26 กันยายน 2550 16:44 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ ระหว่าง ทางสาย รายทางสวย
รอยเท้า อยู่ด้วย รอยทางเก่า
รอยทาง ซ้ำรอย มานานเนา
รอยเท้า เหยียบทบ กลบซ้ำรอย
๏ นั่นแน่ะ ปลาดาว นอนเกยหาด
คลื่นซัด คลื่นสาด พลาดบ่อยบ่อย
ทอดร่าง ริมหาด กระเพื่อมคอย
ใหญ่น้อย ลอยน้ำ เรียงระเนน
๏ นั่นแน่ะ ปลาดาว ประเดประดัง
เรียงร่าง รอหวัง กับฝั่งเห็น
คราวคลื่น กลืนวิถี ที่ไหวเอน
วิถีคลื่น เบี่ยงเบน ให้เป็นมา
๏ ละร่าง ละร่าง บน ทางสาย
รินลม เดียวดาย และโหยหา
เวิ้งน้ำ ลึกแล แค่สายตา
แค่รอย ปรารถนา สู่มหานที
๏ นั่นแน่ะ ปลาดาว ที่ร้าวล้า
เวิ้งน้ำ ปรารถนา อยู่ที่นี่
หากทว่า ! ที่มี เหมือนไม่มี
ไม่อาจคืน วิถี ตะเกียกตะกาย
๏ ระหว่าง ทางสาย รายทางซ่อน
รอยเท้า อาทร ย้อน ทางสาย
อาจบางที ซ้ำรอย อย่างเดียวดาย
เพื่อตกตาย ปรารถนา ปลายทางนั้น ฯ
.......................................................
ศุกร์ ๒๑ กันยายน ๒๕๕๐
เช้าฉ่ำฝน หาดทางสาย-หาดบ้านกรูด
บางสะพาน ประจวบคีรีขันธ์
........................................................
24 กันยายน 2550 15:19 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ โอ้อนาถ บาดใจ บาดในอก
ขุมนรก ตกสวรรค์ อย่างหรรษา
ไม่เลือกดี เลือกชั่ว มั่วไปมา
ไม่เลือกหน้า เลือกหลัง ไม่รั้งรอ
๏ ทั้งหน้าเก่า หน้าใหม่ มั่วไปหมด
เรียงหน้าไป ไม่สลด คดในข้อ
ตัวเปลือยเปล่า เข้าขยับ จับขึ้นวอ
ขึ้นสมสู่ คู่คลอ พอศอนี้
๏ พอศอใหม่ ไล่ปี ให้ปีผ่าน
เข้าสู่ปี ระริกร่าน ผ่านวิถี
เชื้อคาวเก่า เข้าผสม เงื่อนปมมี
เชื้อคาวใหม่ ใส่สี โลกีย์กาม
๏ใหม่กับเก่า เข้ากัน สมพันธุ์ใหม่
เขย่าขยับ ปรับใหญ่ เมินไถ่ถาม
กี่ขดไส้ ไล่ปิด ไม่คิดตาม
เร่งสอดใส่ ในนาม ความเมามัว
๏ เพื่อบรรลุ รี่รุด จุดสุดยอด
จะหน้าไหน ก็ใส่สอด ตอดไปทั่ว
โขยกขย่ม ขยำขยี้ มีเทครัว
สืบเชื้อชั่ว ตายยาก ฝากแผ่นดิน
๏ บัดสี บัดเถลิง ระเริงร่าน
เหลี่ยมมีเหลี่ยม ด้านมีด้าน ประจานสิ้น
มุ่งเสพสม สมสู่ รวมหมู่กิน
ประชาชิน ฝันเปียก เรียกแหกตา ฯ
...........................................
18 กันยายน 2550 18:35 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ สิบเก้า เดือนเก้า ปีสี่เก้า
คืนค่ำ ย่ำเข้า เรื่องเล่าใหม่
สีหนึ่ง เปลี่ยนสี การเมืองไทย
ทักษิณา วัตรได้ อัสดง
๏ สนธิ ปฏิ สนธิ
ปลาบปลื้ม ลืมสติ วิเศษหลง
เก่าไป ใหม่มา เมื่อขาลง
ตอบว่า ขาตรง เพื่อตัดตอน
๏ ปรากฏ ข้อหา ฉกาจฉกรรจ์
อำนาจ เก่าสรร ซุกมันซ่อน
อำนาจ ใหม่ชี้ วิถีจร
นำวิถี ชี้ย้อน อย่างร้อนแรง
๏ สุรยุทธ์ รุดรับ สัประยุทธ์
คุ้ยขุด แคะค้น ผลแสลง
กำหนด หนึ่งปี เวทีแสดง
สัญญา ประชาแจ้ง เพื่อจัดการ
๏ เพื่อผ่าน หนึ่งปี มีอะไร
หนึ่งปี ชีวิตใหม่ สมัครสมาน
หนึ่งปี วงจรเก่า เข้าตำนาน
หนึ่งปี เบ่งบาน ประชาธิปไตย
๏ สิบเก้า เดือนเก้า ปีห้าศูนย์
ปฏิกูล เกลื่อนกลาด ทั้งไกลใกล้
เก่าไป ใหม่มา ไม่มีอะไร
หนึ่งปี ประชาไท แค้นใจนักฯ
........................................
4 กันยายน 2550 14:06 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ สวัสดี ประชาชน คนยิ่งใหญ่
เห็นใครใคร ใช้เรียก และเพรียกหา
นี่ก็ใช่ นั่นก็ใช่ ให้ประชา
แบบเอาหน้า หาให้ ใช้ชื่อเรา
๏ รัฐบาล ขานขับ ว่ารับใช้
ประชาชน เป็นใหญ่ มิใช่เขลา
นโยบาย ขายฝัน ไม่บันเบา
ทั้งหมดเอา เข้าหา ประชาชน
๏ อำนาจใหม่ ก็ใช้อ้าง ว่าข้างถูก
ประชาชน ยิ่งกว่าลูก ผูกพันผล
ยึดอำนาจ เปลี่ยนอำนาจ ประกาศตน
เพื่อทุกคน ทุกข์ขับ ดับทุกข์มี
๏ อำนาจเก่า เขาก็อ้าง ว่าข้างเขา
ประชาชน ของเรา เศร้าเหลือที่
อำนาจเก่า เขาว่า ประชาชี
ล้วนอยากหนี ลี้หลบ ไม่คบโจร
๏ ประชาชน อย่างเรา เขาว่าใหญ่
นึกอะไร ไม่ออก ก็หลอกโขน
ทั้งลมปาก ลมเป่า เอาหยาบโลน
แล้วก็โอน โยนทิ้ง กลิ้งเกลือกไกล
๏ ใครก็อ้าง ประชาชน คนของเรา
ประชาชน ของเขา เอาไปไหน
ประชาชน สับสน คนของใคร
เขาอ้างแล้ว ก็แล้วไป ใช่ไหมคุณ ฯ
...............................................
หน้าส่วนตัว
1493
