17 พฤศจิกายน 2545 14:46 น.
ผู้ชายคนเดิม
... อากาศหนาวแฮะ...
ขอนั่งเขียนอะไรซักแป๊บนึงนะ...
..แป๊บเดียวเอง...
+++++++++++++++++
..เพิ่งเข้าใจ..
อะไรบางอย่างมากขึ้น
หลังจาก..ที่ต้องยืน
เหน็บหนาว...ลำพัง
..เธออยู่ตรงนั้นไกล-ไกล
จะเข้าใจฉันไหม..ถ้ายิ่งห่าง
เพียงลมหนาวผ่านมา..แต่ทว่าใจบาง-บาง
กลับรู้สึกอ้างว้าง..สุดพรรณา
..อยากได้สัมผัสอุ่น
จากมือละมุน..ของคนคุ้นหน้า
อยากเก็บกอดเธอไว้..ในทุกเวลา
แม้จะรู้ว่า..นี่ฉัน!..แค่ฝันไป
..สิ่งหนึ่งจากฉัน..ตอนนี้
คือ..ความห่วงหาที่เคยมี..จะส่งให้
เสื้อกันหนาว..ที่ฉันส่งพัสดุไป
อย่าลืมนะ!... อย่าลืมใส่..ทุก-ทุกคืน
..อย่านอนดึก..ถ้าไม่จำเป็น
กลัวลมหนาวจะล้อเล่น..เป็นอื่น
ไข้หวัดจะถามหา.. อีกพาราเซตามอลก็ต้องกลืน
หากดึกดื่นเพื่องาน....ฉันจะคอยเป็นอุ่นไอ
..สุดท้าย..จาก[b]สิ่งหนึ่ง ของฉัน
ยังเป็นอะไรที่ผูกพัน...เสมอ....รู้ไหม
คืนนี้..ฉันอาจจะหนาว เพราะ...ไม่มีใคร
แต่..ก็ยังอุ่นใจที่รู้ว่า .....มีเธอ [/b]
+++++++++++++++++++++++++++++
... อากาศหนาว ๆ
เพียงซักถ้อยคำ ...ก็อาจทำให้เราอุ่นใจได้
แม้..จะเป็นเพียงคำพูด ..สำหรับตัวเอง ....
ก็อย่าลืมนะ ... อย่าลืมที่จะพูดให้ตัวเราได้ยินบ้าง
..มันคงไม่ใช่ คำปลอบใจ เสมอไป ...
เชื่อว่าซักวัน ...มันจะกลายเป็น ถ้อยคำกำลังใจ ......
ของเราเอง.........
26 ตุลาคม 2545 21:42 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. วันนี้ ..ผมคิดถึงใครคนนึง
เค้ากับผม... เราไกลกันมาก
..วิธีเดียว..ที่ผมจะสื่อสารถึงเขาได้
ก็เห็นจะมีแต่การโทรศัพท์
..ผมทำแบบนี้เป็นประจำ ... ทุกวันก็ว่าได้
คงเป็น... อานุภาพของความรัก มั้งครับ
ที่ทำให้ผม เป็นได้ถึงขนาดนี้ ..
ทั้งที่...รู้อยู่.. ว่า
ระหว่างเรา ... มันยิ่งห่าง...และห่างกันมากขึ้น ในทุกเสี้ยววินาที
ความรัก ... มันสวยงาม จนผมไม่อยากจะเสียมันไป
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ..
..
...หลายครั้งที่ผมท้อ
แต่จะกลับเข้มแข็งขึ้น ... เมื่อนึกถึงถ้อยคำของเขา
..วันนี้ ... ผมยังคงบอกตัวเองว่า เราไกลกัน และ คงจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป
..ใช่ว่า มันจะทำให้ผม ร้าวรอนมากขึ้นหรอกนะ
แต่กลับ..ทำให้ผม รู้สึกว่า ..รักของผมกับเขา ..
..จะยังคงอานุภาพแบบนี้ ไปอีกนาน
คุณ...จะเชื่ออย่างที่ผม คิดไหม?
++++++++++++++++++++++++
..ค่อยขยับปลายปากกา
ประกอบเส้นสายขึ้นมา.. เป็นตัวอักษร
ด้วยความคิดถึง..และ...อาทร
จึงบรรจงคัดบทตอน..ด้วย..ใส่ใจ
..เป็นข้อความ..จากความห่วงหา
ที่อยากจะโยงฝั่งฟ้า..เข้าใกล้
ตรงนี้คือฉัน..ที่นั่นคือเธอ..มันดูว่าไกล
ต่างไม่รู้ว่าหัวใจ .. จะเดินทางถึงกันไหม ..ไม่รู้เลย
..ดังนั้น ..ทุกถ้อยตัวหนังสือ
จึงมั่น..ว่านั่นคือ ... มากกว่าคำเอ่ย
เป็นของกำนัล..เท่านั้น..แด่..คนคุ้นเคย
แทนทด..ว่ารัก ไม่เคยลดเลย ..แม้เสี้ยวส่วนใด
..ถ้าเธอเหงา ..ฉันก็จะเหงา
อย่าลืมนะว่า เรา.. สำคัญต่อกันแค่ไหน
หากวันนึง .. ข้างเธอหรือข้างฉัน ..จะมีใคร
นั่น....จะไม่ทำให้รักเราหวั่นไหว..ฉันให้สัญญา
..เล่าสู่กันบ้างนะ..ถ้ารู้ว่ายังมีฉัน
คนที่พร้อมจะแชร์ความเป็นไปเหล่านั้น..ด้วยความห่วงหา
วันนี้..ถึงเราจะไกลกันเกินครึ่งฟ้า
ฉัน..ก็ไม่เคยที่จะลืมเลยว่า.. ฉันยัง..รักเธอ
++++++++++++++++++++++++++++++++++
_________________
..O n l y *** H e a r t
........D e s e r v e *** H e a
23 ตุลาคม 2545 21:06 น.
ผู้ชายคนเดิม
..วันนึง ..ที่กลับมา ...เยี่ยมเยือน
+++++++++++++++++++++
.. ฉันคงดีใจ
..ถ้า ห่วงใย คือความหมายของการไกลห่าง
และฉัน..คงตอบตัวเองได้บ้าง
เมื่อไหร่ที่รู้สึกอ้างว้าง..แต่ยังอุ่นที่หัวใจ
..ถ้าหากต้องเหงา
แล้วเรายังคิดถึงกัน..ไม่หวั่นไหว
ฉันก็จะหนักแน่น .. แม้หมื่นพันนาที ..ที่ไกล
จะทดแทนบางสิ่งที่ขาดหายไป..ด้วยอุ่นไอเดิม-เดิม..ของเรา
แต่..
..ถ้าหากสิ่งที่ฉันคิด ..นั้นไม่ใช่
ก็จะถือว่าไม่เป็นไร ..แค่ความเป็นไปที่โง่-เขลา
จะพยายามกลบเกลื่อน..ถึงหยดน้ำจะเปื้อน ..หรือดวงตาจะหม่นเหงา
แล้วจะบอกตัวเองว่า ..เรา..นั้นเป็นแค่เรื่องราว ลมรำเพย
..ฉันเขียนหลายอย่าง..อย่างเข้าใจ
มองตัวเองไป..พร้อมการหาคำเฉลย
ไม่อยากจะโทษใคร-ใคร ..ว่าใยจึงละเลย
ฉันขอเป็นคนคุ้นเคย..ให้กับตัวเองซักครา
..วันนี้ ..ฉันมีความเหงาติดอยู่กับตัว
ความคิดถึงจึงเกิดขึ้นชัวร์ .. ไม่เชื่อก็ถามฟ้า
กลิ่นยังกรุ่น-ไอก็อุ่น..ฉันเพิ่งส่งความห่วงใยของดวงตา
ผ่าน...และผ่านไป โดยไม่หวังจะได้อะไรกลับมา ..นอกจากความสบายใจ .. ของเธอ
[+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
..เป็นอีกครั้ง .. ที่เขียนกลอนด้วยความ เบลอ
..รักษาสุขภาพนะครับทุกคน
_________________
..O n l y *** H e a r t
........D e s e r v e *** H e a
13 ตุลาคม 2545 14:26 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. + ผ่ า น ล ม ห น า ว จ ะ กี่ ค ร า ว ก็ ยั ง เ ห มื อ น เ ดิ ม + ..
..นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาตะหงิด ๆ
.. หนาว ๆ ยังไงไม่รู้สิ..
+++++++++++++++++++++++++++
.. ล ม ห น า ว ม า เ มื่ อ ใ ด ..
ไม่รู้ว่าใจ .. มันเป็นอะไรหนักหนา
รู้สึกเหงา-เหงา .. กว่าที่ผ่านมา
และไม่รู้ว่า .. จะอุ่นได้ .. อย่างไร
.. หน้าต่างยังแง้ม..รับลมอยู่
ฉันหลบมุม..มองดู ปลายไม้ - ไหว
เก่งจังนะที่สามารถ ..ยืนรับความเป็นไป
แต่ฉัน .. แค่ลมหายใจ กลับอุ่นไม่พอ..
.. หนาวบ้างไหม .. คนดี
ฉันรู้สึก และอยากเอ่ยคำนี้ .. ถ้าสามารถขอ
อีกทั้ง .. อยากให้เธอ ..กลับมาเคล้าคลอ
กายฉันยังสั่นทอ .. ยังรอ .. ไออุ่นเดิม
.. ผ้าห่มเธอจะหนาพอ..ต้านหนาวไหม
ฉัน..ได้แค่ส่งใจ ฝากฟ้าไป.. เผื่อจะอุ่นเพิ่ม
เธอจะรู้สึกไหม .. ว่าอุ่นทั้งใจ- อุ่นทั้งกาย มากกว่าเดิม
ถึงแม้ลมหนาวจะยังโหม-เติม..ในฤดูกาล
.. ถ้าผืนฟ้าคือฉัน ..นั่นก็จะเป็นผ้าห่ม
ส่วนโลกใบกลม-กลม.. ยังคงเป็น ตัวบ้าน ..
จะให้ดาวดวงเล็ก..แทนหมอน.. ให้เธอกอดนาน-นาน
ใต้ผ้าห่มอุ่น ยังคงมีฝันหวาน ..ให้เชย
.. สายลมละเมอ..หรือไงกัน
ที่พัดผ่านฉัน ..พร้อมความฝัน..เปิดเผย
ลมหนาว...แค่ไหนกันนะ -ไม่รู้เลย
กลับเป็นความคิดถึงต่างหาก .. ที่แม้จะอยู่เฉย-เฉย
.....แต่มากขึ้นทุกวันจนฉันรู้สึกคุ้นเคย ..
....ที่ จ ะ ห น า ว ใ จ ค น เ ดี ย ว ..
........................................................... (แต่งต่อไม่ไหวแล้วล่ะครับ ปวดหัวจี๊ดเลย)
..ไปล่ะครับ
_________________
..O n l y *** H e a r t
........D e s e r v e *** H e a
25 กันยายน 2545 20:03 น.
ผู้ชายคนเดิม
ขอเขียนหน่อยนะครับ ..
+++++++++++++++++++++++++++++++++
.. ที่ เ ห็ น คื อ ..ค ว า ม แ ต ก ต่ า ง
บ้าง ..บางคนไม่แยแส
หลาย - หลายครั้ง..ที่ใจ ถูกรังแก
ไม่มีแม้ .. ใครปลอบใจ..
.. จ ริ ง - จ ริ ง แ ล้ ว.. น่ า จ ะ ค ล้ า ย
ต่าง..ก็ทักทายได้ใช่ไหม
จะเป็นฟ้า หรือ ผืนดิน .. ไม่เห็นแปลกอะไร
เธอหรือฉัน .. ขอแค่เข้าใจ .. เท่านั้นพอ
.. แ ต่ ง เ ติ ม ค ว า ม รู้ สึ ก ..กันหน่อยดีไหม
บางที.. เธอกับฉัน..อาจถักเส้นใย - สานต่อ
ความรู้สึกดี-ดี ..บ้าง..ก็อยากมีใครช่วยทอ
เพียง..เรา มองข้ามความแตกต่างไปก็พอ.. ไม่ยากเลย
.. คื อ .. ค ว า ม แ ต ก ต่ า ง
แค่เราสามารถจับวาง .. ไว้ในความเหมือน ..เฉย - เฉย
ฉันเชื่อ ... ไม่นานความต่าง จะกลายเป็นความคุ้นเคย
และ ..หั ว ใ จ ..จะเป็นคำเฉลย ..ของความเหมือน ..ที่เรามี
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
..
...ไม่ทราบหรอกครับว่าอารมณ์ไหน
แ ต่ ที่ เ ขี ย น .. เ ขี ย น อ อ ก ม า จ า ก ใ จ ..
ผมรู้แค่นี้..จริง ๆ
_________________
..O n l y *** H e a r t
........D e s e r v e *** H e a