20 มิถุนายน 2551 23:06 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ ไม่มีหรอกเพื่อนเอ๋ยความเป็นกลาง
แต่ใช่แค่สองข้างอย่างสุดขั้ว
หากเขาเห็นสองข้างต่างเมามัว
ข้างหนึ่งยั่วข้างหนึ่งย่ำซ้ำเติมไทย
๏ เขามิได้วางเฉยเปิดเผยชัด
ไม่ร่วมซัดใช่ไม่สู้หรือผลักไส
เขาไม่เอาทุน sa-man ที่ jung-rai
และเขาไม่ร่วมไล่ผิดอย่างบิดเบือน
๏ ประชาธิปไตยคือเอาแต่ใจ ?
ชอบใครเชื่อใครในเมืองเถื่อน
เห็นด้วยคือพวกเราแบบเลือนเลือน
เห็นต่างไม่ใช่เพื่อนคือศัตรู ?
๏ เพื่อนเอ๋ยเราต่างมีความคิด
ถูกผิดจำแนกได้ใช่สุดกู่
โลกมิได้สุดขั้วสองข้างรู้
อีกหลายด้านยังมีอยู่อย่าย่ำยี
๏ ครรลองวิถีมีกระทำ
เห็นด้วยเห็นต่างนำโดยวิถี
กระบวนการตรวจสอบมรรคที่มี
ยุติธรรมนำชี้โดยกระบวน
๏ เพื่อนเอ๋ยไม่เลือกข้างใช่ขลาดกลัว
แต่สองข้างพร่ามัววิกฤติหวน
สติถามปัญญาตอบเพื่อทบทวน
พ่ายพังสมบรูณ์ถ้วนเพื่อชาติฤๅ ?.
.......................................
2 มิถุนายน 2551 15:02 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ วิกฤติกลียุคไห้ เราเห็น
แบ่งฝ่ายแตกหักกระเซ็น แตกสิ้น
ร้อนไฟเร่าสิ้นเย็น กลียุค
เป็นอยู่รอด่าวดิ้น ดั่งใกล้อนธการ
๏ ขั้วหนึ่งหาญยุดยื้อ อำนาจ
อีกหนึ่งขั้วผูกขาด คิดสั้น
แบ่งขั้วแย่งเอาชาติ โดยชื่อ
โดยชอบไม่ชอบนั้น นึกอ้างลำพัง
๏ หวังใดมีอยู่ได้ อย่างไร
เมื่อหมดหวังร่ำไป อย่างนี้
หวังสุขสงบใคร ไม่คิด
กุมคร่าอำนาจชี้ นึกชี้สงบใด
๏ เสรีไทกล่าวอ้าง เสรี
โดยสิทธิอันพึงมี มิตรรู้
แล้วหน้าที่ใครยี -ย่ำเหยียบ
หรือหยาบฟาดฟันสู้ เซ่นไหว้เสรี
๏ ชีวิตถูกผิดรู้ โดยกระบวน
ประวัติศาสตร์ทบทวน สุดท้าย
เลือดต่อเลือดหากหวน ไห้ห่ม
ประวัติศาสตร์เลวร้าย เรื่องร้ายยืดยาว
๏ ใจชาวไทยรัดร้อย รวมกัน
อย่าแตกแยกฆ่าฟัน คว่ำฟ้า
สติเตือนสติรู้ทัน โดยสติ
ต่างฝ่ายต่างเร้นหล้า หลอกรู้ทันกันฯ
...........................................