20 พฤษภาคม 2548 23:02 น.
ผืนดิน
ชีวิตฉันในวันนี้
ชินกับการที่มีเธอเคียงใกล้
ไม่อย่างห่างแม้เพียงเสี้ยวทางไกล
อยากพบเธอเรื่อยไป..ใกล้ ๆ กัน
อาจทำให้เธอเบื่อในบางครั้ง
ใจฉันมันค่อยสั่ง....ห้ามไม่ได้
ได้โปรดนะ อย่าหาว่าวุ่นวาย
ก็คนมันรักแล้ว....ช่วยไม่ได้
"เป็นไง..เป็นกัน"
25 เมษายน 2548 12:36 น.
ผืนดิน
เพียงช่องว่างของกาลเวลา
บางครั้ง......ก็รู้สึกว่าห่างเหิน
ฉันอยู่ตรงนี้มองมาที่เดิม
ยังคงเพิ่มเติมความอาทร ห่วงใย
แล้วเธอเคยมองมาบ้างไหม
ตรงที่ที่ใจเราเคยค้นหา
ร่วมรับความรู้สึกยามหลับตา
ความอบอุ่นน่าค้นหาเดิม ๆ
ตอนนี้ฉันอาจเหงา
คิดเรื่องของเรา....แบบนี้
เพียงเพราะอยากพบเจอ....เธอคนดี
งั้นเราหลับตาสิ...ร่วมรับความรู้สึกเหล่านี้
..............ที่เดิม..................
6 เมษายน 2548 12:50 น.
ผืนดิน
สีสวยจังฟ้าวันนี้
ฉันตื่นมาด้วยอารมณ์ที่.....สดใส
เอ....ทำไมสดชื่นจังนะใจ
เหมือนมีใครอวยพรให้กันและกัน
สายลมพัดอารมณ์......พลิ้วไหว
ฉันคิดถึงเพียงใจใครคนนั้น
เมื่อไหร่นะจะได้พบเจอกัน
ให้ทุกวันมองฟ้าได้แสนสุขใจ
ก็ตอนนี้ฉัน.....เปล่าเหงา
เพียงวันนี้คิดถึงเค้ามากเท่านั้น
อยากกลับมาเจอนะ.....คิดถึงจัง
สัญญานะว่าฉัน....ยังเหมือนเดิม
5 เมษายน 2548 21:04 น.
ผืนดิน
เวลาเคยฝ่านไปช้า......ช้า
ไม่มีแม้สักคนเข้ามาในชีวิตฉัน
ไม่มีคนที่อยากเรียนรู้กัน
เวลาที่ผ่านพ้นแต่ละวัน...ช่างแสนนาน
เธอใช่ใหมที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตฉัน...???
ทำให้ทุกคืนวันมีคุณค่า
ไม่รู้สึกเนิ่นนานเหมือนที่ผ่านมา
ขอบคุณมากนะ
.............ที่ทำให้เวลานี้ (ฉัน) สุขใจ....
4 เมษายน 2548 20:31 น.
ผืนดิน
ร้องไห้กับเธอ.....ทุกวัน
แต่ใจของฉันมันไม่ไปไหน
ยังคงรอให้เธอเหยีบย่ำไป
ถึงช้ำเพียงใด...ไม่แคร์
อาจเป็นเพราะรักเธอมาก
สิ่งเหล่านี้มันอาจทดแทนได้
ฉันเพียงรักเธอมากมาย
และไม่อาจรักใครได้คราวเดียวกัน
ฉันอาจเป็นคนไม่เอาไหน
ทำอะไรไร้เหตุผล
แต่ฉันก็ทำเพื่อคนหนึ่งคน
ที่มีเหตุผลว่าฉัน.....ไม่เข้าใจ
หน้าส่วนตัว
1203
