9 มีนาคม 2547 21:20 น.
ผืนดิน
ไม่ว่าวันใด
ที่เราไกลกัน
เธอจะมีฉัน
คอยส่งใจไป
ส่งใจไปหา
เหมือนว่าอยู่ใกล้
เป็นกำลังใจ
ให้กันและกัน
ให้รู้ไว้ว่า
ยามหลับตาฝัน
ภาพความผูกพัน
ยังอยู่ในใจ
อยู่ในใจนี้
แม้นานแค่ไหน
ยังคงห่วงใย
ถึง........ใครหนึ่งคน
.
.
.
9 มีนาคม 2547 20:48 น.
ผืนดิน
ไม่ใช่เพราะความบังเอิญ
กับเรื่องที่ฉันเผชิญ.......ตอนนี้
ความทรงจำมากมายที่เคยมี
เหมือนว่าจะเลือนหายจากตรงนี้
................ที่ตรงใจ...............
อย่านะอย่าหลบหน้า
เรื่องที่เธอพูดมาไม่จริงใช่ไหม
โกหกกัน......แกล้งกัน.......หรืออะไร
บอกตัวเองว่าที่พูดไป
เธอไม่จริงจัง..
จากที่ทำใจอยู่หลายวัน
เราก็ได้ข้อสรุปว่า.....
ถ้าเธอยังพออยาก...พบเจอหน้า
ขอได้ไหมแค่สายตาเอาใจใส่
เพียงมองมาเท่านั้น ถึงส่วนลึกข้างใน
เพราะฉันรอตะโกนดัง ๆ จากใจ
........ว่า..........
ไม่เคยมีใครแทนที่เธอ.....
9 มีนาคม 2547 20:20 น.
ผืนดิน
ฉันคงเป็นคนโชคร้าย
ที่ต้องมาเจอเรื่องราวมากมายอย่างนี้
ทั้งเจ็บทั้งเศร้า........เหงาก็ทั้งปี
เวียนวนอยู่แบบนี้เรื่อยๆ ไป
แม้ฉันจะพบรักอีกครั้ง
แต่ก็อุตส่าห์พังไม่เป็นท่า
โถ่เอ๊ย...โชคชะตา
แกล้งกันนี่นา
.....................บ้าจิง........
ความรักไม่ใช่แค่เรื่องระหว่างคนสองคนเท่านั้น
บางครั้ง...............เราว่าโชคชะตาก็มีส่วนนะ ^: _____ :^
หน้าส่วนตัว
660
