10 กุมภาพันธ์ 2545 11:02 น.
ผู้ชายคนเดิม
..หากพรุ่งนี้ ความเศร้า
คือเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นกับฉัน
ถ้าสาเหตุมาจากที่เพราะ..ยังผูกพัน
ก็พร้อมที่จะรับมัน..แต่โดยดี
.
..อืม..ก็หัวใจนี่นา ไม่ใช่ก้อนกรวด
ต้องมีบ้างที่เจ็บปวด..หากเจอเหตุการณ์แบบนี้
มองฉันอย่างเข้าใจ..อย่าซ้ำเติมได้ไหม - ขอที
ให้เวลาหัวใจสักนิด..เพื่อคิดวิธีลบเลือน
.
คงไม่นานเท่าไหร่หรอก ..เชื่อสิ
เมื่อความเข้มแข็งที่ตามหาอยู่นี้..ลบรอยน้ำตาเปื้อน
รอยยิ้มของคนเคยแพ้..แม้จะดูว่าลางเลือน
แต่มันจะค่อย-ค่อยเรียก,เตือน ....ให้ความเข้มแข็งของใจ รีบกลับมา
**************************
..เขียนเสร็จแล้ว ..ก็จะไปทำงานต่อล่ะครับ
ขอให้วันนี้ เป็นอะไรที่สดใสสำหรับทุกคนนะ
^__^
10 กุมภาพันธ์ 2545 11:02 น.
ผู้ชายคนเดิม
...ท้องฟ้าเจ้าเอ๋ย
ฉันมีเรื่องจะเอ่ยกับเจ้า
ช่วยหน่อยนะ..ช่วยรับฟังเรื่องราว
ถึงมันจะดูงี่เง่าไปบ้าง..ก็ตามที
.
ก็ไม่รู้จะเอ่ยปากบอกใคร..
มองไปทางไหน..เจอแต่ความมืดเวลานี้
กลางวันก็มืดนะ..มืดแปดด้านไงล่ะ - น่าแปลกดี
คงเพราะ ความว้าวุ่นที่มี...บดบัง
.
รู้แล้วใช่ป่าว..เงียบไว้
อย่าแอบไปบอกใครว่าสติฉันเคว้งคว้าง
วันหลังจะได้มาเล่าใหม่..เอาเรื่องอะไรที่สนุก -สนุกบ้าง
ดีไหมล่ะ..เจ้าฟ้ากว้าง แกได้มีฉันเป็นเพื่อนอีกคน
.
คืนนี้..แค่นี้ก่อนนะ
อย่าลืมล่ะ วันนึง ..คิดถึงกันสักหน
ฝากบอกพระจันทร์ด้วยล่ะ..ว่าอย่านอนกรน
เดี๋ยวพระอาทิตย์ ยินเสียงสัปดน..จะเขกหัวเอา
..(ไปล่ะะะะะะะะะ)
...........................................................................
อย่าลืมคิดถึงกันบ้างล่ะ
.. ^____^
10 กุมภาพันธ์ 2545 11:02 น.
ผู้ชายคนเดิม
**.. หลังจากที่นั่งมองดวงดาว..คืนนี้
รู้ไหมคนดี..ฉันแอบยิ้ม กับท้องฟ้า
ไม่มีใครเห็น นอกจากทะเล ตรงหน้า
กับหาดทรายขาว ที่ทอดยาวจรดตา..เท่านั้นเอง
.
..หลับหรือยังนะ คนดีของฉัน
คืนนี้..แม้ไร้พระจันทร์ดวงเก่ง..
ฟ้ามืดแต่ดาวสวยมี..แต้มสีสันละเลง
สะท้อนวาววับ ระยับในตัวมันเอง..ช่างเก่งซะนี่กะไร
.
..ลมหนาวพัดโชยเอื่อย
ฉันนั่งเรื่อย-เรื่อย..มองน้ำทะเลใส
ถึงเป็นหวัดอยู่..ก็ไม่เป็นไร
ยังพอไหว..ไออุ่นของหัวใจยังมีมากพอ
.
..กลับแล้วนะ..ฉันเอ่ยลาฟ้า
บอกทะเลตรงหน้า..ว่าฉันจะขอ
แค่เก็บเวลาของคืนนี้..ร่วมเป็นภาพฝันกับเธอคนดี..ก็พอ
และบอกต่อว่า ว่างเมื่อไหร่..จะกลับมานั่งเป็นเพื่อนเคล้าคลอ อีกครา
****************************
คิดถึงทุกคนครับ
^__^
7 กุมภาพันธ์ 2545 19:12 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ได้ยินฉันไหม..?
ยังได้ยินสิ่งที่เคยบอกไปอยู่รึเปล่า
ว่าจะมั่นคง..เพียงเรา
จะคอยเป็นเงา..กันและกัน
.
รับรู้ถึงใจฉันไหม..?
ความรู้สึกข้างใน..ที่เธอได้ครอบครองนั้น
ไม่ใช่แค่เสี้ยว..แต่เกี่ยวกับทั้งหมด ของความผุกพัน
ซึ่งมันทำให้ฉัน..มั่นคงตลอดมา
.
คิดถึงฉันไหม..?
ในขณะที่ต่างต้องไกลกัน..สุดขอบฟ้า
เหงาเหมือนกันหรือเปล่า..บางเวลา
เมื่อต่างไม่เห็นกันในดวงตา...
.....เคยไหมที่อ่อนไหวอ่อนล้า เหลือเกิน
.
มั่นใจในตัวฉันไหม..?
เมื่อไม่อาจอยู่ใกล้..เคยรู้สึกไหมว่าห่างเหิน
เวลานี้เราไกล..อยากให้เธอเข้าใจเหลือเกิน
ว่าในทุกก้าวชีวิตที่ย่างเดิน..หัวใจไม่เคย ไม่มีเธอ
*********************************************
..
....เป็น คำถาม ที่เกิดขึ้นมา แบบเลื่อนลอย
โดยไม่ได้คาดหวังจะได้คำตอบ จากคำถามเหล่านี้..
..
..ไม่รู้สินะ อาจเป็นเพราะว่า
ลึก ๆ แล้ว..ตัวเองกำลังถามหากำลังใจ อยู่ก็เป็นได้
เลยระบาย ออกมาเป็นตัวหนังสือ .................ข้างล่าง
..
..เฮ้อ... ไม่รู้จะถามทำไมสิ ...... คงต้องหาคำตอบกันอีกตามเคย
. ให้ตายสิ ...(บ่นกับตัวเอง)....
...
...จบคำถาม แล้วครับ..
ต้องไปหา...คำตอบสุดท้าย แล้วล่ะ
..
คิดถึงทุกคนครับ
^__^
5 กุมภาพันธ์ 2545 10:48 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ทั้งหมดของความรู้สึก
ที่ไม่เคยนึกว่าจะบอบช้ำ
วันนี้..กลับเจ็บ - จำ
เมื่อความปวดร้าวซ้ำ-ซ้ำ ...ผ่านเข้ามา
.
..จากที่คิดว่า จะไม่เสียไป
ก็กลับไม่ใช่..ดังใจ ครวญหา
วัน-คืนผ่าน ...เมื่อกาลลับลา
เสียใจ..คือความจริงที่ปรากฏตรงหน้า ..ชัดเจน
.
..เมื่อไม่มีอะไรจะเสีย
ความรู้สึกคงห่อเหิ่ย..อย่างที่เห็น
รักแล้วหมดใจ..มิวายยากเย็น
บาดแผลช้ำ - ซ้ำประเคน ..รอยเดิม
.
..อีกนานไหม ...ก็ไม่รู้
ที่ใจจะไม่แล-ดู...อะไรเพิ่ม
แล้วเลิกคิด-ฝัน ..ถึงคืนวันเดิม-เดิม
ขึ้นป้ายว่าหัวใจกำลังต่อเติม..ความเข้มแข็ง..... อีกครั้งนึง
...........................................................................
(^__^) ... ขอยิ้มกลบเกลื่อนหน่อยนะ
..เฮ้อ.
....ช่วงนี้
......หัวใจ กำลังฮิต เป็นโรค เพ้อเจ้อ .อ่ะ
.............คิดถึงทุกคนครับ.............................