28 พฤษภาคม 2546 10:56 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. ถ้าฉันจะบอกว่า ..คิดถึง
คำนั้น.. อาจไม่ได้ครึ่งหนึ่ง ของที่รู้สึก
และเธอ...คงสัมผัสไม่ถึง เบื้องลึก
..ที่หัวใจมี
.. เมื่อวาน ... เข็มนาฬิกาขยับพ้น
แต่คงทิ้งฉันไว้ในวังวน -วันเก่า..ตรงนี้
ทั้ง..ไม่มีใครใยดี
ถ้าเป็นเธอ..จะรับได้ไหม..ตอบฉันทีว่าทำไง
.. หัวใจ..ใช่กระดาษ
ที่..เมื่อลงมือวาดแล้ว จะลบทิ้งง่าย - ง่าย
ความรู้สึก..มันแตกต่างจากสีที่..ระบาย
ไม่อาจขยำหรือลบทิ้งได้ .. เพียงแค่มักง่าย..จะทำ
..ลองเป็นฉันดูหน่อยไหม
มาลิ้มรสชาดใหม่-ใหม่ ..ของคืน - ค่ำ
ที่ต้องเก็บตัวเงียบ ..ในมุมมืดดำ
รู้สึกช้ำ - ..ซ้ำ ..................... คนเดียว
++++++++++++++++++++++++++++ ..
.. อยากเขียนกลอนในแบบ... กระทบกระแทก
เพราะ..รู้สึกมัน โดน .... ยังไงไม่รู้สิ
หรืออารมณ์จะพาไป ... ไม่รู้ไกลแค่ไหนแล้ว
อยากให้ .........
..ให้ ....
...........กลับมาซะที
24 พฤษภาคม 2546 20:34 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ฉันรู้ว่าฉัน..ก็เก็บงำอดีต
โดยที่ไม่อาจฆ่าขีดหรือลบมันได้
อย่างที่คนเรียก ..สนิมในใจ
มันเกาะลึกซะจนข้างใน ..ไม่เหลืออะไรดี
..และ ณ ปัจจุบัน
ก็ได้แต่กลบเกลื่อนมัน..อยู่อย่างนี้
ใช้จะลบได้.. ไม่ง่ายซักที
ความรู้สึกดี-ดี..จึงยิ่งถูกบั่นทอน
..ถ้าการขอบคุณ
จะช่วยให้ใจที่เคยอุ่น..ไม่ถูกกัดกร่อน
ฉัน..จะพูดไปเพื่ออ้อนวอน
ให้บทตอนเก่า-เก่าของเรา..
..กลับมาแทนที่ความเศร้าให้หมดไป ...
(..ได้ไหม แล้ว ฉันจะขอบคุณ..)
12 มีนาคม 2546 20:05 น.
ผู้ชายคนเดิม
..ยัง...คิดถึงกันบ้างไหม
..มีอะไรเปลี่ยนไป รึ เ ป ล่ า ..
..ฟ้ายังคงเป็นฟ้า .. แล้ว.. - เรา - ..
..ยังใช่เงาของกันละกันหรือไม่.. บอกที
.. ถูกต้อง ..ที่ฉันก็คือ ฉัน
ไม่มีไรเปลี่ยนจากวันนั้น..มั่นกับสัญญานี้
หัวใจบอก .. ไร้ใครอื่นนอกจากคุณ - ค น ดี ..
เวลาจะเปลี่ยนจากวันเป็นปี ..ก็ยัง ..มั่ น ค ง
.. รึ เ ป ล่ า .. ที่ไม่ได้รู้สึกลำพัง
ที่คิดคือความหวัง..ความจริง ..ความฝัน หรือลุ่มหลง
อยากยินเสียงคำตอบของคุณ ..ตรง - ตรง
เพื่อที่ฉัน..จะได้กำหนดเส้นทางของความ มั่ น ค ง ..
..... ว่าจะให้เพิ่ม .. ลดลง หรือ อย่างไร
++++++++++++++++++++
..เขียนมั่วแฮะ
เกือบจบไม่ได้ซะแล้วสิ
.. วันนี้ ในหัวมีแต่ อะไรก็ไม่รู้
เฮ้อ ...
งงเน๊าะ ..
^__^ ............................. ยังยิ้มได้ครับ
11 มีนาคม 2546 22:11 น.
ผู้ชายคนเดิม
.. หย่อนตัวลงบนเก้าอี้ ริมหน้าต่าง
ซุกตัวอยู่ในห้องกับความอ้างว้าง..หวั่นไหว
ดวงดาวเคยเกลื่อนฟ้า..คืนนี้กลับหายไป
เหน็บหนาวอีกแล้วหัวใจ..จะทำไงดี
..ที่นอกหน้าต่าง น้ำค้างยิ่งรินหยด - จากฟ้า
เหมือนรู้ว่าฉันหนาวเหน็บ..อยู่ในห้อง - ตรงนี้
ไออุ่นจากใคร..ฟ้าเห็นไหม - ฉันไม่มี
หยุดแกล้งกันเสียที..อย่าให้หนาวจนร้าวรอนกว่านี้ - อีกเลย
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.. วันนี้ เหงาเล็ก ๆ
ซึมเซานิด ๆ ...
เฮ้อ! ... นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับผมนะ
???????????????????????
6 มีนาคม 2546 22:08 น.
ผู้ชายคนเดิม
..รู้ไหมว่า..ความห่าง..
บ้างก็ซ่อน..อ่อนไหว
อยากอยู่ข้าง-ข้าง..ทุกครั้งที่ไม่มีใคร
ยินเสียงหัวใจ....อยากกลับไปเหมือนเดิม
..เผื่อว่าบางส่วนที่ขาดหาย
อาจเพราะเราไกล .. เกินเริ่ม
หากได้กลับใกล้..คงพร้อมต่อเติม
เพิ่มส่วนที่หายไปให้กลับเต็ม..อีกครา
.. ทะเล..คงจะดู ยิ่งเป็นทะเล
ฟ้ายามโพล้เพล้.. อาจยิ่งสวยและสวยกว่า
เมื่อทุกอย่างถูกเติมเต็ม..ดังเห็นในดวงตา
วันคืนผ่านช่างดูมีค่า...
.. ถ้าเมื่อใดเวลา.. เป็นของเราสองคน จริง ๆ