19 เมษายน 2547 20:15 น.
ผืนดิน
ไม่คิดไปไหนแล้วจริง จริง
จะหยุดนิ่ง นิ่งไม่หวั่นไหว
ใจดวงน้อยของเราคงมีค่าทางใจ
พอที่จะให้กับใคร...ซักคน...
อาจผ่านคืนวันที่เหว่ว้า
รอคนใส่ใจเวลาที่อ่อนไหว
แต่ในบางครั้งก็ยังไม่เข้าใจ
..ความรัก..คืออะไรช่วยบอกที
LoVe - - - YoU ! ! !
กับวันคืนที่ผันผ่าน
อะไรหลายอย่างก็ทำให้เข้าใจความหมาย
มันไม่ใชjเพียงแค่รักกันด้วยร่างกาย
ความรักเป็นสิ่งไม่มีวันตาย
.......หากจะบอกได้คือจริงใจ
เลยขอหยุดใจไว้ที่ตรงนี้
กับเธอที่แสนดีของใจฉัน
อบอุ่นทุกทีเพียงได้ใกล้กัน
เพราะความรู้สึกเหล่านั้น
...เธอส่งผ่านมันด้วยใจ....
19 เมษายน 2547 19:25 น.
ผืนดิน
แค่เพียงใจเราไม่ท้อ
แค่เพียงเราไม่รออย่างหมดหวัง
แค่เพียงเราทำให้มันสดใสอยู่ทุกวัน
แค่เพียงเราไม่จมอยู่กับมันเพราะงมงาย
คำว่า..ชีวิต..ยังมีหวัง
ขอเพียงเราอยู่กับมันให้ได้
ฉันเองก็เคยพบกับความผิดหวังมากมาย
แต่....เวลาสามารถรักษาใจได้จริงจริง
v V v V v V v V v V v V v
18 เมษายน 2547 20:39 น.
ผืนดิน
...เดินตามทำไมนักหนา
จะจีบกันก็ว่ามา....ใช่ไหม
มัวอ้ำอึ้งอยู่ได้..มีลับลมคมใน
ถ้าจริงใจก็ว่าไป ฉันจะฟัง
บังเอิญไม่ใช่คนเรียบร้อย
ลองคิดใหม่ไหมสักหน่อย..
....เผื่อไม่ได้เป็นอย่างหวัง
ของอย่างนี้ถ้าจะมีมันต้องมั่นคงจริงจัง
จะได้ไม่ต้องน้ำตาตกทีหลัง..ไงจ๊ะ..คนดี
18 เมษายน 2547 20:31 น.
ผืนดิน
ขอเป็นเพียงเพื่อนยามเธอเหงา
ปลอบเธอให้คลายเศร้า..คลายหวั่น
ถึงแม้ฉันไม่ได้พบเจอเธอทุกวัน
แต่รู้มั้ย..ความคิดถึงที่ให้กันมันล้นใจ
ราตรีสวัสดิ์นะเธอ
แล้วตื่นขึ้นมาพบเจอเรื่องในวันใหม่
ย่างก้าวไปพร้อมกับเวลาที่หมุนไป
ความอาทรของใจยังเท่าเดิม
ขอเพียงเธอรู้สึกเหมือนฉันอยู่เคียงข้าง
เพื่อนคนนี้จะร่วมเดินทางสายใหม่
บนเส้นที่สวยงามและปลอดภัย
ให้เธอได้อุ่นใจมากกว่าที่ผ่านมา
6 เมษายน 2547 09:14 น.
ผืนดิน
ด้วยความรู้สึกแห่งสองเรา
ขอให้มีคำว่า เรา นานๆ ได้ไหม
ไม่มีคำว่า เธอ -- ฉัน แยกออกไป
ให้คำสั้น ๆ แทนใจเราสองคน
ฉันหวังให้เรามีความสุขVvvVvVv
ในช่วงเวลาที่แสนสุดน้อยนี้
จะทำให้คำว่า เรา มีความหมายมากกว่าที่เคยมี
และจะทำทุกอย่างให้เราตรงนี้..คือเรา..ตลอดไป