14 กรกฎาคม 2550 00:00 น.
ผู้งมงายในรัก
๏เพิ่งแต่งตั้ง ไม่นาน เมื่อวานนี้
เขาให้ผม เป็นกวี ซีรายเปี๋ยว
กำ-มะ-กาน ตาแหลม แหร่ม เลยเชียว
แบบแป๊บเดียว เดะเดะ โป๊ะเชะเลย
๏ไม่มีพวก ไม่มีพรรค ไม่ยักแห้ว
แบบว่าผม สมแนว พ่อแก้วเอ๋ย
ตรงสเป็ก เด็กแว้น ขึ้นแท่นเว้ย !
ถูกจริต มิตรกะเทย และกระเทียม
๏อ่า...สวัสดีครับ แควนคลับผม
เอ่อ...ถูกรสนิยม ชมว่าเยี่ยม
อ่า...ขอบคุณ กำ-มะ-กาน จั๊กกะเดียม
เอ่อ...ขอบคุณ แบบว่าเหนียม แต่ไม่นาน
๏รอปีหน้า ฟ้าใหม่ คงได้อีก
ผมกวี ขายปลีก แบบมุมป้าน
ไม่มุมแหลม มุมเหลี่ยม มุมสำราญ
ไม่มีมุม หน้าม้าน ซ่านคนเดียว
๏เพิ่งแต่งตั้ง ไม่นาน เมื่อวานนี้
เขาเรียกผม ว่ากวี ให้ ซีเดี๋ยว
เหลือก็แต่ กกน. ล้อกันเกรียว
เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว ไม่ แหร่ม ...ย้อเย่นนะฯ
.............................................
หมายเหตุ :
๑.แหร่ม , เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว , ย้อเย่นนะ ยืมคำของ "อ่าง เถิดเทิง"
๒.อย่าคิดมาก แบบว่า ผมย้อเย่นนะ...
.................................
4 กรกฎาคม 2550 13:59 น.
ผู้งมงายในรัก
๏ไม่มีหรอกความดี
มีแต่เลวและร้าย
ไม่มีรักมีแต่ทำลาย
มีแต่ตายไม่มีตื่น
๏ไม่มีหรอกความห่วงหา
มีแต่เย็นชาไม่มีแช่มชื่น
ไม่มีวันไม่มีคืน
มีแต่สะอื้นไม่มีอาทร
๏ไม่มีหรอกความจริง
มีแต่ความเชื่อสิงจริตซ่อน
ไม่มีเริ่มต้นมีแต่ตัดตอน
มีแต่ร้อนไม่มีเย็น
๏ไม่มีหรอกความงาม
มีแต่เสื่อมทรามและทุกข์เข็ญ
ไม่มีเปลี่ยนอย่างที่เป็น
ไม่มีให้เห็นไม่มีให้ดู
๏ไม่มีหรอกความหวัง
มีแต่พ่ายพังและอดสู
ไม่มีอะไรให้เรียนรู้
มีแต่หดหู่และเปล่าดาย
๏ไม่มีหรอกความเข้าใจ
มีแต่ไม่ไม่ไม่ในความหมาย
ไม่มีงอกงามมีแต่งมงาย
ไม่มีรุ้งสายมีแต่รุ้งทราม
๏ไม่มีหรอกชีวิต
มีแต่กับดักความคิดและคำถาม
ไม่มีนิยายไม่มีนิยาม
มีแต่ตกตายในนาม...ความไม่มีฯ
............................................
หน้าส่วนตัว
1302
