1 มิถุนายน 2547 15:10 น.
ผืนดิน
ก็ความเงียบเหงาในคืนนี้......
ทำให้ใจว้าวุ่นเต็มทีมันเหงา
คงเพราะจันทร์ดวงเดิมไร้แสง- - เงา
เลยเหมือนกับว่าเศร้าจึงหลบไกล
แต่จันทร์เจ้าช่วยอย่าหลบหน้า
รู้ไหมฉันรู้สึกเหมือนว่าเค้าหลีกหาย
เหมือนเค้าเป็นจันทร์ที่ไม่อยากทักทาย
เพราะถ้าหากเลือกได้...
..ฉันก็อยากเป็นดาวน้อย
ที่ส่องประกาย
คู่ดาวเหมือนกัน...
1 มิถุนายน 2547 10:25 น.
ผืนดิน
ฉันขอพักใจ ไว้ตรงนี้
แล้วคนดีพร้อมที่จะรับไหม
เพียงเพราะฉันเหน็ดเหนื่อยกับทางไกล
และพอใจกับที่พักใจที่เดิม
เพราะมีเธอเติมเต็มข้างในนั้น
จึงรู้ถึงความผูกพันที่มีให้
ขอบอกเธอนะว่า ฉันไม่เคยไกล
ให้มั่นใจ ให้เธอใกล้ ในใจกัน
และเพียงเธอคนนี้ที่จะรัก
แล้วที่รักอยากหยุดพักใจบ้างไหม
ฉันไม่ใช่เพียงคนที่ท่องเที่ยวไป
แต่ยังเป็นที่พักใจ...เหมือนกัน...