12 กันยายน 2547 17:55 น.
ผืนดิน
ฉันอาจได้เพียงเฝ้ามองจากตรงนี้
จากจุดที่ไม่อาจมีเธอเคียงใกล้
สัมผัสได้เพียงเศษเสี้ยวความรูสึกภายใน
ส่งกระเเสใจผ่านไปเพียงสายตา.....
ขอฝากเพลงนี้ให้เธอนะ ....คนของใจ
ไม่มีเหตุผลยากๆ ให้หนักใจ
มีเพียงเหตุผลง่ายๆ ถ้าอยากฟัง
มันเป็นเหตุผลข้อเดียวของทุกอย่าง
รักเธอ ...............เหลือเกิน
19 กรกฎาคม 2547 14:55 น.
ผืนดิน
โปรดเถอะสายตา
โปรดมองลงมา
ในเวลานี้
คนที่อยู่ใกล้
แอบรักแอบมี
ความรู้สึกที่
ยากเกินบอกไป
รู้บ้างใหม่ว่า
เวลาเธอใกล้
ช่างสุขหัวใจ
ไม่อยากไกลกัน
หากมองลงมา
ในแววตาฉัน
พบสิ่งเก็บงัน
อย่าพึ่งหวั่นใจ
ลองมองส่วนลึก
ของความชิดใกล้
แล้วจะเห็นใจ
อิงแอบแนบเธอ
12 กรกฎาคม 2547 11:25 น.
ผืนดิน
ทุกครั้งที่ส่งความเข้าใจ
เหมือนมันเลือนไกลเกินกว่า
เธอจะไขว่คว้าเข้ามา
ลองสัมผัสว่า...มันคืออะไร
กับความสัมพันธ์มากค่า
คิดถึงวันเวลาเหล่านั้นบ้างไหม
ฉันอาจเป็นคนหนึ่งซึ่งอยู่ห่างไกล
แต่จะรู้ไหม...
ทุกมุมของใจไม่ห่างเธอเลย
1 มิถุนายน 2547 15:10 น.
ผืนดิน
ก็ความเงียบเหงาในคืนนี้......
ทำให้ใจว้าวุ่นเต็มทีมันเหงา
คงเพราะจันทร์ดวงเดิมไร้แสง- - เงา
เลยเหมือนกับว่าเศร้าจึงหลบไกล
แต่จันทร์เจ้าช่วยอย่าหลบหน้า
รู้ไหมฉันรู้สึกเหมือนว่าเค้าหลีกหาย
เหมือนเค้าเป็นจันทร์ที่ไม่อยากทักทาย
เพราะถ้าหากเลือกได้...
..ฉันก็อยากเป็นดาวน้อย
ที่ส่องประกาย
คู่ดาวเหมือนกัน...
1 มิถุนายน 2547 10:25 น.
ผืนดิน
ฉันขอพักใจ ไว้ตรงนี้
แล้วคนดีพร้อมที่จะรับไหม
เพียงเพราะฉันเหน็ดเหนื่อยกับทางไกล
และพอใจกับที่พักใจที่เดิม
เพราะมีเธอเติมเต็มข้างในนั้น
จึงรู้ถึงความผูกพันที่มีให้
ขอบอกเธอนะว่า ฉันไม่เคยไกล
ให้มั่นใจ ให้เธอใกล้ ในใจกัน
และเพียงเธอคนนี้ที่จะรัก
แล้วที่รักอยากหยุดพักใจบ้างไหม
ฉันไม่ใช่เพียงคนที่ท่องเที่ยวไป
แต่ยังเป็นที่พักใจ...เหมือนกัน...