม่สามารถประเมินค่า..เท่ากับดอกไม้ของตัวเอง
.
ดอกไม้ของฉัน..
ไม่ได้หมายถึงแค่หัวใจรัก..รีบเร่ง
ดอกไม้ของใคร..ฉันกราดเกรง
กลัวหัวใจตัวเอง..จะจำนน
.
ดอกไม้ของฉัน..
ยังสวยงามอยู่อย่างนั้น..แม้จะสับสน
ดอกไม้ของใคร..ของใครสักคน
มีไหมจะช่วยลบรอยหมองหม่น..ของความสับสนบนกลีบใบ
.
ดอกไม้ของฉัน..
ยังเติบโตขึ้นทุกวัน.. และจะยิ่งสวยใส
หาก...ดอกไม้ของใคร
จะคอยปกป้องกิ่งใบ.....กำบังดอกไม้ของฉันได้ ..
........จะมีบ้างไหม...รับรู้บ้างไหมว่าฉันเฝ้ารอ....
------------------------------**-----------------------------
อยากให้ทุกคนใส่ใจกับ ดอกไม้ของตัวเอง มาก ๆ นะครับ
cauze...... No one love us than ourself ............ จริง ๆ
คิดถึงทุกคน..เหมือนทุกวันที่เป็นมาครับ
^__^
8 มกราคม 2545 20:52 น.
ผู้ชายคนเดิม
ขอโทษนะ..ถ้าจะถามว่า
ที่ผ่านมา ..ตลอดเวลา.. เรา ผูกพันกันแค่ไหน
เธออาจจะงง ..และก็คงแอบน้อยใจ
ที่ฉันถามคำนี้กับเธอได้ไง ..หรือเพราะไม่เชื่อใจกันเลย
.
ขอโทษอีกครั้งนะ..ถ้าทำให้รู้สึกอย่างนั้น
ที่ถามไปแค่อยาก ทบทวนความผูกพัน ..เฉย-เฉย
แม้เพียงครั้งที่ไม่เชื่อใจเธอ ..ฉันยังไม่เคย
วันเก่าก่อนที่ล่วงเลย..เกินเอื้อนเอ่ย พิสูจน์ใจ
.
แต่รู้ไหม๊?...ฉันคิดอะไร ถึงถาม
เพราะกลัวว่ารักที่งดงาม..ของเรา จะหวั่นไหว
ถ้าหากสักวันนึง...เราต้องไกล
หัวใจเธอจะยังเป็นของฉันอยู่ไหม.... คนดี
.
และไม่ว่าคำตอบจากเธอ..จะเป็นแบบไหน
ฉัน..ก็ยังมั่นใจใน รัก ..ที่ให้กันอยู่นี้
แม้เงื่อนไขของเวลา ..จะทำให้เราจากกัน...ก็ตามที
ฉัน..ยังเป็นคนเดิมของเธอนะ คนดี ...
....คือสิ่งที่อยากให้เธอ มั่นใจ (เช่นกัน)
****************************************************************
ก็..ไม่รู้อารมณ์ไหนเหมือนกันครับ ที่เขียนกลอนออกมาเป็นแบบนี้
ทีแรกก็นึกว่าจะมั่ว ๆ ไปเรื่อย ๆ ....
สุดท้าย มันก็จบอย่างที่เห็น
..ต่อไป คิดจะเขียนเรื่องสั้น เอามาแปะให้อ่านบ้าง
ไม่ได้มาแย่งอาชีพใครนะครับ..อิ ๆ ๆ
^__^ แต่จะลองเปลี่ยนแนวการเขียนบ้าง .....
เฮ้อ......ไม่รู้จะไหวป่าว ก็คงต้องดูกันต่อไปอ่ะครับ
คิดถึงทุกคนจังแฮะ..วันนี้
:D....
7 มกราคม 2545 21:36 น.
ผู้ชายคนเดิม
ขอบคุณนะ เจ้าความคิดถึง
ที่ทำให้ฉันรู้จัก ความซึ้ง-ความหวั่นไหว
ขอบคุณนะ เจ้าความห่วงใย
ที่ทำให้ฉันรู้ค่าและเข้าใจ ความผกพัน
.
ขอบคุณนะ เจ้าความทุกข์
ที่ทำให้ฉันล้มลุกคลุกคลาน..ก่อนนั้น
ขอบคุณนะ เจ้าความสุข ..ของคืนและวัน
ที่ทำให้ฉัน ยิ้มและหัวเราะ..ได้อย่างบริสุทธิ์ใจ
.
ขอบคุณนะ เจ้าความรัก
ที่ทำให้ฉันรู้จักคุณค่า ..ความรู้สึกสวยใส
ขอบคุณนะ เจ้าความเข้าใจ
ที่ทำให้ฉันรับรู้อุ่นไอ..ของหัวใจดี-ดี
.
ขอบคุณนะ เจ้าความผิดหวัง
ที่ทำให้ฉันรู้ว่า เจ็บ ทุกครั้ง..หากเป็นเช่นนี้
ขอบคุณนะ เจ้าความสำเร็จ แสนดี
ที่ทำให้ฉันสมหวังปรารถนาที่มี..อย่างงดงาม
.
ชอบคุณนะ เจ้าความเหงา
ที่ทำให้ฉันรู้จัก การเฝ้ารอ - ไถ่ถาม
ขอบคุณนะ ไม่ว่าจะความรู้สึกใด..ก็ตาม
ที่ทำให้ฉันลึกซึ้งในความแตกต่าง ..จากอารมณ์และความเข้าใจ
********************************************************
..เป็นอะไรที่อยากขอบคุณมานานแล้ว เคยเขียนกลอนแบบนี้สั้นๆ มาครั้งนึง
ตอนนี้ ก็อยากเขียนให้มันจบ ครบทุกอารมณ์ ..
ไม่รู้ว่าขาดอารมณ์ไหนไปบ้าง ..บอกผมด้วยนะ
จะได้เขียนให้เสร็จน่ะครับ
....ขอบคุณ ทุกความรู้สึก ของทุกคนที่ thaipoem เช่นกันครับผม
^__^